این مودریچ دوست‌داشتنی

به گزارش مجله خبری نگار، لوکا مودریچ، یکی از بهترین هافبک‌های این نسل، وقتی می‌خواست در فاصله ده دقیقه مانده به پایان بازی کرواسی با آرژانتین زمین بازی را ترک کند، از سوی تماشاگران دو تیم ایستاده تشویق شد. این بازیکن ۳۷ ساله که در سال ۲۰۰۶ نخستین بازی ملی خود را برابر آرژانتین انجام داده و تا به حال ۱۶۰ بار با پیراهن کشورش به میدان رفته، می‌گوید بعد از این جام جهانی از فوتبال ملی کناره‌گیری نمی‌کند: «باید بروم و روی فوتبال باشگاهی تمرکز کنم، موافق نیستم. من کاملاً آماده هستم و تا وقتی بتوانم بازی می‌کنم.»

با آنکه شایعات در مورد آینده ملی‌اش را رد کرده، در زمان ترک بازی از نقاط مختلف ورزشگاه مورد تشویق قرار گرفت. وقتی داور چهارم شماره او را روی تابلوی تعویض آورد، بخش قابل توجهی از ورزشگاه برای او که در حرکت به سمت نیمکت احساساتی شده بود، دست زدند. لاورو مایر جای شماره ۱۰ کرواسی را گرفت و به سرعت اظهار‌نظر‌ها در شبکه‌های اجتماعی درباره برنده توپ طلای سال ۲۰۱۸ شروع شد.

یک نفر نوشت: «وقتی مودریچ می‌برد، اولین کسی است که دلداری می‌دهد، وقتی می‌بازد اولین کسی است که تبریک می‌گوید، کلاس او فوق‌العاده است.» یکی کامنت گذاشت: «پایان مودریچ، چه دوران درخشانی. یک فینال جام جهانی و یک نیمه‌نهایی جام جهانی. او یکی از بهترین‌های تاریخ است.»

سومی نوشت: «لعنت، لوکا مودریچ شاید برای آخرین بار تعویض شد. استعداد و تلاش فوق‌العاده‌ای داشت.» چهارمی هم اینطور اظهارنظر کرد: «نمایش او یک نفره نبود، اما قدرت رهبری و بازی‌هایش تیم را به فینال جام جهانی قبل و نیمه‌نهایی این جام آورد. تماشای نبوغ او در وسط زمین لذتبخش بود.»

مودریچ بعد از بازی گفت: «تبریک می‌گویم و برای مسی در فینال آرزوی موفقیت دارم. او تورنمنت فوق‌العاده‌ای دارد و بزرگی خود را نشان می‌دهد.»

در شش سالگی، ضربه بدی خورد و پدر بزرگش با تیراندازی شورشیان صرب کشته شد. او در شرایط جنگ رشد کرد، چون کرواسی درگیر جنگ استقلال بود. آن سال‌ها هزاران بمب بر سر شهر او ریخته شد، اما فوتبال راهی برای فرار از واقعیت جنگ بود. یکی از کارکنان هتل کولووار که مودریچ در نوجوانی در آن زندگی می‌کرد، یک بار گفته بود: «آنقدر که مودریچ شیشه‌های هتل را شکست، بمب‌ها نشکستند. او در سالن‌های هتل یکسره فوتبال بازی می‌کرد.»

بعد از سال درخشان و سرنوشت‌ساز ۲۰۰۵ در کرواسی، مودریچ با درآمد خود خانواده‌اش را به آپارتمانی در زادار آورد و یکی از بهترین بازیکنان تیم شد. سه سال بعد با تاتنهام قرارداد بست و بعد اتفاقات فوق‌العاده یکی پس از دیگری برایش رقم خورد.

او البته در بازی نیمه‌نهایی جام جهانی ۲۰۲۲ شب خوبی نداشت و قسمت دردناک آن توپی بود که در نیمه دوم به صورتش خورد. در نیمه اول البته بازی خوبی انجام داد و چند حرکت زیبا داشت، اما این از آن معدود بازی‌هایی بود که نتوانست خودش را بر بازی و حریف تحمیل کند. اگرچه او که شعارش «هرگز تسلیم نشو» است، از تلاش نایستاد، اما در نبرد شماره ۱۰‌ها بازنده بود.

خیلی بعید است مودریچ در جام جهانی بعدی باشد، اما کسی نمی‌داند. ماتئو کوواچیچ اخیراً گفته کاپیتان تیم آنقدر باهوش و توانا است که بتواند تا اوایل دهه پنجم زندگی‌اش بازی کند. هرچه باشد تشویق ایستاده او از سوی تماشاگران دو تیم، ادای احترام به یکی از بهترین‌های تاریخ بود.