کد مطلب: ۹۰۶۵۱۱
|
|
۲۸ شهريور ۱۴۰۴ - ۱۴:۵۸

دانشمندان افسانه قربانی‌های وحشیانه مایا‌های باستان را رد کردند

دانشمندان افسانه قربانی‌های وحشیانه مایا‌های باستان را رد کردند
JAA: مایا‌های باستان قربانی‌های بی‌رحمانه‌ای انجام نمی‌دادند

به گزارش مجله خبری نگار، دکتر آنجلینا لاکر، بازنگری در شیوه‌های تدفین ثانویه در آمریکای میانه پیش از ورود اسپانیایی‌ها را پیشنهاد کرده است. این محقق به جای توضیح سنتی از طریق قربانی کردن و خشونت، تفسیری مبتنی بر فرهنگ و معنویت ارائه می‌دهد که با ایده‌هایی در مورد روح، خویشاوندی و حقوق زمین مرتبط است. این اثر در مجله باستان‌شناسی انسان‌شناسی (JAA) منتشر شده است.

در بسیاری از یافته‌های باستان‌شناسی مایاها، بقایای ثانویه - دندان‌ها، جمجمه‌ها، استخوان‌های فک و دست - به طور سنتی به عنوان شواهدی از خشونت آیینی یا قربانی تفسیر شده‌اند. با این حال، منابع قوم‌نگاری تاریخی نشان می‌دهند که مایا‌ها دیدگاه‌های پیچیده‌ای در مورد روح و زندگی پس از مرگ داشته‌اند.

بر اساس این باورها، روح به چهار بخش تقسیم می‌شد: باه - «من» که با سر شخصیت‌پردازی می‌شد؛ ایک - نفس روح که با باد، یشم و دندان مرتبط بود؛ چولل - جوهره قلب و خون؛ و اوآخی - همراهان روحی، اغلب به شکل حیوانات.

بنابراین، نیازی به حفظ کل بدن متوفی برای حفظ ارتباط با روح او نبود - برای مثال، جمجمه یا دندان‌ها کافی بودند.

دکتر لاکر یک گور متعلق به اواخر دوران پیشاکلاسیک (۳۰۰ پیش از میلاد تا ۲۵۰ میلادی) را که در گروه رقصندگان، یک جامعه روستایی فقیر واقع در ۱.۵ کیلومتری محوطه باستانی دوس هومبرس (بلیز امروزی) یافت شده بود، مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.

در ابتدا، یکی از این تدفین‌ها به عنوان یک تدفین قربانی تفسیر شد، زیرا یکی از قبر‌ها حاوی بقایای سه نفر بود: یک زن جوان و دو نفر دیگر که فقط با دندان نشان داده شده بودند.

با این حال، این مطالعه نشان داد که دفن اولیه متعلق به یک زن جوان محلی بوده است، و شواهدی از یک وعده غذایی آیینی (صدف) در نزدیکی آن وجود دارد. دو فرد دیگر، همانطور که توسط تجزیه و تحلیل ایزوتوپ‌های استرانسیم و اکسیژن تأیید شد، غیر محلی بودند. حضور آنها نه به عنوان قربانی، بلکه به عنوان بقایای گذرای اجدادی که به مکانی جدید "آورده" شده‌اند، احتمالاً برای ایجاد ارتباط اجدادی با این سرزمین، توضیح داده شده است.

لاکر بر اساس باور‌های مایا‌ها و شواهد زیست‌باستان‌شناسی، اظهار می‌کند که حذف و دفن بقایای اجدادی ممکن است راهی برای احقاق حقوق زمین، ایجاد ارتباط نمادین با اجداد و تجسم حفاظت معنوی بوده باشد.

دکتر لاکر خاطرنشان کرد: «بسیاری از محققان در حال بازنگری در توضیح جهانی تدفین‌ها از دریچه خشونت هستند. تحقیقات من به این بازنگری کمک می‌کند.»

ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر