به گزارش مجله خبری نگار، روکش نچسب ظروف برای تهیه پنکیک، سوسیس و سرخ کردن تخم مرغ مناسب است و میتواند برای پختن غذاهای لطیفی که ممکن است به تابه بچسبند مفید باشد.
اما در مورد پوششهای نچسب مانند تفلون بحث و جدل وجود دارد.
برخی منابع ادعا میکنند که پوششهای نچسب مضر بوده و با بیماری مانند سرطان مرتبط هستند در حالی که برخی دیگر معتقدند که پخت و پز با ظروف نچسب کاملا ایمن است.
در ادامه این مقاله به بررسی عوارض و مضرات پخت و پز با ظروف نچسب مانند تفلون برای سلامتی بدن میپردازیم.
ظروف نچسب مانند ماهیتابهها و قابلمهها با مادهای به نام پلی تترافلوئورو اتیلن (PTFE) که معمولا به نام تفلون شناخته میشود پوشیده میشوند.
تفلون یک ماده شیمیایی مصنوعی است که از اتمهای کربن و فلوئور تشکیل شده است. تفلون اولین بار در دهه ۱۹۳۰ کشف شد و سطحی غیر واکنشی، نچسب و تقریبا بدون اصطکاک ایجاد میکند.
سطح نچسب ظروف با روکش تفلون، استفاده را راحتتر و تمیز کردن را آسانتر میکند. همچنین به روغن یا کره کمی نیاز دارد که آن را برای پختن و سرخ کردن غذاهای کم چرب ایده آل میکند.
تفلون چندین کاربرد دیگر هم دارد و برای ساخت روکشهای سیم و کابل، محافظ پارچه و فرش و پارچههای ضد آب برای لباسهای بیرون از منزل مانند کتهای بارانی استفاده میشود.
با این حال در دهه گذشته ایمنی ظروف نچسب مورد بررسی قرار گرفته است.
نگرانیها بر روی ماده شیمیایی به نام پرفلوئورواکتانوئیک اسید (PFOA) متمرکز شده است که قبلا برای تولید ظروف نچسب استفاده میشد، اما امروزه از آن استفاده نمیشود.
این تحقیقات همچنین خطرات مرتبط با گرمای بیش از حد تفلون را مورد بررسی قرار داده است.
امروزه تمام محصولات تفلون فاقد پرفلوئورواکتانوئیک اسید هستند؛ بنابراین اثرات بهداشتی قرار گرفتن در معرض پرفلوئورواکتانوئیک اسید دیگر دلیلی برای نگرانی نیست.
با این حال پرفلوئورواکتانوئیک اسید تا سال ۲۰۱۳ در تولید تفلون استفاده میشد.
در حالی که بیشتر پرفلوئورواکتانوئیک اسید موجود در ظروف نچسب معمولا در دمای بالا در طول فرآیند تولید سوخته میشد، مقدار کمی در محصول نهایی باقی میماند.
با وجود این تحقیقات نشان داده است که ظروف تفلون منبع مهمی برای قرار گرفتن در معرض پرفلوئورواکتانوئیک اسید نیستند.
پرفلوئورواکتانوئیک اسید با تعدادی از بیماریها از جمله اختلالات تیروئید، بیماری مزمن کلیه، بیماری کبد و سرطان بیضه و همچنین با ناباروری و وزن کم نوزاد هنگام تولد مرتبط است.
علاوه بر این در خون بیش از ۹۸ درصد از افرادی که در نظرسنجی مرکز ملی سلامت و تغذیه ایالات متحده در سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۰ شرکت کردند یافت شد.
برنامه نظارت پرفلوئورواکتانوئیک اسید که در سال ۲۰۰۶ توسط آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) راه اندازی شد، باعث حذف پرفلوئورواکتانوئیک اسید از محصولات تفلون شد.
این برنامه شامل هشت شرکت پیشرو پرفلوئورواکتانوئیک اسید از جمله سازنده تفلون بود. هدف آن کاهش خطرات بهداشتی و زیست محیطی مرتبط با قرار گرفتن در معرض پرفلوئورواکتانوئیک اسید با حذف استفاده و انتشار پرفلوئورواکتانوئیک اسید تا سال ۲۰۱۵ بود.
