ضرب المثل ” صلاح مملکت خویش خسروان دانند “

در ادامه با معنی و مفهوم این ضرب المثل ایرانی آشنا می‌شوید. با مجله سبک زندگی نگارمگ همراه باشید.

به گزارش مجله خبری نگار،ضرب المثل باعث میشه که در کمترین زمان منظور خودمون رو با استفاده از تعداد کمی از کلمات به طرف مقابل برسونیم.

از طرفی خیلی از حرف‌ها رو نمیتونیم به صورت رک و مستقیم بزنیم، ضرب المثل‌ها باعث میشن که بتونیم به راحتی با استفاده از دو پهلو حرف زدن حرف خودمونو بزنیم.

خیلی از ضرب المثل‌ها هم معنی دقیق ندارن و وقتی با یه نفر صحبت می‌کنیم می‌تونیم به عنوان تموم کننده اون بحث از ضرب المثل استفاده کنیم تا طرف مقابل به معنیش فک کنه و از ادامه بحث خودداری کنه.

یه وقتایی هم واقعا برای توصیف یه موضوع هیچ چیزی بهتر از یه ضرب المثل نیست و اون وضعیت و اون حال و هوا رو فقط یه ضرب المثل میتونه توصیف کنه.

یکی از مواردی هم که می‌تونه به جذاب‌تر شدن صحبت‌های شما کمک کنه همین ضرب المثل‌ها و استفاده از اون هاست.

ضرب المثل ” صلاح مملکت خویش خسروان دانند “

معنی صلاح مملکت خویش خسروان دانند چیست؟

۱- یعنی هر کسی صلاح و مصلحت کاری که خود می‌خواهد انجام دهد را بهتر از دیگران تشخیص می‌دهد.
۲- این ضرب المثل را هنگامی به کار می‌برند که کسی از دیگران مشورت بخواهد، آن‌ها پس از مشاوره با شخص به او می‌گویند: درست است که ما راهنمایی ات کردم، اما تو خودت صلاح کارت را بهتر از ما می‌دانی (و این ضرب المثل را به کار می‌برند.)، زیرا کسی از نیت واقعی کسی خبر ندارد و یا حتی ممکن است آن شخص کار‌های مخفیانه دیگری انجام داده باشد که فقط خودش می‌تواند آن را بررسی کند.

۳- این ضرب المثل به خوبی به ما یاد می‌دهد که اگر به کسی هم در کارش کمک کردیم و مشاوره دادیم، نظر خود را تحمیل نکنیم و اجازه دهیم تصمیم نهایی را خودش بگیرد.
۴- معنای ظاهری ضرب المثل این چنین است: هر پادشاهی صلاح کشور و مملکت خود را بهتر از دیگران می‌داند و نباید اجازه دهد خسروان (پادشاهان) ممالک دیگر حق تصمیم گیری را از او سلب کند یا بخواهند در امور داخلی کشورش دخالت کنند.

به همین دلیل از این ضرب المثل استفاده می‌گردد و به افراد تذکر داده می‌شود که شما هم برای کار‌هایی که در زندگی شخصی تان انجام می‌دهید، در واقع پادشاه زندگیتان هستید! و باید حواستان باشد که در هر تصمیم گیری، بهترین راه را انتخاب کنید.
۵- گاهی هم این ضرب المثل را برای آدم‌های کله شق و لجوجی به کار می‌برند که اصلا حرف حق سرشان نمی‌شود! مثلا کار اشتباهی انجام می‌دهد و یک آدم خیرخواهی او را از اشتباهش آگاه می‌کند. اما او بجای اینکه درباره حرف‌های او فکر کند، روی برمی گرداند و گاهی ممکن است با توهین پاسخش را بدهد!
در اینجا شخص تذکردهنده که می‌بیند حرف هایش برای او تاثیری ندارد این ضرب المثل را به کار میبرد!

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری