به گزارش مجله خبری نگار، یک ردیابی توسط کاوشگر ماه Chang'e-۵ چین و تجزیه و تحلیل بعدی نمونههای بازگشتی آن، حداقل دو منبع آب را در ماه نشان داد که یکی از بادهای خورشیدی و دیگری از منابع بومی است.
Chang'e-۵، متشکل از یک مدارگرد، یک فرودگر، یک صعودکننده و یک بازگشتکننده، در نوامبر ۲۰۲۰ پرتاب شده و در دسامبر به زمین بازگشت که در مجموع ۱۷۳۱ گرم نمونه ماه عمدتاً سنگ و خاک از سطح ماه بازیابی شد.
یکی از اهداف علمی کاوشگر، بررسی وجود آب در ماه بود که کلید شکلگیری و تکامل ماه است و اطلاعات قابل توجهی نیز در مورد تکامل منظومه شمسی ارائه میدهد.
با این حال، منابع آب قمری (ماه) هنوز مورد بحث است. به طور سنتی فرض بر این است که آب ماه توسط بادهای خورشیدی یا در نتیجه برخورد یک شهاب سنگ یا دنبالهدار کاشته شده است. همچنین، اعتقاد بر این است که مواد معدنی مانند "آپاتیت" حاوی آب در مقادیر کم بوده و به طور نابرابر در سطح ماه توزیع شده است.
گروهی از دانشمندان آکادمی علوم چین بر اساس تجزیه و تحلیل طیفی درجا Chang'e-۵ و نتایج آزمایشگاهی نمونههای برگشتی، شواهد جدیدی از وجود آب در سطح ماه پیدا کردند. یافتههای آنها نشان داد که آپاتیت یافت شده در منطقهای که Chang'e-۵ در آن فرود آمد، حاوی آب بومی به شکل هیدروکسیل بود.