همه شرکتها به اهداف برنامه دست یافتند بنابراین تمام محصولات تفلون از جمله ظروف نچسب از سال ۲۰۱۳ بدون پرفلوئورواکتانوئیک اسید بوده اند.
در حالی که پرفلوئورواکتانوئیک اسید از محصولات تفلون حذف شده است هنوز اجزای دیگری وجود دارد به نام PFAS (مواد پرو و پلی فلوروکسیل) که به طور کامل شناخته نشده اند.
این ماده و سایر مواد موجود در محصولات تفلون ممکن است خطری برای سلامتی داشته باشند. تحقیقات برای درک کاملتر ماهیت این مواد و چگونگی تاثیر آنها بر بدن انسان ادامه دارد.
هنوز چیزهای زیادی در مورد ایمنی فلوروپلیمرهایی که در حال حاضر استفاده میشوند ناشناخته مانده است.
کمیسیون ایمنی محصولات مصرف کننده در آمریکا به تازگی بیانیهای را در مورد خطر احتمالی مواد پرو و پلی فلوروکسیل در محصولات منتشر کرده، زیرا سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا در مورد وجود این مواد در آب آشامیدنی هشدار داده است.
سازمان غذا و داروی آمریکا اطلاعاتی را در مورد آنچه تاکنون در مورد ایمنی مواد پرو و پلی فلوروکسیل شناخته شده منتشر کرده است و تحقیقات برای درک کاملتر ماهیت این مواد و چگونگی تاثیر آنها بر بدن انسان ادامه دارد.
به طور کلی تفلون یک ترکیب ایمن و پایدار است.
با این حال در دمای بالاتر از ۲۶۰ درجه سانتیگراد، پوششهای تفلون روی ظروف نچسب شروع به شکستن کرده و مواد شیمیایی سمی را در هوا آزاد میکنند.
استنشاق این دودها ممکن است منجر به تب پلیمری شود که به آنفولانزای تفلون نیز معروف است.
تب پلیمری شامل علائم موقتی شبیه آنفولانزا مانند تب، لرز، سردرد و بدن درد است. شروع علائم پس از ۴ تا ۱۰ ساعت قرار گرفتن در معرض این مواد رخ میدهد و این وضعیت معمولا در عرض ۱۲ تا ۴۸ ساعت برطرف میشود.
تعداد کمی از مطالعات موردی نیز عوارض جانبی جدی تری از قرار گرفتن در معرض تفلون داغ شده از جمله آسیب ریه را گزارش کرده اند.
با این حال در تمام موارد گزارش شده، افراد در معرض دود ناشی از ظروف تفلون بیش از حد داغ شده تا دمای شدید حداقل ۳۹۰ درجه سانتیگراد برای مدت زمان طولانی حداقل ۴ ساعت قرار گرفتند.
در حالی که اثرات تفلون داغ شده برای سلامتی ممکن است جدی باشد، استفاده از روشهای پخت و پز معمولی به شما کمک میکند از قرار گرفتن در معرض این عوارض جلوگیری کنید.
اگر اقدامات احتیاطی اولیه را رعایت کنید، پخت و پز با ظروف نچسب ایمن، سالم و راحت است.
