وحشت‌ از مانکن به خودِ ساسی رسید؟!

به گزارش مجله خبری نگار/جام‌جم: گاهی مواقع هنر را باید از برخی هنرمندان جدا کرد. گاهی مواقع قرار نیست هرکس که استعدادی داشت، اثری خلق کرد، یا در حوزه‌ای تبحر و دانش کسب کرد را در جرگه و گعده هنر قرار داد و نام هنرمند بر او گذاشت. هنرمند بی‌شک ویژگی‌هایی دارد که یکی از آن‌ها استعداد یا تخصص است، اما مطمئنا این ویژگی اصلی‌ترین آن‌ها نیست.

آنچه از بزرگان هنر در همه گستره‌های تاریخ در باب ویژگی‌های هنرمند به ارث رسیده، اخلاق است. همه متفق‌القول هستند قبل از آن‌که هنرمند هنر بیاموزد باید با اخلاق هنری آشنا شود. به عبارت بهتر اخلاق به‌عنوان یکی از عناصر ذاتی هنر، هماره مطرح بوده است. بر این اساس لفظ عنوان «هنرمند» برای کسی که تبحر یا استعدادی داردامامهم‌ترین ویژگی هنریعنی اخلاق هنری ندارد، یک اشتباه است.

چه بسیار کاسبان فکر و ذهن که می‌آیند، ذره استعداد و تجربه خود را در هیاهوی افسارگسیخته فضای مجازی و بهره‌گیری از توان تبلیغات نمایان می‌کنند و با تولید محتوای جذاب با هرشکل و شمایلی، گعده‌ها و گروه‌هایی از نسل نوی جامعه را با خود همنوا می‌سازند تا امکان وایرال ماندن در فضای مجازی را به هر قیمتی شده از دست ندهند. ساسان حیدری یافته با نام هنری ساسی مانکن از آن دست کاسبان ذهن و فکر است. او که در دوران دانشگاه استعداد خدادادی اش را کشف کرد، خیلی زود از فضای مهجوریت موسیقی اصیل و سنتی ایرانی استفاده نمود و به خواننده نسل جوان تبدیل شد.

آن روز‌ها خیلی از هنرمندان و صاحب‌نظران خطر حیات چنین موج‌سوارانی که هوشمندانه برای جذب بیشتر مخاطب از هر ترفندی استفاده می‌کنند را به‌عنوان آفتی برای فرهنگ ایرانی گوشزد کرده بودند، اما این تلنگر در آن سال‌ها شنیده نشد. ساسی مانکن ازایران رفت، سال‌ها به قول مسعود سالاری در یادداشتش با عنوان «چه کسی از ساسی مانکن می‌ترسد» با قافیه‌پردازی‌های به‌شدت امروزی با درونمایه و واژگانی بسیار روزآمد که گاه جز نسل جوان به‌سختی آن را می‌فهمد، نه تقطیع هندسی شعر‌های کلاسیک را دارند، نه وزن و بحور عروضی و کوتاه و بلندی مصاریع‌شان قدمایی است و نه قافیه و ردیف را به شیوه سنتی به کار می‌برند، درعین‌حال روی آهنگ‌های کلاسیک و ضربی به‌شدت جفت‌وجور می‌شوند و انتظار سنتی شنونده برای شنیدن قافیه مطلوب را برآورده می‌کنند و درنهایت به دل می‌نشینند، فکر و ذهن نسلی که نیاز‌های فرهنگی‌اش به هر دلیلی ارضا نشده بود را با خود درگیر کرد، او را به خود جذب کرد و حتی هدایت نمود.

کار تا آنجا پیش‌رفت که اشارات واضح و تکیه‌کلام‌های جنسی و توهین‌آمیز او تبدیل به سؤال برخی از کودکان و نوجوانان و در ادامه دغدغه برخی مسئولان ازجمله معلمان مدارس شد. او و امثالهم برای جذب مخاطب بیشتر حاضر شدند آینده کودک را به ورطه نابودی بکشند؛ اتفاقی که در هیچ کجای دنیا نمونه‌اش پیدا نمی‌شود.

همین هم باعث شد برخی مسئولان خواستار پیگرد بین‌المللی و دستگیری ساسی مانکن، براساس بند الف ماده ۳۴ کنوانسیون حقوق کودک شدند. کنسل‌شدن کنسرت ساسی‌مانکن در مسقط یک رویکرد مثبت فرهنگی در همراهی با کشور‌های همسو است. اتفاقی که در عمان رخ‌داد را باید اولین اخطار به او بعد از بیش از ۱۰سال فعالیت بدانیم. تنبیهی دیر و صدالبته اندک، که با خود یک تلنگر مهم همراه داشت: توهین‌کنندگان به هیمنه ایران و ایرانی، حریم امنی نخواهند داشت. این تلنگر هم برای اوست، هم برای همه کسانی که که به‌جای تلاش برای استفاده از جایگاه مقدس هنر در مسیر هدایت درست نسل نو، خواسته یا ناخواسته، آن را دستاویزی برای جذب فالوئر بیشتر و درآمدزایی بهتر می‌کند. آن‌هایی که نه درک درستی از جایگاه هنر دارند نه انسانیت. آن‌ها باید بدانند که شاید چندصباحی از رافت ایرانی و اسلامی مسئولان در امان باشند، اما اگر پا را بیشتر از گلیم خود دراز کنند، قطعا در هیچ کجای این کره خاکی جایی برای عرض‌اندام نخواهند داشت.