با تشخیص علت و نشانه‌های تبخال چشمی این ویروس را درمان کنید

به گزارش مجله خبری نگاردر این مقاله سعی می‌کنیم انواع تبخالی که چشم فرد را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد و نشانه‌هایی که ممکن است بروز کند را با هم مرور کنیم. در ادامه تلاش می‌کنیم گزینه‌های درمانی موجود برای تبخال چشمی را هم مورد بررسی قرار دهیم.

انواع ویروس هرپس سیمپلکس:

دو نوع ویروس هرپس سیمپلکس وجود دارد. این دو نوع عبارت است از:

نوع ۱: ویروس هرپس نوع ۱ عمدتا صورت را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد و مسئول نشانه‌هایی است که در برگیرنده تاول‌های تب یا زخم سرد هستند.
نوع ۲: ویروس هرپس نوع ۲ از طریق فعالیت‌های جنسی منتقل می‌شود. با اینکه این نوع عمدتا باعث بروز نشانه‌ها در ناحیه آلت تناسلی می‌شود، اما می‌تواند بر روی چشم نیز اثر بگذارد.
بر اساس گفته‌های متخصصان، ویروس هرپس نوع ۱ رایج‌ترین علت بروز عفونت‌های چشمی در افراد است.

در بیشتر موارد، فرد ممکن است این ویروس را با تماس پوست به پوست با فردی که در حال حاضر این ویروس را دارد دریافت نماید.

این ویروس در سلول‌های عصبی ساکت می‌ماند و می‌تواند در مسیر اعصاب به چشم منتقل شود و سپس فعال گردد. بیشتر افراد در برهه‌ای از زندگی خود با این ویروس آلوده می‌شوند، اما همه آن‌ها نشانه‌های ویروس را از خود بروز نمی‌دهند.

نشانه ها‌ی تبخال چشمی:

زمانی که فردی با تبخال چشمی دست و پنجه نرم می‌کند ممکن است نشانه‌های متعددی را تجربه نماید. این نشانه‌ها ممکن است در هر دو چشم باشد، اما اغلب یکی از چشم‌ها را بیشتر از چشم دیگری درگیر می‌سازد. برخی از نشانه‌ها بسته به نوعی از چشم که تحت تاثیر قرار گرفته خواهد بود.

نمونه این نشانه‌ها عبارت است از:

احساس وجود یک شیء در چشم
سردرد
حساسیت به نور
قرمزی
بروز اشک
برخی از اوقات فرد ممکن است تبخال را بر روی پلک‌های خود تجربه نماید. این تبخال شبیه راشی است که دچار تاول شده است. این تاول‌ها پوسته‌هایی را تشکیل می‌دهند که معمولا بین سه الی هفت روز درمان می‌شود.

اگر ویروس هرپس قرنیه چشم، داخل چشم یا شبکیه را تحت تاثیر خود قرار دهد فرد ممکن است با کاهش قدرت بینایی مواجه شود. معمولا تبخال چشمی باعث درد زیادی نمی‌شود هر چند چشم فرد ممکن است به نظر دردناک برسد.

نشانه‌های ویروس هرپس که چشم را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد ممکن است بسیار شبیه ویروس هرپس زوستر باشد که باعث ایجاد بیماری آبله مرغان می‌شود. با این حال، عفونت هرپس زوستر در بیشتر موارد باعث ایجاد راش‌هایی می‌شود که الگوی متمایزی دارند. شرایط دیگری که نشانه‌های آن ممکن است شبیه نشانه‌های هرپس زوستر باشد، قرمزی چشم است که با عنوان التهاب ملتحمه یا کنژنکتیویت شناخته می‌شود.

علل تبخال چشمی:

برخی از افراد ممکن است ویروس هرپس را بعد از انتشار آن از طریق ترشحات بینی به دست آورند. این موضوع زمانی صحت خواهد داشت که فرد زخم سرد داشته باشد. ویروس داخل ترشحات می‌تواند از طریق اعصاب بدن به سایر قسمت‌ها همچون اعصاب چشم انتقال یابد. رد برخی از موارد، ویروس وارد بدن می‌شود و هیچ مشکل یا نشانه‌ای را ایجاد نمی‌کند. در این شرایط ویروس ساکن می‌ماند.

برخی از محرک‌های خاص می‌توانند باعث فعال شدن این ویروس و تحریک چشم شوند. نمونه این محرک‌ها عبارت است از:

تب
جراحی‌های بزرگ یا فرایند‌های مرتبط با دندان
استرس
افتاب سوختگی
تروما یا آسیب شدید
ویروس هرپس می‌تواند بسیار مسری باشد. با این حال تنها بدین خاطر که فردی آن را دارد یا در تماس با ویروس هرپس بوده است نمی‌توان گفت در آینده تبخال چشمی خواهد داشت.

