به گزارش مجله خبری نگار، میاسنیکوف به شدت از تلاشهای بیماران برای مرتبط کردن اضافه وزن با بیماریهای مختلف انتقاد میکند و آنها را توجیهاتی برای این کار میداند.
به گفته او، برخی شرایط در افزایش وزن نقش دارند، مانند داروهای ضد روان پریشی، داروهای ضد افسردگی، داروهای دیابت، کم کاری تیروئید، بیماری غده فوق کلیوی، سندرم تخمدان پلی کیستیک و افسردگی. با این حال، "هیچ بیماری به تنهایی نمیتواند باعث این چاقی شود، زیرا همه چیز به شمارش کالری مربوط میشود. "
میاسنیکوف خاطرنشان میکند که سه عامل اصلی در چاقی، ژنتیک، ترجیحات چشایی و میکروبیوم روده هستند. ژنتیک را میتوان به طور دقیق از نظر ریاضی ردیابی کرد و وزن اضافی هنگام تولد به عنوان یک عامل تعیینکننده در نظر گرفته میشود. ترجیحات چشایی همچنین در دوران کودکی از طریق قرار گرفتن در معرض غذاهای شیرین و شور شکل میگیرد که باعث مقاومت به انسولین میشود. میکروبیوم روده، طبق این اصل که: «آنچه میخورید مهم نیست، بلکه آنچه جذب میکنید مهم است»، میزان جذب شیرینیها و هوسها را تعیین میکند.
پزشک اهمیت متابولیسم پایه را توضیح میدهد - بدن ۷۵ درصد از انرژی خود را در حالت استراحت مصرف میکند. فعالیت بدنی نه تنها برای سوزاندن کالری، بلکه برای سرعت بخشیدن به متابولیسم پس از تمرین نیز مهم است. نمونه بارز این موضوع، کشتیگیر جوانی است که پس از آسیبدیدگی در باشگاه، صرفاً با محدود کردن رژیم غذایی خود، پرهیز از شیرینیها و کربوهیدراتهای تصفیهشده، وزن کم کرد.
به گفته او، این فرد از قبل بیمار بوده و بیماری او تنبلی، بیمیلی به خوردن غذای سالم و ورزش مناسب است. بنابراین، او توصیه میکند هنگام گرسنگی غذا بخورید، از خوردن غذاهای ناسالم پرهیز کنید و به سلامتی خود توجه کنید.