به گزارش مجله خبری نگار، در سال ۱۹۳۰، یک کشاورز چینی اهل مانچوکو توسط یک بانکدار روسی مهاجر کشف شد. مرد روسی توانست از این مرد عکس بگیرد و این عکس را برای روزنامه مشهور ان زمان متعلق به «رابرت ریپلی» یعنی «باور کن یا نه!» فرستاد.
این کشاورز که به عنوان وانگ شناخته میشد (گاهی اوقات به او وِنگ نیز میگفتند) از هر نظر عادی بود، به جز این که.
انسانهای شاخ دار پیشینهای غنی در اساطیر دارند. بسیاری از شخصیتهای مهم تاریخی از جمله اسکندر دارای شاخ هستند.
در حالی که در این موارد شاخها یک موضوع سوء تعبیر یا توهم بودند، بسیاری از طبیعت شناسان و دانشمندان پزشکی برجسته، انسانهای شاخدار واقعی را ثبت کرده اند.
در حالی که از نظر فنی این زائده شاخمانند، شاخ واقعی نیست و انسانهای نادری گاها زائدههای برآمده شاخ مانندی ارد بدن خود رشد دادهاند و بسیاری از این برآمدگیها روی سر قرار گرفته اند.
اولین گزارش قابل اعتماد در این باره را میتوان در گزارش جراح آلمانی «فابریسیوس هیلدانوس» یافت. در اواخر دهه ۱۵۰۰ او با مردی برخورد کرد که شاخهایی از پیشانیاش بیرون زده بود. چندین مورد دیگر به خوبی توسط طبیعت شناسان و متخصصان پزشکی برجسته ثبت شده است.
طبیعتشناس دانمارکی «توماس بارتولینوس» در کتاب خود از یک بیمار با شاخی به اندازه ۱۲ اینچ نام میبرد و در سال ۱۶۹۶ یک مورد شناخته شده مربوط به پیرزنی در فرانسه وجود داشت که شاخ ۱۲ اینچی قطع شدهاش را به پادشاه تقدیم کرده بود.
همچنین روایتی از همان زمان در مورد کنده شدن یک شاخ به طول نزدیک به ده اینچ از پیشانی یک زن هشتاد و دو ساله وجود دارد.
سرانجام، در سال ۱۸۸۶، ژان باپتیست امیل ویدال، متخصص مشهور پوست، شاخ پیچ خوردهای از سر یک زن را به آکادمی پزشکی ارائه کرد. طول آن شاخ ده اینچ بود.
چندین جراح و طبیعتشناس رویدادهای مشابهی را ثبت کردند و بسیاری به برداشتن و جمعآوری شاخها ادامه دادند. در حال حاضر یک شاخ انسانی به طول ۱۱ اینچ در موزه لندن وجود دارد.
در مجموع، قبل از سال ۱۹۰۰، بیش از صد مورد تایید شده از انسانهای شاخدار ثبت شده بود. همبستگی بین سن و جنس آشکار شد و موارد زنان مسن شایعتر بود.
با کمال تعجب، شاخها اغلب پس از برداشتن دوباره شروع به رشد میکردند، این مورد در حق ثبت اختراع ویدال رخ داد، و یک مورد وجود دارد که در آن این بیماری ژنتیکی به نظر میرسید که از پدر به پسر منیز منتقل میشد.
شاید معروفترین شگفتیهای این مورد «انسان تکشاخ» نوشته ریپلی باشد. در سال ۱۹۳۰، یک کشاورز چینی اهل مانچوکو توسط یک بانکدار روسی مهاجر کشف شد.
مرد روسی توانست از این مرد عکس بگیرد و این عکس را برای روزنامه مشهور ان زمان متعلق به «رابرت ریپلی» یعنی «باور کن یا نه!» فرستاد.
این کشاورز که به عنوان وانگ شناخته میشد (گاهی اوقات به او وِنگ نیز میگفتند) از هر نظر عادی بود، به جز این که دارای یک شاخ مناره مانند چهارده اینچی بود که از پشت سرش رشد کرده بود.
ریپلی به هر کسی که بتواند وانگ را برای حضور در برنامه «اودیتیریوم» (برنامه رادیویی ریپلی) خود ببرد، جایزه نقدی هنگفتی ارائه کرد. اما وانگ در اوایل دهه ۱۹۳۰ از انظار عمومی ناپدید شد و دیگر خبری از او نشد.
دلایل ایجاد شاخ انسان متفاوت است. اغلب به تومورهای خوش خیم جمجمه، مانند استئوما، و یک نوع تهاجمی از بیماری به نام کورنو کوتانئوم نسبت داده میشود.
توجه به این نکته مهم است که «شاخ» میتواند در هر نقطه از بدن انسان رشد کند، اما این وضعیت که فقط روی سر ظاهر میشود نادر است.
امروزه انسانهای شاخدار عملا وجود ندارند. در صد سال گذشته موارد بسیار کمی وجود داشته است که پزشکی مدرن احتمالاً وضعیت را قبل از تبدیل شدن به یک مشکل واقعی تشخیص داده و از بین برده است. با این حال، مواردی گاه به گاه ظاهر میشود.
منبع: راز قا