اسرار رنگارنگ بودن پرندگان استوایی

به گزارش مجله خبری نگار، نیروی محرکه پشت این تحقیق چاد الیاسون، یک دانشمند پژوهشی پرشور مستقر در موزه فیلد شیکاگو است. با علاقه‌مندی به درک جزئیات طبیعت، الیاسون به دنبال حل معمای رنگ پر‌های پرندگان، به ویژه دوستان پرنده استوایی، برآمد. 

راز رنگارنگ پرندگان استوایی 

هر چه نزدیک‌تر به خط استوا زندگی کنید، پرندگان براق و رنگارنگ‌تری را احتمالاً خواهید دید. این گرایش به سمت پرندگان با رنگ‌های زنده در مناطق استوایی، دانشمندان را به فکر فرو برده بود. آنها wondered آیا این رنگ‌ها در مناطق استوایی پدید آمده‌اند یا دوستان پرنده ما رنگ‌های نیاکان رنگارنگ خود را از مناطق دیگر با خود آورده‌اند.

الیاسون و تیمش به یک سفر پرنده‌ای embarked کرده و عکس‌ها، ویدیو‌ها و تصاویر علمی از ۹۴۰۹ گونه پرنده را مورد بررسی قرار دادند. تمرکز اصلی آنها شناسایی گونه‌هایی بود که دارای پر‌های براق هستند و محل زیست آنها کجاست. بنابراین، با داشتن یک پایگاه داده از گونه‌های پرنده و پالت‌های رنگی enviable آنها، تیم برای روشن کردن خود و جهان درباره چگونگی گسترش رنگ‌های پرندگان در سراسر جهان اقدام کرد. 

پر‌های براق پرندگان 

حالا، قبل از اینکه بیشتر به عمق ماجرا بپردازیم، بیایید روشن کنیم که “براقیت” چیست. به طور خلاصه، این درخشش رنگین‌کمانی است که در برخی سطوح می‌بینیم و با زاویه دید تغییر می‌کند.

موجودات پرنده می‌توانند این رنگ‌ها را با استفاده از دو استراتژی اصلی ایجاد کنند: رنگدانه‌ها و ساختارها. سلول‌ها رنگدانه‌هایی مانند ملانین را برای سایه‌های سیاه و قهوه‌ای تولید می‌کنند، در حالی که براقیت نتیجه بازتاب نور از آرایش‌های خاص سلولی است.

تحقیقات الیاسون حول این پدیده رنگ ساختاری متمرکز شده است. مطالعه او داده‌هایی درباره رنگ‌آمیزی پرندگان، توزیع جهانی، روابط دی‌ان‌ای و برخی ریاضیات جدی را ترکیب کرده تا مدل‌سازی کند که چگونه این پر‌های رنگارنگ در طول زمان و مکان گسترش یافته‌اند. 

چه زمانی و کجا همه چیز شروع شد 

معلوم شده است که پرندگان از دایناسور‌ها منشعب شده‌اند – با قدیمی‌ترین پرنده شناخته شده، آرکئوپتریکس، که به ۱۴۰ میلیون سال پیش بازمی‌گردد. در میان این پرندگان باستانی، یک زیرگروه به نام نورنیت‌ها حدود ۸۰ میلیون سال پیش ظاهر شدند و تنها پرندگانی بودند که از رویداد انقراض جمعی ۶۶ میلیون سال پیش جان سالم به در بردند. همه پرندگان مدرن ما از این نسل پرنده‌ای، نورنیت‌ها، منشعب شده‌اند.

تحقیقات الیاسون نشان می‌دهد که نیاکان مشترک همه نورنیت‌ها که سفر خود را ۸۰ میلیون سال پیش آغاز کردند، پر‌های براق داشتند. این پرندگان باستانی احتمالاً درخشان بوده و درخشش آنها هنوز در میان نوادگانشان دیده می‌شود. 

شواهد فسیلی پر‌های براق پرندگان 

حمایت از این نظریه نیاکان براق، سوابق فسیلی نشان‌دهنده پرندگان براق و دایناسور‌های پرنده از دوره کرتاسه است. این شواهد ایده براقیت در پرندگان مدرن را که به نیاکان درخشان آنها بازمی‌گردد، تقویت می‌کند. تحقیقات الیاسون نشان می‌دهد که دیرینه‌شناسان احتمالاً بیشتر براقیت را در فسیل‌های مرتبط با پرندگان کشف خواهند کرد.

درک منشاء رنگ‌آمیزی پرندگان، به ویژه در میان گونه‌های براق، پیامد‌های مهمی برای تلاش‌های حفاظت از پرندگان دارد. همانطور که زیستگاه‌ها به دلیل تغییرات اقلیمی، جنگل‌زدایی و شهرنشینی دچار تغییر می‌شوند، سیستم‌های پیچیده‌ای که از این اکوسیستم‌های زنده حمایت می‌کنند، در معرض خطر قرار می‌گیرند. حفاظت از مناطقی که پرندگان رنگارنگ در آنها thrive می‌کنند بسیار مهم است، زیرا این امر نه تنها تداوم جاذبه زیبایی‌شناختی آنها را تضمین می‌کند بلکه نقش‌های اکولوژیکی آنها را نیز حفظ می‌کند. 

چرا پر‌های براق برای پرندگان مفید هستند 

در حالی که این تحقیق به طور قابل توجهی درک ما از براقیت پرندگان را پیش برده است، برخی سوالات بزرگ هنوز باقی مانده‌اند. اصلی‌ترین آنها این است که چرا براقیت اصلاً تکامل یافته است؟ پرندگان اغلب از پر‌های براق برای جذب جفت استفاده می‌کنند، اما جنبه‌های دیگری از زندگی پرندگان نیز با این ویژگی درخشان مرتبط است.

به عنوان مثال، پرستو‌های درختی با تغییرات رطوبت تغییر رنگ می‌دهند، بنابراین براقیت آنها ممکن است با محیط یا سایر خواص فیزیکی پر‌ها مانند مقاومت در برابر آب مرتبط باشد.

بنابراین، سفر هنوز به پایان نرسیده است. همانطور که ما به درک چرایی پر از درخشش بودن مناطق استوایی نزدیک‌تر می‌شویم، ممکن است همچنین بفهمیم چرا براقیت اصلاً تکامل یافته است. پس منتظر باشید، زیرا چاد الیاسون و تیمش به کندوکاو عمیق‌تر در راز‌های رنگارنگ تکامل پرندگان ادامه می‌دهند! 

منبع:فوت و فن