به گزارش مجله خبری نگار،، روز عرفه، روز شناخت و معرفت و روزی است که خدای سبحان بندگاناش را به عبادت و اطاعت خویش فرا میخواند و خوان کرم و احسان و لطف خود را برای آنان میگسترد.
حق تعالی در این روز، درهای مغفرت، بخشش و رحمتش را بر روی بندگان خویش میگشاید. عرفه، روز رستگاری و نیایش است، روز تجلی عبادت و پرستش است، روز به اجابت رسیدن حاجات است، روز مغفرت و بخشش است و در یک کلام عرفه، روز تولد دوباره است.
عرفه یادآور روزی است که جبرئیل (ع) به حضرت ابراهیم (ع) اعمال و مناسک حج را آموخت و حضرت ابراهیم (ع) در پاسخ به سوال جبرئیل مبنی بر اینکه یاد گرفتی، بیان کرد «عرفت» و این روز به عرفه خوانده شد.
آیتالله محمدعلی ناصری، از بزرگان و علمای اخلاق و عرفان در اصفهان است. او درباره ماه ذیالحجه که روز عرفه در این ماه قرار دارد سفارشاتی داشته است.
او ماه ذیالحجه را در دعا، مناجات، استغاثه و طلب حاجت ممتاز مینامد در حدی که میتوان آن را ماه دعا برشمرد.
این عالم ربانی گفته است: شبی در این ماه است که عبادت در این شب برابر با ۱۷۰ سال عبادت در نامه عمل انسان نوشته میشود، این شب، شب نهم یا شب عرفه است.
این عالم ربانی برای روز عرفه فضیلت بسیاری ذکر کرده است و در مورد دعای عرفه میگوید: دعای پر محتوایی برای این روز آمده است که حقائق بسیاری در آن گنجانده شده است، مخصوصا در دعای ملحق به عرفه مطالب سطح بالایی بیان شده و حیف است انسان از این دعا و فیوضات آن محروم بماند.
از منظر آیتالله ناصری، این دعا، تجارتی بیسرمایه است؛ تجارت بیسرمایه سائلی درِ خانه خداست و دعا به معنی طلب حوائج است؛ خداوند مهر سائلی را به پیشانی همه ما زده، همه سائل خدا هستیم.
به گفته آیتالله ناصری اگر دعاهای ما [تاثیرگذار]نبود، اعتنایی به ما نمیکردند. دستور داده شده حوائج خود را از خدا بخواهیم و جای دیگر نرویم، زمانی که خدایی به این مهربانی هست، چرا انسان جای دیگر برود.