رخت عزای حسینی بر تن خانه‌ها

به گزارش مجله خبری نگار، کوچه و خیابان‌های شهر با آمدن محرم، سیاه‌پوش شده و حالا نه تنها در ایران بلکه در بسیاری از کشور‌های جهان، عطر حسینی پیچیده است. این که ما در این شب و روز‌ها برای عزاداری در هیئت محله یا هر مراسم سوگواری دیگر شرکت کنیم، بسیار پسندیده است، اما حیف است که از خانه‌های‌مان و اعضای خانواده‌مان برای فراگیری درس‌های عاشورا غافل باشیم. در ادامه چند پیشنهاد برای بهره‌مندی بیشتر از ایام محرم در بستر خانواده خواهید خواند.

این سیاهی از جنس نوری زندگی ساز است

محرم آمد و در ظاهر با خودش حزن و اندوه و سیاهی آورد، اما نه آن سیاهی که زندگی‌سوز است بلکه سیاهی از جنس سپیدی و نوری زندگی ساز که یادآور حماسه و جهاد و از خود گذشتگی و ایثار و شهادت در راه خداست. در قدم اول، همه ما باید نگاه و نگرش خودمان و اعضای خانواده‌مان به این ماه را در صورت نیاز اصلاح کنیم. باید بدانیم که نهضت امام حسین (ع) بر پایه جوانمردی و شجاعت با شکوه و اقتداری تاریخی به طول بیش از هزار سال، دل‌های آزادگان جهان و عدالت جویان و ظلم ستیزان عالم را به خود متوجه کرده و فصل بیعت با نماد خوبی‌ها را به نمایش گذاشته است. اکنون وظیفه ماست همچون والدین‌مان، فرزندان را به همین سبک و سیره بیمه حسین بن علی (ع) کنیم و راه روشن را نشان دهیم و عاقبت بخیری را برای شان طلب کنیم.

نصب پرچم و کتیبه در خانه و جلوی در

پیشنهاد می‌کنیم اگر پرچم یا کتیبه‌ای در خانه دارید همین امروز به کمک دیگر اعضای خانواده دست به کار شوید و آن‌ها را نصب کنید. حواس‌تان باشد از همکاری با بچه‌ها غافل نشوید و سعی کنید بخشی از این مسئولیت را به آن‌ها بسپارید. بزرگ‌تر‌ها را هم فراموش نکنید، اگر پدر و مادرتان سال‌های پیری و ناتوانی عمرشان را می‌گذرانند، فرصتی بگذارید و با یک پرچم، شور و حال حسینی را مهمان خانه‌شان کنید. همچنین بهتر است کتیبه‌ای را برای سر در خانه‌تان اختصاص دهید تا این فرهنگ حسینی را بین همسایگان رواج دهید و یادآور مصیبت اباعبدا... (ع) باشید.

چرا خانه‌های مان را سیاه‌پوش کنیم؟

مرحوم آیت ا... سید محمدکاظم طباطبایی یزدی صاحب کتاب شریف «عروة» و از علمای بزرگ نجف، سیاه‌پوش کردن خانه در ماه محرم را سبب خشنودی پیامبر اکرم (ص) معرفی می‌کند و می‌فرماید به روایات که بنگریم در کنار روایت معروف ریان بن شبیب از امام رضا (ع) که توصیه به این عزاداری در این ماه کردند، سیره و سبک زندگی شیعه در قبال ماه محرم روشن شده است. از این رو لازم است این ایام را در نگاه فرزندان متمایز و با نصب سیاهی بر سر در منازل و داخل خانه‌ها و پوشیدن پیراهن مشکی، ذهن کنجکاو و پرسشگر آنان را متوجه این رویداد مهم دین کنیم تا با جست‌وجو حول محور امام حسین (ع) به صراط مستقیم قدم نهند و آموزه‌های دینی را که او برای آن‌ها جان داده، با عقل و دل پذیرا شوند. آن‌ها باید بدانند حسین (ع) برای امر به معروف و نهی از منکر و اصلاح دین جدش از کجی و کاستی، جان و مال و فرزندان و یارانش را فدا کرد تا اکنون ما بعد از هزار سال در این بُرهه از تاریخ که ایستاده‌ایم، راه درست را با پرچم سیاه استوار به خونش از هرگونه انحرافی به خوبی تشخیص دهیم.

مباحثه خانوادگی درباره اهداف قیام عاشورا

ضرورت توجه به اهداف قیام عاشورا، مورد تاکید همه بزرگان دینی بوده است. در این روزها، پدر و مادر‌ها می‌توانند با تهیه کتاب، پوستر و عکس نوشته، فیلم و دیگر محصولات فرهنگی متناسب با سن فرزندان، آن‌ها را با نام و یاد حسین (ع) و یاران با وفایش بیش از پیش آشنا و با تهیه جایزه و تشویق به دانش بیشتر از واقعه جانسوز کربلا، مفاهیم عزت و غیرت و جوانمردی و ایثار و شهادت را در ذهن پویای آنان ثبت کنند. همچنین اعضای خانواده می‌توانند با یکدیگر، برش‌هایی از کتاب‌های معروف مانند «حماسه حسینی» شهید مطهری، «آه» بازخوانی مقتل حسین بن علی (ع) و ... را بخوانند و درباره‌اش با یکدیگر مباحثه داشته باشند. اگر هم برای‌شان سوالی پیش آمد، از روحانیون، علما و کارشناسان مذهبی کمک بگیرند تا شبهه‌ای برای شان باقی نماند.

پیشنهاد‌هایی به خانواده‌های حسینی

رفتن به مجالس عزاداری و توجه به این امور یا حتی تشکیل محفل عزاداری کوچک خانوادگی با چای روضه و خوانش بخشی از کتاب‌های معتبر درباره امام و واقعه عاشورا در خانه و مشارکت در تهیه نذری اعم از آن چه مرسوم است تا توزیع ارزاق برای نیازمندان و ... می‌تواند از دیگر برنامه‌های یک خانواده حسینی باشد که برکاتش را در زندگی احساس خواهند کرد. تغییر رفتار مثبت والدین به یکدیگر، خانواده و اجتماع و توجه به شعائر دینی و مسائلی از این قبیل، می‌تواند یک خاطره خوب از این ماه محرم و عزای حسین (ع) در ذهن فرزندان ثبت و ضبط کند که در آینده تصویر نیکی از دوره کودکی آن‌ها باشد، همان گونه که بخشی از خاطرات زیبای ما از حضور در محافل عزاداری در کودکی به همراه پدر و مادرمان بوده است.

منبع: خراسان