با رعایت نکات زیر میتوانید خطرات را هنگام آشپزی به حداقل برسانید:
تابه خالی را از قبل گرم نکنید: تابههای خالی میتوانند در عرض چند دقیقه به دمای بالایی برسند و به طور بالقوه باعث آزاد شدن دود پلیمری شوند. قبل از گرم کردن مطمئن شوید که مقداری غذا یا مایع در قابلمهها و تابهها دارید
از پخت و پز روی حرارت زیاد خودداری کنید: غذا را روی حرارت متوسط یا کم بپزید و از کباب شدن خودداری کنید، زیرا این روش پخت به دمایی بالاتر از دمای توصیه شده برای ظروف نچسب نیاز دارد
تهویه آشپزخانه را فراموش نکنید: هنگامی که در حال آشپزی هستید، فن هود را روشن کنید یا پنجرهها را باز کنید تا هر گونه بخار را از فضا خارج کند
از قاشقهای چوبی، سیلیکونی یا پلاستیکی استفاده کنید: قاشقهای فلزی میتوانند باعث ایجاد خط و خش روی سطح نچسب شوند و عمر ظروف شما را کاهش دهند
ظروف را با دست بشویید: قابلمهها و تابهها را به آرامی با اسفنج و آب گرم و محلول شوینده بشویید. از استفاده از اسکاچ فلزی خودداری کنید، زیرا میتوانند سطح را خراش دهند
ظروف قدیمی را تعویض کنید: زمانی که پوششهای تفلون به دلیل خراشهای زیاد، پوسته شدن و بریدگیهای زیاد شروع به خراب شدن میکنند، آنها را عوض کنید
ظروف نچسب مدرن به طور کلی ایمن در نظر گرفته میشوند. انجمن سرطان آمریکا بیان میکند که هیچ خطری برای انسان هنگام استفاده از ظروف نچسب جدید بدون پرفلوئورواکتانوئیک اسید وجود ندارد.
با این حال اگر هنوز در مورد هر یک از اثرات آن بر سلامتی نگران هستید، میتوانید یک جایگزین را امتحان کنید. در اینجا چند جایگزین عالی بدون تفلون آورده شده است:
ظروف استیل: ظروف استیل برای سرخ کردن غذا بسیار عالی هستند. بادوام و ضد خش هستند. همچنین قابل شستشو در ماشین ظرفشویی بوده و تمیز کردن آنها آسان است
ظروف چدنی: چدن به طور طبیعی نچسب است. همچنین مدت زمان زیادی دوام میآورد و میتواند دمایی بسیار بالاتر از دمایی که برای قابلمهها و تابههای نچسب در نظر گرفته میشود را تحمل کند
ظروف سنگی: ظروف سنگی برای هزاران سال مورد استفاده قرار گرفته اند. به طور یکنواخت گرم میشوند و هنگام طبخ نچسب هستند. همچنین ضد خش بوده و میتوان آن را تا دمای بسیار بالا گرم کرد
ظروف سرامیکی: ظروف سرامیکی یک محصول نسبتا جدید هستند. خاصیت نچسب بسیار خوبی دارند، اما پوشش آن به راحتی خراشیده میشود
ظروف سیلیکونی: سیلیکون یک لاستیک مصنوعی است که عمدتا در ساخت ظروف پخت و پز و ظروف آشپزخانه استفاده میشود. نباید در برابر حرارت مستقیم قرار بگیرد و برای پخت مناسب است
ظروف نچسب در بسیاری از آشپزخانههای جهان یافت میشوند.
پوشش نچسب از یک ماده شیمیایی به نام پلی تترافلوئورو اتیلن (PTFE) که به نام تفلون نیز شناخته میشود ساخته شده است که پخت و پز و شستشو را سریع و آسان میکند.
آژانسهای بهداشتی نگرانیهایی را در مورد ترکیب پرفلوئورواکتانوئیک اسید (PFOA) که قبلا برای ساخت تفلون استفاده میشد، مطرح کرده اند. با این حال تفلون از سال ۲۰۱۳ بدون PFOA بوده است.
ظروف نچسب و تفلون امروزی تا زمانی که دما از ۲۶۰ درجه سانتیگراد تجاوز نکند، برای آشپزی روزمره در خانه ایمن در نظر گرفته میشوند.
بنابراین، میتوانید از ظروف نچسب روی اجاق گاز با حرارت کم تا متوسط استفاده کنید، اما از آن در حرارتهای بالا یا برای روشهای پخت مانند کباب کردن استفاده نکنید.
استفاده از ظروف تفلون روشی مناسب برای طبخ غذای شماست که برای استفاده روزمره ایمنتر از قبل است. با این حال، تحقیقات بر روی سایر مواد مورد استفاده در ساخت تفلون ادامه دارد و شواهد در حال ظهور نشان میدهد که ممکن است هنوز مشکلات ایمنی وجود داشته باشد.
منبع:سومیتا