به گزارش مجله خبری نگار-واشنگتن: یک مطالعه آمریکایی که روز دوشنبه منتشر شد، گزارش داد که این تصور رایج که سطح کلسترول «خوب» در خون میتواند خطر بیماری قلبی را نشان دهد، برای سیاهپوستان و سفیدپوستان به یک اندازه صادق نیست و خود این معیار ممکن است از آنچه قبلاً تصور میشد، کمارزشتر باشد.
اعتقاد بر این است که انواع مختلف کلسترول اثرات سالم یا ناسالمی بر انسان دارند.
این مطالعه که در مجله کالج قلب و عروق آمریکا منتشر شد، نشان داد که سطح پایین لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) یا کلسترول "خوب" با خطر بالاتر مشکلات قلبی مرتبط است -، اما فقط در شرکتکنندگان سفیدپوست.
محققان گفتند، برخلاف آنچه عموماً تصور میشد، سطح پایین HDL نشان دهنده خطر بیشتر بیماری قلبی در افراد سیاهپوست نیست. با این حال، در میان افراد سفیدپوست، افرادی که سطح HDL آنها کمتر از ۴۰ میلیگرم در دسیلیتر بود، ۲۲ درصد بیشتر از افرادی که سطح HDL بالاتری داشتند، در معرض خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب بودند.
محققان دریافتند که سطح بالای HDL، بالاتر از ۶۰ میلیگرم در دسیلیتر، که تصور میشود محافظ است، با کاهش خطر بیماری عروق کرونر قلب در هیچ یک از نژادها مرتبط نیست.
ناتالی پامیر، نویسندهی اصلی این مطالعه از دانشگاه بهداشت و علوم اورگان در پورتلند، گفت: «پزشکان معمولاً به افرادی که سطح HDL بالایی دارند اطمینان میدهند که در معرض خطر کمتری هستند.» «حالا، به جای اطمینان دادن به آنها، پزشکان باید هیچ کاری نکنند، یا بگویند: «ما نمیدانیم این یعنی چه.»»
تیم او دریافت که سطوح بالای لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) یا کلسترول "بد" که معمولاً با استاتینهای پرکاربرد مانند لیپیتور درمان میشود، و تریگلیسیریدها با افزایش خطر بیماری قلبی در هر دو جنس مرتبط هستند.
این مطالعه که توسط موسسه ملی بهداشت تأمین مالی شده است، دادههایی را طی نزدیک به ۱۰ سال از نزدیک به ۲۴۰۰۰ بزرگسال آمریکایی جمعآوری کرده است که حدود ۴۲ درصد از آنها سیاهپوست بودند. محققان گفتند که شرکتکنندگان هر دو نژاد از نظر سن، سطح کلسترول و سایر عوامل خطر بیماری قلبی مشابه بودند.
دکتر کیت فردیناند از دانشگاه تولین در نیواورلئان، که در این تحقیق مشارکتی نداشت، در مقالهای هشدار داد که استفاده از سطح کلسترول HDL برای تخمین خطر «میتواند به طور نادرستی خطر بیماری عروق کرونر قلب بزرگسالان سیاهپوست را ارزیابی و بهطور بالقوه بیش از حد طبقهبندی کند و مانع از مراقبت بهینه شود.»
فردیناند نوشت که با اندازهگیری میزان کلسیم تجمعیافته در شریانهای بیماران و نظارت بر سطح نوعی کلسترول به نام لیپوپروتئین (A) در آنها، میتوان تخمینهای بهتری به دست آورد.