تشخیص تبخال چشمی:

پزشک می‌تواند تبخال چشمی را با بررسی سابقه پزشکی و پرسیدن نشانه‌ها تشخیص دهد. پزشک در مورد اولین نشانه‌های موجود و چیزی که باعث بدتر شدن یا بهتر شدن این نشانه‌ها می‌شود نیز سوال می‌کند. او چشم را نیز معاینه می‌کند. این معاینه در برگیرنده استفاده از میکروسکوپ خاصی است که می‌تواند سطح چشم را نشان دهد و مشکلات موجود را شناسایی کند.

در برخی از شرایط پزشک مجبور می‌شود لایه‌های عمیق‌تر چشم را هم مورد بررسی قرار دهد. پزشک به عنوان بخشی از فرایند تشخیصی ممکن است نمونه کوچکی از سلول‌ها را بگیرد. او سپس این نمونه را به ازمایشگاه ارسال می‌کند تا وجود ویروس هرپس تعیین گردد.

در بیشتر موارد، تبخال چشمی بخش بالایی و شفاف چشم را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. به این شرایط کراتیت اپی تلیال می‌گویند. برخی از اوقات تبخال چشمی می‌تواند لایه‌های عمیق‌تر قرنیه را تحت تاثیر خود قرار دهد. این شرایط برای پزشک نگران کننده‌تر است، زیرا می‌تواند باعث زخمی شدن قرنیه گردد و بر روی بینایی فرد اثر دائمی بگذارد.

درمان تبخال چشمی:

فعلا درمان خاصی برای بیماری تبخال چشمی وجود ندارد. در عوض، پزشک می‌تواند دارو‌هایی را برای کاهش اثرات و نشانه‌های موجود تجویز نماید.

درمان اغلب به جایی که تبخال قرار دارد بستگی خواهد داشت.

پلک:

پزشک پماد‌های موضعی همچون دارو‌های آنتی بیوتیکی و ضد ویروسی را برای بهبود این شرایط تجویز می‌کند. با اینکه پماد‌های آنتی بیوتیکی نمی‌تواند عفونت هرپس را هدف قرار دهد، اما می‌تواند از ورود سایر باکتری‌ها به ناحیه باز پلک پیشگیری نماید.

لایه‌های خارجی چشم:

اگر تبخال چشمی تنها لایه خارجی چشم را تحت تاثیر خود قرار دهد پزشک می‌تواند از قطره ضد ویروسی یا دارو‌های ضد ویروسی خوراکی استفاده کند. این دارو‌ها به کاهش اثرات ویروس کمک می‌کنند و می‌توانند دوره وجود ویروس در بیمار را کاهش دهند.

لایه‌های عمیق‌تر چشم:

اگر ویروس هرپس لایه‌های عمیق‌تر چشم را تحت تاثیر خود قرار داده باشد پزشک می‌تواند از قطره ضد ویروسی و دارو‌های خوراکی استفاده کند. پزشک می‌تواند از قطره‌های استروئیدی برای چشم هم استفاده کند. اینکار به کاهش التهاب چشم کمک می‌کند.

پیشگیری:

تبخال چشمی مستعد ایجاد عفونت‌های بعدی است.

برخی از پزشکان توصیه می‌کنند دارو‌های ضد ویروسی به صورت منظم مصرف شود تا خطر بروز دوباره این بیماری کمتر گردد.

تبخال چشمی عودکننده می‌تواند به مشکلات و آسیب‌های بزرگ‌تر منجر شود و به همین خاطر پزشک به دنبال پیشگیری از این شرایط خواهد بود.

پزشک توصیه می‌کند فرد دارو‌های ضد ویروسی را چند روز قبل از جراحی مصرف کند تا بتواند از فشار و استرس جراحی و تحریک ویروس هرپس پیشگیری نماید.

نتیجه گیری:

بر اساس گفته پزشکان، حدود ۵۰۰۰۰ نوع جدید از تبخال چشمی هر سال در ایالت متحده آمریکا شناسایی می‌شود.

با اینکه نمی‌توان تبخال چشمی را درمان کرد، اما می‌توان از دارو‌های موجود برای کاهش طول و مدت بروز نشانه‌ها استفاده نمود.

اگر فردی عفونت عودکننده داشته باشد یا بینایی اش تحت تاثیر قرار گیرد باید به سراغ پزشک برود و از درمان‌های دیگری استفاده نماید. 

منبع:آلامتو