زبان بدن، اعتماد به نفس یا عدم اعتماد به نفس کودکان را آشکار می‌کند

کودکانی که دست به سینه می‌ایستند، ناامن و تدافعی دیده می‌شوند. کسانی که خود را بلندتر نشان می‌دهند، با اعتماد به نفس‌تر دیده می‌شوند.

به گزارش مجله خبری نگار-برلین: کودکانی که دست به سینه می‌ایستند، ناامن و تدافعی دیده می‌شوند. کسانی که خود را بلندتر نشان می‌دهند، با اعتماد به نفس‌تر دیده می‌شوند.

اگرچه موارد فوق ممکن است مشاهدات سطحی به نظر برسند، اما این زبان بدن عمیق است. محققان می‌گویند تمرکز بر وضعیت بدن می‌تواند برای دانش‌آموزانی که اعتماد به نفس ندارند بسیار مفید باشد.

زبان بدن برای کودکان به اندازه بزرگسالان مهم است و فقط مربوط به ابراز احساسات نیست. موسسه روانشناسی رابرت کورنر در دانشگاه هاله-ویتنبرگ آلمان توضیح می‌دهد که این زبان همچنین می‌تواند تأثیر واقعی بر احساس کودکان نسبت به خودشان داشته باشد.

یک مطالعه دو مرحله‌ای که شامل چهار دانش‌آموز کلاس چهارم بود، نشان داد کودکانی که حالت‌های بدنی باز و فضای اشغال‌شده‌ای را اتخاذ می‌کردند، نسبت به کودکانی که دست به سینه می‌ایستادند و سرشان را پایین می‌انداختند، عزت نفس بالاتری داشتند. این تفاوت در موضوعات مرتبط با مدرسه قابل توجه بود.

یک نمونه از حالت بدنی باز می‌تواند این باشد که کسی بنشیند و دست‌هایش را پشت سرش قلاب کند و پاهایش را روی میز بگذارد. کودکی که در این حالت احساس راحتی کند، ممکن است متوجه شود که اعتماد به نفس دارد.

به گفته محققان، کودکی که دست‌هایش را جلوی بدنش ضربدری می‌کند و کمرش را قوس می‌دهد، نشان دهنده کمبود اعتماد به نفس است.

زبان بدن نه تنها وضعیت روانی کودک را منعکس می‌کند، بلکه همسالان او نیز می‌توانند آن را بخوانند. محققان می‌گویند کودکان از پنج سالگی می‌توانند حالت بدن دیگران را مشاهده و تفسیر کنند.

(دی پی‌ای)

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری