به گزارش مجله خبری نگار، بلی، تکامل، این موضوع جالبی است. برای ما، سخت است که دنیای ماقبل تاریخ را تصور کنیم، این دوره بسیار متفاوت است از آنچه میدانیم، و موجودات عجیبی که در آن زمان میزیستند. برای مثال، در دوره کامبرین، اقیانوس کم عمق بود و خورشید هرگز غروب نمیکرد. هر روز صبح یکشنبه بود و تاریکی هرگز وجود نداشت. حیوانات تازه شروع به خوردن همدیگر کرده بودند و داشتن مردمک چشم جدیدترین چیز بود. فکر کردن به اینکه گربهها و سگهای ما از نسل آن گونهها هستند، تحت بهترین شرایط بسیار دشوار و گیج کننده است.
ما در مجله خبری-سبک زندگی نگار اقدام به ردیابی نسب برخی از حیوانات امروزی را که همه میشناسیم کردیم و به این نتیجه تکاندهنده رسیدیم که فرگشت (تکامل) باعث تغییرات غیرواقعی در بسیاری از آنها شده است. خودتان نگاهی بیندازید.
غولهای قدرتمند اقیانوسی دارای زبونترین نژاد بوده اند. همه نهنگ ها، از جمله اورگاها (نهنگهای قاتل) و دلفین ها، از حیوانی به اندازه گربه و شبیه موش به نام ایندوهایس (Indohynus) بودند که نه تنها در خشکی زندگی میکرد، بلکه گیاهخوار نیز بود. مورد ایندوهایس فرگشتی یا تکاملی است که تغییر دوگانهای داشته پس از اینکه اکثر بستگانش روی خشکی خزیده اند و این نوع حیوان را وادار به بازگشت به آب کردند.
جفتک انداز؟ نهنگها از بستگان نزدیک گاوها هستند و گونه پیشین آنها یکی است.
زرافهها از نظر فرگشتی هیولاهای جیبی واقعی هستند: هر مرحله به شدت متفاوت از مرحله دیگر به نظر میرسد، در حالی که هنوز برخی از شباهتهای اساسی را حفظ میکند. "پدربزرگ و مادربزرگ" زرافه ها، یعنی پرولیبیتریوم (پیشالیبیدد: Prolibytherium)، حیوانی با طول ۱۱۱ اینچ (۱.۸۰ متر) بود که بیشتر شبیه گوزن بود. هم نرها و هم مادهها دارای مجموعههای کاملا عجیب و غریب از شاخها بودند، شاخهایی با صفحات پهن و برگ شکل برای نرها و شاخهای باریک و معمولیتر برای ماده ها.
بزرگترین شکارچی که تا به حال در زمین جولان میداد، اندروسارکوس (Andrewsarchus) نام داشت. فقط سر هیولا به تنهایی حدود ۳۲.۸ اینچ (۱ متر) طول داشت - نیمی از آن پوزه و آروارههایی با دندانهای بزرگ بود. ما تصور میکنیم چنین گوشتخواری گونه پیشین گرگها یا کفتارها باشد، اما اینطور نیست، نزدیکترین خویشاوند زنده آنها اسب آبی است. ظاهرا آن دندانهای بزرگ ارثی است.
تنبلها نوعی تغییر نزولی داشته اند. تنبلهای امروزی حیوانات درختی بسیار کند، دست و پا چلفتی و آسیب پذیر هستند که بیشتر عمر خود را در خواب میگذرانند. جای تعجب است که چگونه آنها حتی به عنوان یک گونه بقا یافته اند. گونه پیشین آنها، یعنی مگاتریوم (Megatherium)، از سوی دیگر، یک غول عظیم الجثه زمینی بود که میتوانست با خرسهای غار و ماموتها دسته و پنجه نرم کند. آنها به بزرگی فیلهای امروزی بودند، اما تقریبا بیش از ۴ تن وزن داشتند.
بر خلاف نامش، کفتاردندان) هاینودون: Hyaenodon) با کفتارها ارتباطی ندارد. علیرغم ظاهر سگ مانند، دندانهای بزرگ و سبک زندگی گوشتخواری، با سگها نیز ارتباطی ندارد. در عوض، نزدیکترین خویشاوند امروزی آن... یک پانگولین، مودبترین حیوان جهان است. مشخص نیست این شکارچیان بزرگ چهار پا در چه زمانی به دوپاهای فلس دار کوچک تبدیل شده اند که مورچهها و سایر حشرات را میخورند، اما شاید این گرگینه واقعی دنیای ما باشد.
