مزایای بیابان زدایی و گسترش مزارع

به گزارش مجله خبری نگار، جمعیت بیش از حد، آلودگی و آزار‌های جزئی وارده که از آن به عنوان فروپاشی زیست محیطی جهانی، یاد می‌کنیم، زمین را به چیزی با ارزش تبدیل کرده است، اما نه هر سرزمینی.

زمینی که برای کشاورزی مناسب است و اغلب به آن زمین زراعی نیز گفته می‌شود، برای امنیت غذایی ضروری است و در آینده نزدیک نیز چنین خواهد بود.

برای درک بیابان زدایی به عنوان یک مفهوم از نظر کشاورزی، باید بدانیم چه عواملی در رشد گیاهان نقش دارند. چهار عامل اساسی در این مورد وجود دارد. گیاهان برای رشد کامل به نور، آب، مواد مغذی و دمای ایده آل نیاز دارند.

ترکیبی از این چهار عامل تعیین می‌کند که آن منطقه چقدر حاصلخیز است. اگر به یک منطقه به اندازه کافی باران، نور خورشید و گرما بدهید، اکوسیستم آن با انواع گیاهان شکوفا می‌شود. به همین دلیل است که جنگل‌های بارانی آمازون پر از گونه‌های میوه‌های مغذی بی‌شماری است که مملو از ویتامین‌ها هستند و زمین‌های خشک جنوب غربی ایالات متحده مملو از … علف‌های سبز است که واقعاً برای چیز‌های دیگری به جز تغذیه قاطرها، مفید نیستند.

اگر می‌خواهید یک بیابان را به زمینی حاصلخیزتر تبدیل کنید، اولین چیزی که نیاز دارید یک منبع آب پاک است که می‌تواند با ایجاد یک دریاچه مصنوعی در نزدیکی زمینی که قصد داریم به زمین قابل کشت تبدیل کنیم، آن‌ها را فراهم کنید. حجم زیادی از آبی که برای آبیاری استفاده می‌شود می‌تواند مشکل گرمای بسیار زیاد در بیابان را نیز برطرف کند، زیرا تحقیقات نشان داده است که کانال‌های مصنوعی می‌توانند به کاهش دما کمک کنند.

بیشتر بیابان‌ها نور خورشید زیادی دریافت می‌کنند. وقتی این واقعیت را در نظر بگیرید که ما قبلاً زمین‌هایی را که در کشاورزی استفاده می‌کردیم، بارور می‌کردیم، به نظر نمی‌رسد که زمین سازی به هیچ وجه یک مفهوم علمی تخیلی باشد.

بیابان زدایی قبلاً در کشور‌هایی مانند مصر و فلسطین اشغالی که از روش آبیاری قطره‌ای برای کشاورزی با منبع محدود آب استفاده می‌کنند، انجام داده‌ایم. بیابان زدایی یک روش کند، اما مؤثر برای شکل دهی زمین در مقیاس کوچک است. پس چرا ما قبلا این کار را انجام نمی‌دادیم؟ زیرا زمینی که اکنون در اختیار داریم برای تغذیه جهان بیش از اندازه کافی است.

ما فقط می‌توانیم غذای مورد نیاز خود را از کشور‌های مجاور که زمین‌های قابل کشت فراوانی دارند وارد کنیم و از این طریق به مشکل رسیدگی کنیم. اما آیا این موضوع در آینده و در زمانی که جمعیت به افزایش خود ادامه می‌دهد و همچنین وضعیت اکولوژیکی رو به کاهشی که در آن قرار داریم، شروع به تبدیل شدن از وضعیت بد به وضعیت بسیار بدتر می‌کند، کافی خواهد بود؟ بعلاوه، ما هنوز فکر می‌کنیم که تبدیل بیابان‌ها به زیستگاه‌های مختلف برای کشاورزی مزایایی دارد، حتی اگر لزوماً به غذای بیشتری نیاز نداشته باشیم.

چین در حال بازسازی دیوار بزرگ چین است. با این حال، اکنون آن‌ها با سنگ، ملات، ماسه و قلوه سنگ آنرا نمی‌سازند، بلکه با تبدیل بیابان‌ها به زمین‌های حاصل خیر این کار را میکنند
اولین مزیت این موضوع، تنوع خواهد بود. بله، کشور شما ممکن است واردکننده اصلی سیب زمینی در جهان باشد، اما این بدان معنا نیست که شما هر از چند گاهی هوس یک آناناس آبدار نخواهید کرد. پرورش خانگی سبزیجات و میوه‌های مختلف با قیمت‌های مناسب باعث می‌شود غذا‌های عجیب و غریب بیشتری در نقاط مختلف جهان در دسترس باشند. این موضوع خطوط عرضه را کوتاه‌تر می‌کند و ترافیک کشتی‌هایی را که شبانه روز برای واردات و صادرات کالا به سرتاسر جهان سفر می‌کنند کاهش می‌دهد و حمل و نقل را آسان‌تر می‌کند. احتمالاً آن هفته را به خاطر دارید که همه ما از افسردگی ناشی از COVID-۱۹ برای مسخره کردن کشتی‌ای که در کانال سوئز گیر کرده بود، استراحت کردیم. حتی آن رویداد به ظاهر جزئی و مسلماً پوچ تأثیر قابل توجهی بر تجارت جهانی داشت و از تجارت ۹.۶ میلیارد دلاری جلوگیری کرد.

امروزه، بیابان زدایی به عنوان یک مفهوم جدید استفاده می‌شود. افزایش علاقه به استفاده از مریخ برای زندگی، باعث شکل گرفتن این مفهوم شده است. بسیاری از سیارات در مجاورت ما، توسط انسان قابل سکونت نیستند و اگر بخواهیم از آن‌ها استفاده کنیم، تبدیل آن‌ها به سیارات قابل زندگی به نفع ما خواهد بود. چه کسی می‌خواهد در یک غول گازی زندگی کند؟