به گزارش مجله خبری نگار، افراد چاقی که وزن کم میکنند، اغلب دوباره وزن اضافه میکنند که ممکن است تا حدودی به دلیل تغییرات طولانی مدت در DNA سلولهای چربی باشد. این کشف میتواند روزی به درمانهای جدید منجر شود.
حدود ۸۵ درصد از افراد دارای اضافه وزن یا چاق که حداقل یک دهم وزن خود را از دست میدهند، ظرف یک سال دوباره وزن از دست رفته را به دست میآورند.
لورا کاترینا هینت از موسسه فناوری فدرال زوریخ در سوئیس میگوید، این تا حدی به این دلیل است که پایبندی به یک رژیم غذایی کمکالری برای مدت طولانی دشوار است، اگرچه این احتمالاً نقش نسبتاً کمی دارد. «نمیتواند به این دلیل باشد که همه ما اراده کافی برای حفظ وزنی که کم میکنیم را نداریم.»
تحقیقات همچنین نشان داده است که مغز کاهش ناگهانی سطح چربی بدن را به عنوان یک تهدید درک میکند و با کاهش سوزاندن انرژی توسط بدن به آن پاسخ میدهد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این فرآیند، هینت و همکارانش بافت چربی جمعآوریشده از ۲۰ فرد چاق را درست قبل از جراحی چاقی (که معده را کوچک میکند تا افراد سریعتر احساس سیری کنند) و دوباره دو سال بعد، زمانی که حداقل یکچهارم وزن اولیه خود را از دست داده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. آنها همچنین بافت چربی ۱۸ فرد با وزن سالم را بررسی کردند.
محققان نوعی مولکول ژنتیکی به نام RNA را که پروتئینها را کد میکند، در سلولهای چربی توالییابی کردند. آنها دریافتند که افراد چاق در مقایسه با افراد با وزن سالم، سطوح بالاتر یا پایینتری از بیش از ۱۰۰ مولکول RNA دارند و این تفاوتها دو سال پس از کاهش وزن ادامه داشت.
فردیناند فون مینه، یکی از اعضای تیم، گفت: به نظر میرسد این تغییرات باعث افزایش التهاب و اختلال در نحوه ذخیره و سوزاندن چربی توسط سلولهای چربی میشوند و خطر افزایش وزن در آینده را افزایش میدهند.
برای فهمیدن اینکه آیا این تغییرات RNA میتواند باعث افزایش مجدد وزن شود، محققان ابتدا تأیید کردند که این تغییرات پس از کاهش وزن موشهای چاق همچنان ادامه دارد. سپس آنها به مدت یک ماه به این موشها و موشهای با وزن سالم رژیم غذایی پرچرب دادند. در حالی که موشهای چاق به طور متوسط ۱۴ گرم وزن اضافه کردند، موشهای دیگر فقط ۵ گرم وزن اضافه کردند.
این تیم همچنین دریافت که سلولهای چربی موشهایی که قبلاً چاق بودهاند، هنگام رشد در ظرف آزمایشگاهی، چربی و قند بیشتری نسبت به سلولهای چربی موشهای دیگر جذب میکنند. فون مینه میگوید، روی هم رفته، نتایج نشان میدهد که چگونه تغییرات RNA مرتبط با چاقی میتواند افزایش وزن در آینده را افزایش دهد.
در نهایت، تیم تحقیقاتی دریافت که به نظر میرسد نشانهای مولکولی یا نشانهای اپیژنتیک روی DNA در سلولهای چربی، تغییرات RNA مرتبط با چاقی را هدایت میکنند. آنها با تغییر ساختار DNA که آنها را کدگذاری میکند، سطح RNA را تغییر میدهند.
هنریت کیرشنر از دانشگاه لوبک آلمان میگوید اگرچه این مطالعه وجود این نشانگرهای مولکولی را در انسان بررسی نکرده و یا اینکه آیا آنها وزن از دست رفته را بازیابی میکنند یا خیر، اما احتمالاً میتوان یافتهها را از موشها به انسان تعمیم داد.
او میگوید این موضوع بر اساس شباهتهای بین فیزیولوژی این گونهها و نحوهی تغییر عملکرد ژنهایشان توسط محیط، که به عنوان اپیژنتیک شناخته میشود، است. کیرشنر میگوید در دهههای آینده، داروهایی که اپیژنتیک را هدف قرار میدهند، میتوانند به درمان چاقی کمک کنند.