آیا پلاستیک بسته بندی مواد غذایی می‌تواند باعث بیماری قلبی شود؟

به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه نشان داد که قرار گرفتن در معرض این ذرات پلاستیکی ممکن است به رگ‌های خونی آسیب برساند و نگرانی‌های جدی برای سلامتی ایجاد کند.

میکروپلاستیک‌ها به بخشی اجتناب ناپذیر از محیط زیست ما تبدیل شده‌اند. این ذرات پلاستیکی ریز که از بسته بندی مواد غذایی، منسوجات و زباله‌های صنعتی تولید می‌شوند، در خون، ریه‌ها و حتی قلب انسان کشف شده‌اند.

دانشمندان به طور فزاینده‌ای نگران اثرات بالقوه سلامتی آنها، به ویژه در سیستم قلبی عروقی هستند.

مطالعات قبلی این مولکول‌ها را با استرس اکسیداتیو، التهاب و آسیب بافتی مرتبط کرده‌اند، اما نقش مستقیم آنها در بیماری‌های قلبی نامشخص است.

پیش از این، محققان میکروپلاستیک‌هایی را در شریان‌های بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، کشف کردند و نگرانی‌هایی را ایجاد کردند که این آلاینده‌ها می‌توانند به تصلب شرایین و سایر بیماری‌های عروقی کمک کنند. با این حال، مکانیسم‌هایی که این مولکول‌ها منجر به تغییراتی می‌شوند که باعث بیماری قلبی می‌شوند، هنوز ناشناخته است.

مطالعه حاضر بررسی کرد که آیا میکروپلاستیک ها، از جمله آنهایی که به طور طبیعی به دلیل نور خورشید و قرار گرفتن در معرض محیط تجزیه می‌شوند، باعث آسیب به سلول‌های عضله صاف عروقی می‌شوند که نقش مهمی در حفظ سلامت عروق دارند.

برای دستیابی به این هدف، تیمی از دانشمندان ایتالیایی سلول‌های عضله صاف عروق کرونر انسان (HCASMCs) را که در معرض پلی اتیلن و پلی استایرن، دو نوع پلاستیک رایج مورد استفاده در بسته بندی مواد غذایی، قرار گرفتند، مورد مطالعه قرار دادند.

این میکروپلاستیک‌ها در حالت "خام" خود و پس از تخریب محیط زیست برای شبیه سازی تجزیه محیط زیست آزمایش شدند.

این مطالعه نشان داد که قرار گرفتن در معرض میکروپلاستیک‌ها به طور قابل توجهی بر سلول‌های عضله صاف عروقی تأثیر می‌گذارد و منجر به چندین تغییر مضر در قلب می‌شود.

کاهش بقای سلول در تمام گروه‌هایی که در معرض ذرات پلاستیکی قرار داشتند مشاهده شد و پلی استایرن تخریب شده بیشترین کاهش را ایجاد کرد. این نشان می‌دهد که تخریب محیط زیست باعث می‌شود این پلاستیک‌ها برای سلول‌های انسانی سمی‌تر باشند.

شاخص‌های استرس سلولی و آپوپتوز نیز افزایش یافته است، با افزایش قابل توجه سطح p۵۳ و BMF در سلول‌های در معرض مولکول‌های پلاستیکی، که نشان می‌دهد مولکول‌های پلاستیکی ممکن است آپوپتوز را تقویت کنند.

آزمایش‌های سمیت سلولی تأیید کرد که ذرات پلاستیکی باعث آسیب به غشای سلولی می‌شوند، زیرا سطح لاکتات دهیدروژناز در نمونه‌های تیمار شده افزایش می‌یابد.

آزمایشات همچنین نشان داد که قرار گرفتن در معرض ذرات پلاستیکی باعث افزایش حرکت سلول‌های عضله صاف می‌شود، فرآیندی که با تصلب شرایین مرتبط است. سلول‌های در معرض ذرات پلاستیکی، به ویژه پلی استایرن تخریب شده، تحرک بیشتری را نشان داده‌اند که نشان دهنده تغییر به سمت یک بیماری پاتولوژیک است.

آنالیز ایمونوفلورسانس این تغییرات را با کاهش سطح اکتین عضله صاف α و افزایش سطح گالکتین-۳ و RUNX-۲ تأیید کرد.

این مطالعه به این نتیجه رسید که میکروپلاستیک‌ها فقط یک خطر زیست محیطی نیستند، بلکه ممکن است تهدیدی جدی برای سلامت قلب باشند. این نشان داد که چگونه این مولکول ها، به ویژه آنهایی که از بسته بندی مواد غذایی استفاده می‌شوند، می‌توانند تغییرات مضر در سلول‌های عروقی ایجاد کنند که می‌تواند منجر به تصلب شرایین و سایر بیماری‌های قلبی شود.