به گزارش مجله خبری نگار،خورش انار و آلو مازندرانی یا خورش ناردون یکی از انواع غذاهای سنتی شمالی است که در شهرهای مختلف شمال به روشهای گوناگون طبخ میشود و هر کدام طعم و مزه مخصوص به خودش را دارد. پایه اصلی این خورش خوشرنگ و لذیذ دانههای انار است که خواص فراوانی دارد و طعم بینظیری به این خورش میدهد. در ادامه این مطلب طرز تهیه خورش انار مازندرانی همراه با ارائه پنج نکته مهم برای پخت این خورش خوشمزه و محلی تقدیم شما کاربران گرامی خواهد شد.
مرغ (ران یا سینه): ۳ تکه
دونه انار ریز و ترش: ۱ لیوان
آلو خورشتی: ۱۰ عدد
رب گوجه فرنگی: ۳ قاشق غذاخوری
آب نارنج: نصف لیوان
شکر: ۱ قاشق غذاخوری
پیاز درشت: ۱ عدد
روغن برای سرخ کردن: به میزان لازم
نمک، فلفل سیاه، زردچوبه و پودر سیر: به میزان لازم
تکههای مرغ را با نمک، فلفل سیاه، زردچوبه و پودر سیر ماساژ بدهید تا همه قسمتهای آن با ادویه مزهدار شود. سپس داخل یک ماهی تابه مناسب کمی روغن سرخ کردنی بریزید و آن را روی اجاق گاز بگذارید. وقتی روغن داغ شد، تکههای مرغ را داخل ماهی تابه بگذارید و با شعله کم تا حدودی هر دو طرف مرغ را سرخ کنید (مرغ نباید بیش از اندازه در روغن سرخ شود). بعد روغن داخل ماهی تابه را خالی کنید و یک قاشق رب گوجه را همراه با یک لیوان آب جوش به مرغ اضافه کنید. درب ماهی تابه را بگذارید و شعله اجاق گاز را کم کنید تا مرغ کمکم پخته شود.
پیاز را خرد کنید و داخل یک قابلمه کوچک بریزید. کمی روغن اضافه کنید و قابلمه را روی اجاق گاز بگذارید. وقتی پیاز سبک شد، کمی نمک به آن اضافه کنید و صبر کنید پیاز نرم و طلایی شود. سپس کمی زردچوبه و فلفل سیاه به پیاز اضافه کنید. حالا دانههای انار را توی قابلمه بریزید و حدود ۲ تا ۳ دقیقه با پیاز تفت بدهید. در مرحله آخر ۲ قاشق رب گوجه فرنگی اضافه کنید و آلوهای خورشتی را که از قبل خیس دادهاید، توی قابلمه بریزید.
یک و نیم لیوان آب جوش را به مواد اضافه کنید و خوب هم بزنید؛ سپس درب قابلمه را بگذارید تا جوش بیاید. بعد شعله را کم کنید و نیم ساعت زمان بدهید تا آلو لعاب بیندازد. وقتی سس انار و آلو خوب به روغن آمد و جا افتاد، میتوانید آب نارنج و شکر را اضافه کنید. وقتی مرغ پخته شد و سس انار کاملا جا افتاده و غلیظ شد، میتوانید تکههای مرغ را توی ظرف مورد نظر سرو بکشید؛ سپس سس انار و آلو را روی مرغ بریزید و این خورش خوشمزه را همراه با کته زعفرانی میل کنید. نوش جان
۱- مازندرانیها برای تهیه این خورش از نوعی انار محلی کوهی استفاده میکنند که بسیار کوچکتر از انارهای معمولی است. دانههای این انار بسیار ریز و ترش است و برای تهیه خورش ناردونی از آن استفاده میشود. اگر شما به این نوع انار دسترسی ندارید، میتوانید انارهای ریزتر را انتخاب کنید که ترشتر هستند و دانههای ریزشان برای تهیه این خورش محلی مناسبتر است.
۲- همیشه هنگام استفاده از آلو در خورش نیم ساعت قبل آن را توی یک کاسه با آب ولرم خیس کنید. این کار باعث میشود اگر آلو دارای شن ریزه یا آشغال باشد، با خیس خوردن کاملا تمیز شود. بعد از نیم ساعت آلو را توی یک صافی بریزید و روی آن آب بگیرید؛ سپس به غذا اضافه کنید.
۳- وقتی میخواهید مرغ بخرید، حتماً جاهایی مانند ران و بال را که اتصال دارند، چک کنید؛ زیرا ماندگی و ناسالم بودن مرغ در این قسمتها زودتر مشخص میشود. اگر این قسمتها بوی نامطبوعی بدهد؛ یعنی مرغ تازه نیست. حواستان باشد مرغهایی را که خیلی خیس هستند، انتخاب نکنید. رطوبت زیاد مرغ نشان دهنده این است که قبلاً فریز شده است. اگر از مرغهای بستهبندی استفاده میکنید، حتما تاریخ آن را چک کنید و حواستان باشد که خونآبه نداشته باشد. به طور کلی برای تهیه این غذا مرغ تازه مناسبتر است.
۴- این خورش به صورت اصیل آن بسیار ترش است؛ اما توجه داشته باشید اگر دانههای انار شما خیلی ترش بود، میتوانید آب نارنج را از دستور اصلی حذف کنید و در صورتی که انار شما خیلی شیرین بود، شکر را حذف کنید.
۵- برای تهیه این خورش میتوانید به جای رب گوجه فرنگی از رب انار ملس استفاده کنید، در این صورت خورش شما خوشمزهتر خواهد شد.
منبع:فرادید