خوکها، گرازها و خوکهای وحشی امروزی ارزش تامل دارند: آنها موجوداتی بسیار باهوش، قوی، بزرگ و سریع هستند که در حال حاضر ترکیب خوبی برای موفقیت در تکامل هستند. اما در گذشته، خوکها بسیار بزرگتر، قدرتمندتر و دارای ظاهری ترسناک بودند. به جای صورت عاج مانند، دندان نیشهای بزرگ داشتند. درست مانند خوکهای امروزی، انتلودون (Entelodon) یک حیوان همهچیزخوار بود، اما از آنجایی که دارای قابلیتهای تهاجمی برای از بین بردن آسان طعمه بود، به شدت به سبک زندگی شکارگر گرایش پیدا کرد. همچنین آنها به صورت دسته جمعی شکار میکردند.
جای تعجب نیست که نام مستعار "خوک جهنمی" را به خود اختصاص داده است.
اسبها اغلب بهعنوان نمادی از ظرافت، نجابت و سرعت استفاده میشوند، بنابراین دختران اسب سوار وقتی متوجه بشوند که "اسب ماقبل تاریخ"، یعنی (تُندَردَدان) Brontotheriidae، حیوانی بوده که بیشتر شبیه به کرگدن بوده، بسیار ناامید خواهند شد. آنها فربه بودند، جثهای کندی داشتند، پاهای نسبتا کوتاهی داشتند و دارای شاخهای دوقلو به شکل عجیبی بودند.
این دگرگونی به شدت سایر موارد که در لیست آمده، عمدتا فقط از لحاظ اندازه نبود. گونه پیشین آرمادیلوهای مدرن، یعنی گلیپتودون (شیاردندان: Glyptodon)، تقریبا هم اندازه و هم وزن یک فولکس واگن بیتل وزن داشت.
به طور شگفت آوری، سگها و خرسها دارای گونههای پیشین مشترکی هستند و شبیه هیچکدام از آنها نبوده است. سینودیکتیس (Cynodictis) حیوانی کوتاه قد، حدود ۲ فوت (۷۰ سانتی متر) طول و فقط حدود ۵ تا ۱۰ پوند (تا ۵ کیلوگرم) وزن بود. در واقع بسیار شبیه یک گربه یا سمور بود. اما همانطور که باستان شناسان حدس میزنند، باید مانند یک سگ رفتار کرده باشد که در دسته زندگی میکند و طعمههای کوچک و پشمالو را در دشت تعقیب میکند.
طبیعتا شاخصترین چیز در مورد کرگدنها شاخ آنهاست؛ بنابراین عجیب است که فکر کنیم گونههای پیشین آنها کاملا بی شاخ بوده اند. در همان زمان، ایندریکوتریوم (Indricotherium) بزرگترین پستاندار خشکی بود که تا به حال وجود داشته است، با فاصله بسیار زیاد فیلها را شکست میداد - طول آنها حدود ۷.۴ متر (۲۴.۳ فوت) و وزن آنها بین ۱۵ تا ۲۰ تن بود.
به عنوان یک واقعیت جالب، وسایل نقلیه جنگی در حماسه فیلم جنگ ستارگان (Star Wars) به شدت از بستگان نزدیک Indicotherium، یعنی پاراسراتریوم (Paraceratheriums) الهام گرفته شده اند.
بیشتر دایناسورها با وجود اینکه به عنوان خزندگان فلس دار در فیلمها به تصویر کشیده میشوند، بیشتر شبیه به پرندگان هستند تا مارمولک ها. در واقع همه پرندگان امروزی داینا هستند، اما همه دایناها پرنده نبودند، فقط گروهی به نام ددپایانها (ردهای از دایناسورها با پاهای سه انگشتی و غالبا گوشتخوار) بودند که شامل تی-رکس (دایناسور بزرگ) نمادین، شکارچی چالاک (ولاسیرپترها: velociraptors) و همه دایناهای دو پا گوشتخوار بودند.
از این گذشته، به همیت دلیل است که پرندگان "شکاری" به این نام خوانده میشوند.
"مدلی در اندازه واقعی از یک کوسه غول پیکر (مگالودون: megalodon) که در موزه تاریخ طبیعی اسمیتسونیان (Smithsonian Natural History Museum) آویزان شده است"