به گزارش مجله خبری نگار الهام پاوه نژاد در سال ۱۳۵۱ در تهران متولد شد. او دیپلم تجربی از دبیرستان نوشیروان، فوق دیپلم بازیگری و کارگردانی از دانشگاه نیاوران دانشکده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سال ۱۳۷۱ میباشد.
خانم پاوه نژاد در استوری اینستاگرام خود نوشته اند که پس از فوت اقای پرویز پور حسنی این پیام نوتیف که محتوای پیستن خانم زهره فکور را دارد بسیار شوکه شون کرده!
چگونه ممکن است شخصی که زنده نیست به وایبر بپیوندد؟
زندگینامه الهام پاوه نژاد:
الهام پاوهنژاد (زاده: ۱۳۵۰ در تهران) بازیگر سینما و تئاتر ایرانی است. پاوه نژاد دارای دیپلم تجربی از دبیرستان نوشیروان و فوق دیپلم بازیگری و کارگردانی از دانشگاه نیاوران (دانشکده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) در سال ۱۳۷۱ میباشد. الهام پاوهنژاد از سال ۱۳۶۹ بصورت حرفهای وارد حرفه بازیگری شد و فعالیتش را با تئاتر آغاز کرد. اولین کار صحنه الهام پاوهنژاد در سال ۱۳۷۰ به کارگردانی اکبر زنجانپور با عنوان «ساحره سوزان» و اولین بازی کار تصویری اش در سال ۱۳۷۳ سریال همسران بود که خیلی مورد استقبال قرار گرفت.
دختر الهام پاوه نژاد:
کردیا کنار مادر احساس امنیت میکند، ولی دختر مستقلی است. او برای اینکه مادرش را خوشحال کند، تمرین پیانو را با همه سختی اش جدی میگیرد و مادر هم سعی میکند به پاس تلاش کردیا وقت بیشتری را با او بگذراند. کردیا وابسته نیست مثل خودش فکر میکند و دوست دارد یک طراح دکور داخلی شود تا بتواند برای مادرش خانهای را طبق علایقش طراحی کند.
خانم الهام پاوه نژاد کردیا خیلی بزرگتر از سنش رفتار میکند، این به خاطر تربیت شماست یا...؟
الهام پاوه نژاد: برخی شرایط دست به دست هم میدهد و کودکانی که در یک چنین خانوادههایی بزرگ میشوند به خاطر نوع زندگی شان قائم به ذات بودن را فرامی گیرند، البته در کردیا میتواند ذاتی هم باشد به دلیل اینکه پدرم همیشه سعی کرده من و خواهرم را مستقل بار بیاورد، ما از ۱۷ سالگی کار کردیم و درس خواندیم و در اجتماع حضور داشتیم.
یک زمانهایی هم من نیستم و همیشه سعی کرده ام دخترم را آنقدر مستقل بار بیاورم که در نبود من هم بتواند از پس کارهایش بربیاید. اصلا به نظر من موفقیت یک مادر این است که بتواند در تربیت فرزندی مستقل و البته سرشار از عاطفه و مهر سربلند باشد. عدهای فکر میکنند مستقل بار آوردن بچه یعنی محبت نکردن به بچه و او را در معرض سختیها و فشارهای بی خود قرار دادن. این تفکر اشتباه است.
خانم الهام پاوه نژاد کردیا برای روز مادر و مناسبتهایی که به شما مربوط است غافلگیرتان میکند؟
الهام پاوه نژاد: خیلی زیاد به سورپرایز کردن من علاقه دارد، وقتی بچهتر بود متوجه میشدم از چند روز قبل از مناسبتهایی که به من مربوط میشود با خواهرم برنامه میچیند تا مرا غافلگیر کند، از یک نقاشی گرفته تا هر چیزی که بخواهد به من هدیه دهد حتما قبلا فکرش را مشغول میکند.
کردیا هم دوست دارد مانند مادرش (الهام پاوه نژاد) هنرپیشه شود؟
الهام پاوه نژاد: نه. دلش میخواهد معماری بخواند و آن را ادامه دهد.
اگر بخواهیم از کار فاصله بگیریم الهام پاوه نژاد برای روز مادر برای مادرش چه میکند؟
الهام پاوه نژاد: هر سال سعی میکنم به دیدنش بروم و به او بگویم چقدر برایم مهم است و این روزها بهانهای است برای اینکه به او بگویم که برایم ارزشمند و مهم است.
آیا الهام پاوه نژاد برای کردیا الگوی موفقی هست؟
الهام پاوه نژاد: راستش خیلی سعی میکنم از خودم جدایش کنم تا مستقل باشد و دارم تلاش میکنم فکر نکند هر کاری من میکنم درست است و از او نظر و سلیقه اش را میپرسم و برایم خیلی مهم است. موفق بودن من همین است که بتوانم این تفکر ذهنی ام را به او بفهمانم.
احساس میکنم بازیگری هستید که خیلی به مردم نزدیکید. این به علت حضورتان در تلویزیون است؟
الهام پاوه نژاد: در هر صورت تلویزیون قشر وسیعی را پوشش میدهد. سال ۷۴ همسران را کار کردم و هنوز هم بعد از گذشت این همه سال مردم از آن یاد میکنند، هزار تا کار موفق هم انجام دادم، اما همچنان مردم همسران را مثال میزنند. در حرفه ما وقتی کم کار باشی به سرعت از یاد میروی، اما من خوشبختانه این شانس را داشتم که همیشه با «همسران» در ذهن مردم جاودانه شوم. تلویزیون به نظر من خیلی رسانه عجیبی است همان قدر که کار خوبت دیده میشود وقتی مرتکب خطایی هم میشوی به همان ظرافت درک میشود و به همین دلیل بازیگر باید با حساسیت بیشتری نسبت به انتخاب هایش حرکت کند.
شهرتتان باعث نمیشود که نتوانید آن طوری که دوست دارید با دخترتان همراه باشید؟
الهام پاوه نژاد: با اینکه ابراز لطف مردم برای هر دوی ما جذاب است و مرا خوشحال هم میکند، اما گاهی واقعا امکان اینکه مثلا من بتوانم با فراغ بال کردیا را به پارک ببرم یا اینکه با هم قدم بزنیم وجود ندارد و مردم دوست دارند با من گپ بزنند، من هم دوست دارم، اما امکان و زمان قدم زدن و گپ با دخترکم را از دست میدهم.