به گزارش مجله خبری نگار، یک تیم بینالمللی از دانشمندان از بریتانیا، ایالات متحده آمریکا، آلمان، آفریقای جنوبی و دیگر کشورها راز پراکندگی موفقیتآمیز بشر در فراتر از آفریقا را کشف کردهاند. مشخص شده است که نقش کلیدی در این فرآیند توسط توانایی اجداد ما در تسلط بر زیستگاههای مختلف ایفا شده است. این مطالعه در مجله علمی Nature منتشر شده است.
تجزیه و تحلیل دادههای باستانشناسی برای ۱۲۰،۰۰۰ سال گذشته نشان داده است که حدود ۷۰،۰۰۰ تا ۵۰،۰۰۰ سال پیش، انسانها شروع به توسعهی فعال زیستگاههای زیستمحیطی مختلف، از جنگلهای گرمسیری گرفته تا بیابانهای خشک، کردند. این انعطافپذیری زیستمحیطی در مقایسه با موجهای مهاجرت قبلی به یک مزیت تعیینکننده تبدیل شد.
پروفسور آندره مانیکا از دانشگاه کمبریج توضیح داد: «تلاشهای اولیه برای پراکندگی به «راهروهای سبز» - دورههای رطوبت بالا در منطقه صحرای عربستان - بستگی داشت. اما جدیدترین مهاجرت موفقیتآمیز در شرایط نامساعدتر رخ داده است که نشاندهنده یک استراتژی سازگاری جدید است.»
دانشمندان معتقدند که گسترش جایگاه بومشناختی با توسعه ارتباطات اجتماعی و تبادل فرهنگی امکانپذیر شده است. برخلاف توضیحات تکنولوژیکی، این نظریه بر اهمیت تجربه جمعی در توسعه سرزمینهای جدید تأکید دارد.