سخنان اهل بیت درباره تهمت

چندین حدیث درباره تهمت

مجله خبری-سبک زندگی نگار: تهمت و بهتان از جمله اعمال زشت و زننده‌ای است که خود شیطان هم از آن بیزار است. شیطان با این که از کار‌های زشت و اعمال انسان استقبال می‌کند، اما در برخی موارد هم از کار‌های انسان دوری می‌جوید. تهمت زدن هم به قدری زشت و نا پسند است که شیطان هم از آن خجالت می‌کشد. با اقدام به تهمت زنی وجهه اشخاص در جامعه یا به عبارتی آبروی فرد از بین می‌رود.

• پیامبر خدا (ص) می‌فرمایند:

قَذفُ مُحصَنَةٍ یُحبِطُ عِبادَةَ مِئةِ سَنةٍ.

تهمت زدن به زن شوهردار (پاکدامن)، عبادت صد ساله را بر باد مى دهد.

• امیرالمومنین (ع) می‌فرمایند:

لا قحَةَ کَالبُهتِ.

هیچ بی شرمی و وقاحتی، چون بهتان زدن نیست.

آیه‌ای از قرآن درباره تهمت

• امام على (ع) می‌فرمایند:

البُهتانُ على البَریءِ أعظَمُ مِن السَّماءِ.

بهتان زدن به آدم بی گناه بزرگتر از آسمان است.

• امیرالمومنین علیه السلام می‌فرمایند:

إیَّاکَ وَ مَوَاطِنَ التُّهَمَةِ وَ المَجلِسَ المَظنُونَ بِهِ السُّوءُ، فَإنَّ قَرینَ السُّوءِ یَغُرُّ جَلِیسَهُ.

از رفت و آمد به جا‌های تهمت برانگیز و مجالسی که گمان بد به آن‌ها برده می‌شود بپرهیز؛ زیرا دوست بد همنشین خود را می‌فریبد.

• امام على (ع) می‌فرمایند:

مِن الکبائرِ: الشِّرکُ باللّه ِ تعالى··· و رَمیُ المُحصَناتِ الغافِلاتِ المُؤمِناتِ.

از گناهان کبیره است: [ شرک به خدا]··· و تهمت زنا زدن به زنان پاکدامن مؤمن.

احادیثی از ائمه درباره تهمت

• امام جعفر صادق (ع) می‌فرمایند:

«الْبُهْتَانُ عَلَی الْبَرِیِّ أَثْقَلُ مِنَ الْجِبَالِ الرَّاسِیَاتِ»

بهتان و تهمت زدن به انسان بی گناه سنگین‌تر از کوه‌های استوار است.

• امام صادق (ع) می‌فرمایند:

«إِذَا اتَّهَمَ الْمُؤْمِنُ أخاهُ فِی دِینِهِ فَلاحُرْمَةَ بَینَهُما؛»

هر گاه مؤمنی برادرش را در دینش متهم سازد، دیگر حرمتی بین آن دو باقی نمی‌ماند (پرده دری می‌شود).»

• امام جعفر صادق (ع) می‌فرمایند:

«إذَا اِتَّهَمَ المُؤمِنُ أخَاهُ اِنمَاثَ الإیمَانُ مِن قَلبِهِ کَمَا یَنمَاثُ المِلحُ فی المَاءِ.»

هرگاه مؤمن به برادر (دینی) خود تهمت زند، ایمان در قلب او ناپدید می‌شود همچنان که نمک در آب حل می‌شود.

• امام جعفر صادق (ع) می‌فرمایند:

مَن بَاهَتَ مُؤمِناً أَو مُؤمِنَةً بِمَا لَیسَ فِیهِمَا حَبَسَهُ اللهُ عَزَوَجَلَ یَومَ القِیَامَةِ فی طِینَةِ خَبَالٍ، حَتَّی یَخرُجَ مِمَّا قَالَ، قُلتُ: وَ مَا طِینَةُ خَبَال؟ قَالَ: صَدِیدٌ یَخرُجُ مِن فُرُوجِ المُؤمِسَاتِ یَعنِی الزَّوَانِی.

هر کس به مرد یا زن مؤمن بهتان زند خداوند در روز رستاخیز او را در طینت خبال نگه دارد تا حرف خود را پس گیرد. (ابن ابی یعفور می‏گوید) عرض کردم: طینت خبال چیست؟ حضرت فرمود: چرک و زردابه‌ای است که از شرمگاه زنان فاحشه بیرون می‌آید.

• امام جعفر صادق (ع) می‌فرمایند:

مَن اِتَّهَمَ أخَاهُ فی دِینِهِ فَلا حُرمَةَ بَینَهُمَا.

هر کس به برادر دینی خود تهمت زند حرمتی میان آن دو به جا نمی ‏ماند.

منبع: بیتوته