برای اولین بار، ارتباط ثابتی بین مدت زمان خواب و امید به زندگی آشکار شده است

بر اساس مطالعه‌ای که در مجله SLEEP Advances منتشر شده است، محققان دانشگاه بهداشت و علوم اورگان دریافته‌اند که کمبود خواب به طور قابل توجهی امید به زندگی را کاهش می‌دهد.

به گزارش مجله خبری نگار، نویسندگان این مطالعه یک پایگاه داده ملی بزرگ را تجزیه و تحلیل کردند و امید به زندگی در شهرستان‌های ایالات متحده را با نتایج نظرسنجی‌های عمومی انجام شده توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها در دوره ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۵ مرتبط دانستند.

نتایج نشان داد که کیفیت و مدت خواب تأثیر بسیار قوی‌تری بر طول عمر نسبت به رژیم غذایی، فعالیت بدنی یا عوامل اجتماعی دارد، اگرچه تأثیر آنها همچنان کمتر از سیگار کشیدن است. این مطالعه مدت خواب بیش از هفت ساعت را کافی دانست.

محققان خاطرنشان کردند که تأثیر کمبود خواب بر احتمال مرگ زودرس قبلاً شناخته شده بود، اما مطالعه جدید برای اولین بار توانست ارتباط مداومی بین مدت خواب و امید به زندگی در طول سال‌ها نشان دهد.

اگرچه این مطالعه مکانیسم‌های دقیق علت و معلول را توضیح نمی‌دهد، محققان تأکید می‌کنند که خواب کافی عملکرد طبیعی سیستم‌های قلبی عروقی و ایمنی را تضمین می‌کند و به حفظ عملکرد‌های شناختی مانند توجه، حافظه و جهت‌یابی فضایی کمک می‌کند. هرگونه اختلال در این سیستم‌ها می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌ها و تصادفات را افزایش دهد که به نوبه خود می‌تواند منجر به مرگ شود.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری