متحدان آمریکا بیم آن دارند واشنگتن غیرقابل اعتمادتر شود، چه با ترامپ چه با بایدن

به گزارش مجله خبری نگار، بسیاری نگرانند که دور دوم ریاست جمهوری ترامپ یک زلزله باشد، اما لرزش‌ها در حال حاضر زیاد است - و نگرانی‌ها در مورد اینکه ایالات متحده بدون توجه به اینکه چه کسی برنده می‌شود، کمتر قابل اعتماد شود، افزایش یافته است.

با تقسیم رای‌دهندگان و بن بست در کنگره، رئیس‌جمهور بعدی آمریکا می‌تواند به راحتی در داخل کشور دچار چالش‌های متعدد شود - حتی قبل از اینکه شروع به رسیدگی به نقاط بحرانی در سراسر جهان از اوکراین تا خاورمیانه کند.

آسوشیتدپرس در گزارشی از دولتمردان آتی آمریکا و اروپا آورده است: حکم اخیر امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، صریح بود: «اولویت اول آمریکا، خودش است».

اولین دولت ترامپ پیوند‌های بین ایالات متحده و متحدانش، به ویژه در اروپا را آزمایش کرد. ترامپ رهبران برخی از کشور‌های دوست از جمله آنگلا مرکل، صدراعظم وقت آلمان و ترزا می، نخست‌وزیر وقت بریتانیا را مورد تمسخر قرار داد و در عین حال از رهبرانی همچون رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه و ولادیمیر پوتین، رهبر روسیه تمجید کرد. او شی جین پینگ چین را «باهوش» و ویکتور اوربان مجارستان را «رهبر بزرگ» خوانده است.

ترامپ در سخنرانی‌های مبارزات انتخاباتی خود نشان داده که همچنان نسبت به سازمان‌هایی مانند ناتو بدبین است و اغلب از میلیارد‌ها دلاری که ایالات متحده برای ائتلاف نظامی خرج می‌کند ابراز تاسف می‌کند که حمایت آن برای مبارزه اوکراین مقابل روسیه حیاتی بوده است.

او در یک گردهمایی روز شنبه گفت که به عنوان رئیس جمهور به متحدان ناتو هشدار داده است که روسیه را تشویق خواهد کرد «هر کاری که می‌خواهند با کشور‌هایی که در این ائتلاف هزینه‌ای پرداخت نکرده‌اند، انجام دهد».

ترامپ همچنین در شبکه اجتماعی خود نوشت که ایالات متحده در آینده باید به کمک‌های خارجی پایان دهد و وام‌ها را جایگزین آن کند. بایدن، در عین حال، حمایت از اوکراین را یک اولویت کلیدی و ضروری اخلاقی قرار داده است. اما اظهارات بایدن پس از انتخابش در سال ۲۰۲۰ مبنی بر اینکه «آمریکا به عرصه جهانی بازگشته است» کاملاً تأیید نشده است.

جمهوری خواهان کنگره کمک‌های نظامی بیشتر به اوکراین را متوقف کرده‌اند، در حالی که نفوذ آمریکا قادر به مهار درگیری در خاورمیانه نبوده است.

توماس گیفت، مدیر مرکز سیاست ایالات متحده در دانشگاه کالج لندن، گفت که هر کس در رقابت‌های ریاست جمهوری پیروز شود، مسیر سفر یکسان خواهد بود - به سوی سیاره‌ای چند قطبی که در آن ایالات متحده دیگر «ابرقدرت مسلم جهانی» نیست.

اکثر رهبران ائتلاف از اظهار نظر مستقیم در مورد انتخابات ایالات متحده خودداری می‌کنند و به این خط پایبند هستند که آمریکایی‌ها باید رهبر خود را انتخاب کنند.

ریچارد دالتون، دیپلمات سابق انگلیسی می‌گوید: آن‌ها آگاه هستند که باید با برنده نهایی، هر کسی که باشد، کار کنند - و در پشت صحنه، دولت‌ها «کار پشت پرده» را انجام خواهند داد که بی سر و صدا با تیم‌های سیاسی رقبا ارتباط برقرار کنند.

اما بسیاری از متحدان اروپایی آمریکا در ناتو نگران هستند که با یا بدون ترامپ، ایالات متحده کمتر قابل اعتماد می‌شود. برخی شروع به صحبت آشکار در مورد نیاز اعضا به افزایش هزینه‌های نظامی و برنامه ریزی برای اتحاد بدون ایالات متحده کرده‌اند. اولاف شولتس، صدراعظم آلمان گفت که در حال حاضر با همکاران تماس تلفنی زیادی دارد و از آن‌ها می‌خواهد که کار‌های بیشتری برای حمایت از اوکراین انجام دهند.

آلمان پس از ایالات متحده، دومین کمک‌کننده بزرگ کمک‌های نظامی به کی‌یف است، اما شولتس اخیراً به Die Zeit گفت که اگر ایالات متحده از حامی بودن خود دست بردارد، این کشور نمی‌تواند به تنهایی هیچ شکافی را پر کند.

در همین حال، روسیه مشغول تقویت روابط با چین، ایران و کره شمالی است و تلاش می‌کند حمایت بین‌المللی اوکراین را از بین ببرد.

ماکرون همچنین پیشنهاد کرد توجه آمریکا به دور از اروپا متمرکز شده است. اگر اولویت اصلی واشنگتن آمریکا باشد، او گفت که دومین اولویت آن چین است. ماکرون در کنفرانس خبری ژانویه گفت: به همین دلیل است که من اروپای قوی‌تر می‌خواهم که بداند چگونه از خود محافظت کند و به دیگران وابسته نباشد.

ترامپ در اروپا حامیانی دارد، به ویژه پوپولیست‌های طرفدار روسیه مانند اوربان مجارستانی. اما بوریس جانسون، نخست‌وزیر اسبق بریتانیا، زمانی که اخیراً استدلال کرد که «ریاست جمهوری ترامپ می‌تواند همان چیزی باشد که جهان به آن نیاز دارد، کمی تعجب انگیز بود».

جانسون حامی قوی اوکراین است، در حالی که ترامپ بار‌ها از پوتین تمجید کرده و گفته است که جنگ را ظرف ۲۴ ساعت پایان خواهد داد. با این حال، جانسون در ستون دیلی میل گفت که او معتقد نیست ترامپ «اوکراینی‌ها را کنار می‌گذارد»، بلکه در عوض به پیروزی اوکراین در جنگ کمک می‌کند و غرب را قوی‌تر می‌کند و جهان را پایدارتر می‌کند.

برانون مادوکس، مدیر اندیشکده امور بین‌الملل چتم هاوس، گفت که استدلال‌هایی از این دست «بی‌ثبات‌کننده» ترامپ را دست کم می‌گیرند و احتمالاً در صورت انتخاب مجدد، همچنان ادامه خواهند داشت. برای کسانی که می‌گویند دوره اول ریاست جمهوری او آسیب چندانی به نظم بین المللی وارد نکرد، یک پاسخ این است که او آمریکا را از برجام، توافق هسته‌ای با ایران خارج کرد. بایدن از منتقدان سیاست ترامپ در قبال ایران بود، اما موفق به بازسازی پل‌ها با تهران نشده است.

دالتون، سفیر سابق بریتانیا در ایران، گفت که دورنمای خاورمیانه در دوران ترامپ «کمی بدتر» از بایدن خواهد بود. اما او گفت که اختلاف در تنش‌های اصلی منطقه محدود خواهد بود.

دالتون به آسوشیتدپرس گفت: «هیچ دولت آمریکا قرار نیست تلاش جدی برای حل اختلافات با ایران از طریق دیپلماسی انجام دهد.

در همین حال، فلسطینی‌ها و حامیان آن‌ها از بایدن می‌خواهند تا با افزایش شمار شهدای غیرنظامی در جنگ غزه، حمایت آمریکا از تل‌آویو را کاهش دهد.

ایتامار بن گویر، وزیر امنیت ملی راست افراطی اسرائیل، اخیراً گفت بایدن از اسرائیل "حمایت کامل" نمی‌کند و اگر ترامپ در قدرت بود، رفتار ایالات متحده کاملاً متفاوت بود.

رقبای آمریکا نیز مانند متحدانش آشکارا ترجیحی برای نتیجه انتخابات ابراز نمی‌کنند. ترامپ رابطه قوی با اردوغان رئیس جمهور ترکیه برقرار کرد و آن‌ها را در دیدار سال ۲۰۱۹ در کاخ سفید «دوستان بسیار خوب» خواند. با این حال روابط ترکیه - آمریکا در دوران تصدی او پرتنش بود. دولت ترامپ به دلیل تصمیم آنکارا برای خرید سامانه‌های دفاع موشکی ساخت روسیه، ترکیه را از پروژه جت‌های جنگنده F-۳۵ خود حذف کرد، در حالی که خود ترامپ تهدید کرد که اقتصاد ترکیه را نابود خواهد کرد.

سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه در ژانویه به سی‌بی‌اس گفت که «باور ندارد تفاوتی» بین ریاست جمهوری ترامپ و بایدن وجود داشته باشد. او استدلال کرد که روابط روسیه و ایالات متحده از زمان دولت جورج دبلیو بوش رو به افول بوده است.

چین، جایی که گرمای اولیه رهبران نسبت به ترامپ به تعرفه‌ها و تنش‌های فزاینده تبدیل شد، در دوران بایدن که به مواضع سرسخت سلف خود در قبال رقیب استراتژیک ایالات متحده ادامه داد، تغییر چندانی نکرد. ژائو مینگهائو، استاد روابط بین‌الملل در دانشگاه فودان در شانگهای، گفت که برای چین، این دو نامزد مانند «دو کاسه زهر» بودند.

گیفت، از دانشگاه کالج لندن، می‌گوید که حرکت به سوی دنیایی از هم گسیخته‌تر «بدون توجه به انتخاب شدن دونالد ترامپ یا جو بایدن» اتفاق خواهد افتاد. این یک واقعیت است.