به گزارش مجله خبری نگار، شاید دیدن برف برای عده زیادی از افراد جذاب باشد، اما این که همیشه دنیا را از پشت یک مه برفی ببینید قطعا نه تنها جذاب نیست بلکه خسته کننده خواهد بود. افرادی که به بیماری سندروم برفکی دچار هستند دنیا را از پشت یک عینک برفی میبینند. یکی از مبتلایان میگوید: «یک روز در سال ۲۰۱۵، زمانی که در حال رانندگی به سمت دانشگاه بودم، دید من سیاه شدو لحظاتی بعد برگشت، اما بعد از آن دنیا دیگر مثل قبل نشد. مثل مه که چشمانم را پوشانده بود، انگار داشتم دنیا را از طریق یک تلویزیون ثابت آنالوگ میدیدم. علایم بیشتری شروع شد؛ از جمله حساسیت شدید به نور، صدای زنگ در گوش و میگرنهای مکرر. در ادامه به بررسی این بیماری میپردازیم.
تحقیقات نشان داده است که سندروم دید برفکی یک اختلال عصبی است، به این معنی که مراکز پردازش در مغز، بینایی شما را تحت تاثیر قرار میدهد.
افراد مبتلا نقاط سفید یا سیاه یا نقاط شفاف را در قسمتی از میدان بینایی یا کل آن میبینند.
مبتلایان به این بیماری معمولا چیزی شبیه «برفک» میبینند که بسیار شبیه نویز بصری یا برفک صفحه تلویزیون است. بسیاری از افراد دچار این سندروم، انواع دیگری از اختلالات بینایی مانند پراکنده دیدن نورتصویر، مگس پران و مشاهده رد نور هم دارند. به تازگی مشخص شده است که این بیماری آن قدرها که مردم فکر میکنند هم نادر نیست.
همان طور که گفته شد علامت اصلی سندروم دید برفکی، شامل سوسو زدن مداوم نقاط در سراسر میدان بینایی است. دیگر علایم در افراد با هم متفاوت است، اما تا ۷۵ درصد افراد مبتلا به سندروم دید برفکی حداقل سه مورد از علایم زیر را هم گزارش کردند.
پالینوپسی یا دیدن تصویر اجسام پس از ناپدید شدن
حساسیت به نور
اختلال دید در شب
وزوز گوش
میگرن
افزایش پدیده انتوپتیک یا تغییرات بصری ناشی از داخل چشم که ممکن است باعث این موارد شود:
*دیدن تصاویر شناور
*دیدن خطوط موزون هنگام نگاه کردن به مناطق آبی روشن مانند آسمان
*خود نوری چشم، دیدن امواج رنگی یا ابرها در صورت بسته شدن چشمها در فضای تاریک
*فتوپسی خود به خود، دیدن فلاشهای درخشان نور
مطالعات بسیاری درباره علت اصلی این بیماری وجود دارد. همچنین مبتلایان دلایل زیادی را به دید برفکی خود نسبت میدهند، اما مشخص کردن دلیلی که در همه افراد مشترک است، دشوار است. تا به حال این بیماری با ضربه مغزی و ضربه به سر مرتبط میکنند، اما این بدان معنا نیست که هر فرد مبتلا به سندروم دید برفکی تجربه یکسانی را در ابتلا به این بیماری داشته است؛ بنابراین تا به امروز علت سندروم دید برفکی تا حد زیادی ناشناخته است.
تاکنون هیچ درمان قطعی برای درمان سندروم دید برفکی ثابت نشده است.
محققان میگویند داروهایی که از میگرن پیشگیری میکند، مانند داروهای ضد افسردگی یا داروهای ضد درد، به طور مداوم این بیماری را بهبود نمیبخشد یا بدتر نمیکند. از سال ۲۰۲۱ تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS) به عنوان یک درمان در دست بررسی است. پژوهشها نشان میدهد که ممکن است این تحریک مفید باشد. (TMS از میدانهای مغناطیسی برای تحریک نورونهای مغز استفاده میکند.)
منبع: خراسان