به گزارش مجله خبری نگار،با افزایش سن، مشکل تخریب دیسک بین مهرهای به طور فزایندهای رایج میشود: این مشکل باعث کمردرد مزمن، محدودیت تحرک و کاهش کیفیت زندگی میلیونها نفر در سراسر جهان میشود. یک مطالعه جدید که توسط تیمی از دانشگاه ماکائو انجام شده است، امیدبخش است: دانشمندان مادهای نوآورانه تولید کردهاند که قادر به بازیابی دیسکهای آسیبدیده است. این کار در مجله Nature Communications (NatCom) منتشر شده است.
کلید بهبودی، پروتئین MFG-E۸ است که نقش حیاتی در حفظ یکپارچگی دیسک بین مهرهای ایفا میکند. این پروتئین به عنوان یک "پل مولکولی" بین سلولها و ماتریکس خارج سلولی عمل میکند و تعامل آنها را تضمین کرده و پایداری محیط بافت را حفظ میکند. دانشمندان کشف کردهاند که با پیشرفت تخریب دیسک بین مهرهای، سطح MFG-E۸ به شدت کاهش مییابد و تخریب بافت را تسریع میکند.
برای حل این مشکل، محققان یک ماده مبتنی بر گلوکومانان مقاوم در برابر آنزیم به نام GMOC سنتز کردند. این ماده نه تنها ساختار گلیکوزآمینوگلیکانهای طبیعی ضروری برای دیسکهای سالم را تقلید میکند، بلکه تولید MFG-E۸ را در بافتها افزایش میدهد و از تخریب بیشتر آن جلوگیری میکند.
برخلاف هیالورونیک اسید که اغلب در درمان استفاده میشود، GMOC توسط آنزیمها تجزیه نمیشود و خواص خود را در بدن حفظ میکند. آزمایشها روی موشها و خرگوشها نشان داده است که تزریق GMOC به دیسکهای آسیبدیده باعث کاهش درد، بازیابی هیدراتاسیون بافت، حفظ ارتفاع دیسک و بهبود پایداری مکانیکی میشود.
نویسندگان نتیجه گرفتند: «چسب قندی ما به عنوان یک مانع محافظ و ترمیمی عمل میکند، اتصالات سلولی را حفظ کرده و از تخریب جلوگیری میکند.»
با این حال، این مطالعه با محدودیتهایی روبهرو است. ژن کدکننده پروتئین MFG-E۸ در موشها تا حدی با یک ژن مهم دیگر همپوشانی دارد و مدلسازی غیرفعال شدن کامل این پروتئین را دشوار میکند. دانشمندان از جامعه علمی بینالمللی میخواهند که در توسعه مدلهای مناسب برای تحقیقات بیشتر همکاری کنند.