کشف ردپا‌ها در آفریقا می‌تواند چشم انداز‌هایی را برای درک تکامل انسان باز کند

به گزارش مجله خبری نگار، این آثار نشان می‌دهد که دو گونه مختلف از انسان‌های باستان، که تصور می‌شود هرگز ملاقات نکرده‌اند، ۱.۵ میلیون سال پیش در کنار هم در یک مکان زندگی می‌کردند.

این کشف اولین شواهد مستقیمی است که نشان می‌دهد گونه‌های مختلف انسان‌های باستان به طور همزمان در یک محیط زندگی می‌کردند و امکان تعامل و تبادل تأثیرات را فراهم می‌کنند.

دانشمندان گفتند که این اثرات درک جدیدی از چگونگی تأثیر انسان بر یکدیگر و حتی محیط اطراف ارائه می‌دهد.

ردپا‌هایی که ۱.۵ میلیون سال پیش در آفریقا به جا مانده است، راز‌هایی را در مورد تکامل انسان آشکار می‌کند
— ایمیل+ (DailyMailUK) نوامبر ۲۸، ۲۰۲۴

ردپا‌های کشف شده متعلق به دو گونه از انسان‌های باستان است: P. boisei، گونه‌ای با مغز کوچکتر، صورت‌های صاف و دندان‌های عظیم، و هومو ارکتوس که به گفته دانشمندان تصور می‌شود جد انسان‌های مدرن است. اثرات نشان داده است که هر دو گونه روی دو پا راه می‌روند، اما به سبک کاملا متفاوت.

تیم تحقیقاتی توضیح داد که ساختار پای Paranthropus Boise ممکن است برای دویدن در مسافت‌های طولانی مناسب نباشد، که ممکن است توسعه پای انسان ارکتوس را توضیح دهد که توانایی بیشتری برای دویدن و راه رفتن در مسافت‌های طولانی دارد.

"یک فرضیه فرض می‌کند که هومو ارکتوس اولین انسانی بود که راه رفت و مسافت‌های طولانی را دوید و این سازگاری او را در مسیر تکاملی متفاوتی قرار داد. "

تایید نشده است که آیا این دو گونه به طور همزمان از سمت شرقی دریاچه تورکانا عبور کرده‌اند یا یک یا دو روز از هم فاصله دارند، اما کوین هاتالا، یکی از نویسندگان این مطالعه و دیرینه انسان شناس در دانشگاه چتم در پیتسبورگ، خاطرنشان کرد که "آن‌ها احتمالا می‌دانستند که یکدیگر وجود دارند" و توضیح داد: "شاید آنها با هم آشنا شده‌اند و شاید به نوعی بر یکدیگر تأثیر گذاشته باشند. "

دانشمندان توانستند با استفاده از تکنیک‌های مدرن تجزیه و تحلیل سه بعدی بین ردپا‌ها تمایز قائل شوند و به آنها اجازه دادند تا مدل‌های دیجیتالی آثار را برای مطالعه عمیق‌تر ثبت کنند.

تیم پشت این مطالعه در بیانیه خود گفت: "این اولین شواهد از دو الگوی مختلف راه رفتن دو پا در میان انسان‌ها در دوره پلستوسنیک بر روی سطح یک رد پا است.

تجزیه و تحلیل نشان داد که هومو ارکتوس به روشی مشابه انسان‌های مدرن راه می‌رود و ابتدا با پاشنه خود به زمین برخورد می‌کند. P. boisei نیز به صورت عمودی راه می‌رفت، اما به روشی بسیار متفاوت از هومو ارکتوس.

این تیم خاطرنشان کرد که P. boisei سبک منحصر به فردی از راه رفتن دارد، شبیه به سایر ردپا‌های انسان باستان، مانند ردپای Lettuley، تانزانیا، که قدمت آن به ۳.۶ میلیون سال پیش باز می‌گردد.

بر اساس این اکتشافات، به نظر می‌رسد که تکامل راه رفتن دو پا در انسان‌های اولیه یک فرایند منحصر‌به‌فرد نبوده است، بلکه انواع سبک‌های راه رفتن و دویدن بین گونه‌های مختلف بوده است.

این داده‌ها بینش شگفت انگیزی در مورد تکامل و حرکت آناتومی انسان ارائه می‌دهد و سرنخ‌هایی در مورد نحوه تعامل انسان‌های باستان با محیط اطراف به ما می‌دهد، چیزی که ما نمی‌توانیم از استخوان‌ها یا ابزار‌های سنگی جمع آوری کنیم.

منبع: دیلی میل