رنج و سرمستی: سبک زندگی حرفه‌ای ورزشکاران

به گزارش مجله خبری نگار، زندگی حرفه‌ای در اوج آن یک ریاضت رنج‌آور است. رنجی مداوم و تمام نشدنی که همچون یک کوه بر گرده شما سنگینی می‌کند و همانند یک پاسبان لحظه به لحظه شما را رصد می‌کند تا مبادا دست از پا خطا کنید. سبک زندگی حرفه‌ای در حقیقت فاصله گرفتن از یک زندگی نرمال و عادیست و از بزرگترین مراقبت‌ها از تغذیه گرفته تا مدل تمرین شروع شده و تا جزئی‌ترین و خصوصی‌ترین نکات زندگی را در بر می‌گیرد.

اینکه شما خوشی ریز و درشت زندگی روزمره را فدای حرفه و شغل خود کنید، یک رنج مضاعف است که کمتر آدمی آن را می‌پذیرد. حتی در ورزش حرفه‌ای که الزام آن این لایف استایل است و هر ورزشکاری باید آن را رعایت کند، کمتر ورزشکاری را می‌شناسیم که تمامی آداب حرفه‌ای را مو به مو رعایت کرده و به آن پایبند باشد. نتیجه این رفتار غیرحرفه‌ای و زندگی ولنگارانه در مقیاس ورزش، همانی است که در کیفیت ستاره‌های ریز و درشت ایران می‌بینیم. آن‌ها که فراز و نشیبی عجیب و غیرمنطقی دارند، هیچگاه به اوج سطح توانایی و کیفیت خود نمی‌رسند و البته دوران ورزشی آن‌ها کوتاه است. ستاره‌هایی که به اوج نرسیده، ناگهان به‌سرعت سقوط می‌کنند و گاه این سقوط به اندازه‌ای مهیب و سنگین است که دیگر اثری از آن‌ها باقی نمی‌ماند.

زندگی حرفه‌ای، اما معنا و مفهوم همانی است که سیدجلال حسینی پیشه کرده. سوپرمن کهنه کاری که قریب به ۲ دهه در اوج بود و البته در اوج ماند. ستاره‌ای که خوشی‌های زودگذر و روزمره زندگی را بر خود حرام کرد تا همیشه خود را بالا نگه دارد. او حتی در مقطعی زندگی خانوادگی را رها کرد و کنج عزلت گزید تا تمرکزش فقط و فقط روی فوتبال باشد. نتیجه این سبک زندگی حرفه‌ای، اما در کارنامه سیدجلال متجلی شده. ستاره‌ای با یک چمدان جام و افتخار و با انواع و اقسام رکورد‌های دست نیافتنی. سید حالا کفش‌ها را آویخته؛ ستاره‌ای که زندگی‌اش می‌تواند یک الگو برای بازیکنان دیگر باشد.