دارو‌های رایج ممکن است درمان پیشگیرانه بالقوه‌ای برای سرطان کبد ارائه دهند

به گزارش مجله خبری نگار، با پیشرفت تحقیقات پزشکی، دانشمندان در حال بررسی درمان‌های جدید و روش‌های پیشگیرانه هستند که می‌تواند به کاهش شیوع بیماری و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند.

یک مطالعه اخیر توسط محققان دانشکده پزشکی هاروارد بر تأثیر برخی از دارو‌های رایج در کاهش خطر ابتلا به سرطان کبد و عملکرد رو به وخامت آن متمرکز شده است و چشم انداز‌هایی را برای درک رابطه بین دارو‌های پیشگیرانه و سلامت کبد باز می‌کند.

این مطالعه نشان داد که استفاده از استاتین‌ها (یکی از مهم‌ترین انواع دارو‌های کاهش دهنده کلسترول) به طور قابل توجهی خطر ابتلا به سرطان کبد (HCC) و بدتر شدن عملکرد کبد را در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کبدی (CLD) کاهش می‌دهد.

نتایج نشان داد که استاتین ها، به ویژه آنهایی که چربی دوست دارند مانند آتورواستاتین و سیمواستاتین، محافظت بیشتری را ایجاد می‌کنند، زیرا استفاده طولانی مدت از آنها با کاهش بیشتر نرخ و عوارض سرطان کبد همراه است.

در این مطالعه، محققان داده‌های ۱۶۵۰۱ بیمار بزرگسال (۴۰ سال و بالاتر) مبتلا به بیماری مزمن کبدی را که نمره سیروز FIB-۴ (معیاری که برای ارزیابی میزان سیروز استفاده می‌شود) ۱.۳ یا بالاتر داشتند، تجزیه و تحلیل کردند. داده‌ها از رجیستری بیمارستان‌های عمومی بریگهام ماساچوست برای دوره ۲۰۰۰-۲۰۲۳ به دست آمده است.

بیماران به عنوان مصرف کننده و غیر مصرف کننده استاتین‌ها طبقه بندی شدند و سپس میزان سرطان کبد، پیشرفت سیروز و تجزیه جبران کبد را در یک دوره ۱۰ ساله اندازه گیری کردند.

نتایج کاهش قابل توجهی را در خطر ابتلا به سرطان کبد و اختلال در سرطان کبد در مصرف کنندگان استاتین در مقایسه با افراد غیر مصرف کننده نشان داد:

بروز ۱۰ ساله سرطان کبد از ۸.۰ ٪ در غیر مصرف کنندگان به ۳.۸ ٪ در مصرف کنندگان استاتین کاهش یافت، با کاهش نسبی خطر ۳۳ ٪.

خطر ابتلا به اختلال کبدی از ۱۹.۵ ٪ در غیر مصرف کنندگان به ۱۰.۶ ٪ در مصرف کنندگان استاتین کاهش یافت، با کاهش نسبی ۲۲ ٪.

این مطالعه نشان داد که استاتین‌های لیپوفیل در مقایسه با هیدروفیلی محافظت قوی تری دارند و خطر ابتلا به سرطان کبد را تا ۳۶ درصد کاهش می‌دهند، در مقایسه با تنها ۲۱ درصد برای استاتین‌های آب دوست مانند روزوواستاتین و پراواستاتین.

نتایج همچنین نشان داد که استفاده طولانی مدت از استاتین‌ها اثر محافظتی آنها را افزایش می‌دهد، با حداقل ۶۰۰ دوز تجمعی روزانه که منجر به موارد زیر می‌شود: ۴۰ درصد کاهش خطر ابتلا به سرطان کبد و ۳۶ درصد کاهش خطر تجزیه جایگزینی کبد.

هنگام تجزیه و تحلیل زیرمجموعه‌ای از ۷۰۳۸ بیمار با اندازه گیری‌های مکرر FIB-۴، مشاهده شد که مصرف کنندگان استاتین کمتر احتمال دارد که سیروز کبدی را به مراحل جدی تری برسانند و برخی از بیماران حتی بهبود یافته و به گروه‌های کم خطر منتقل شدند.

اگرچه هنوز هیچ توصیه رسمی برای استفاده از استاتین‌ها برای این منظور وجود ندارد، این مطالعه شواهد محکمی از نقش بالقوه آنها در استراتژی‌های پیشگیری آینده ارائه می‌دهد، که می‌تواند رویکرد برخورد با بیماران مزمن کبدی را در سطح جهانی تغییر دهد.

این مطالعه در مجله JAMA Internal Medicine منتشر شد.

منبع: Medical Express