به گزارش مجله خبری نگار، یک مطالعهی یک ماهه نشان داد که حتی ابراز سادهی توجه و مهربانی نسبت به دیگران، واکنشی قدرتمند در درون ما ایجاد میکند، گویی که ما را دوست دارند. نیازی به حرکات بزرگ یا نمایشی نیست؛ ابراز محبتهای کوچک و مداوم کافی است.
پنجاه و دو نفر در این مطالعه شرکت کردند که شش بار در روز به سوالاتی در مورد اینکه در آن لحظه چقدر احساس دوست داشته شدن میکنند و از آخرین نظرسنجی تاکنون چند بار به دیگران عشق نشان دادهاند، پاسخ دادند.
نتایج، روند قابل توجهی را نشان داد: وقتی شرکتکنندگان ابراز عشق میکردند - چه از طریق کلمات محبتآمیز، در آغوش گرفتن عزیزان یا کمک به دیگران - احساس «دوست داشته شدن» در آنها به طور قابل توجهی افزایش مییافت. اما رابطه معکوس کمتر واضح بود: حتی هنگام دریافت عشق، افراد همیشه پاسخ مشابهی نشان نمیدادند.
جالب اینجاست که احساس دوست داشته شدن، بیشتر از خاطرات ابراز عشق، ماندگار است. این توضیح میدهد که چرا شرکتکنندگانی که مرتباً احساس دوست داشته شدن میکردند، زندگی خود را موفقتر و شادتر ارزیابی کردند؛ آنها با استرس بهتر کنار آمدند و احساس رضایت و آسودگی بیشتری داشتند.
زیتا اوراوتس، نویسندهی این مطالعه، گفت: «نیازی نیست منتظر مناسبتهای خاص باشید یا غافلگیریهای مفصلی تدارک ببینید. ابراز عشقهای کوچک و روزمره - مانند یک آغوش قبل از رفتن به محل کار، یک پیام گرم در طول روز یا پیشنهاد کمک - طنین مثبتی ایجاد میکند که روابط ما را تقویت میکند و ما را شادتر میسازد.»