به گزارش مجله خبری نگار، دفتر مطبوعاتی دانشگاه ایالتی تومسک خاطرنشان میکند که تشعشعات الکترومغناطیسی ناشی از دستگاههای فرکانس رادیویی میتواند هم بر تجهیزات و هم بر افراد نزدیک تأثیر منفی بگذارد. ترکیبات جاذب رادار یک راه حل محبوب برای کاهش قدرت تشعشعات الکترومغناطیسی هستند که به کاهش تشعشعات تا سطوح مشخص شده توسط استانداردهای دولتی بدون نیاز به تغییر در طراحی دستگاه کمک میکنند. این مواد را میتوان روی دیوارهای دستگاه اعمال کرد یا در طول مونتاژ به عنوان پارتیشنهای محافظ استفاده کرد.
دیمیتری واگنر، دانشیار گروه الکترونیک رادیویی دانشگاه، گفت: «جاذبهای رادار مبتنی بر فریت معمولاً در یک محدوده فرکانسی باریک برای کاهش تابش الکترومغناطیسی، مانند ۴ تا ۶ گیگاهرتز، استفاده میشوند.»
«هدف ما گسترش محدوده فرکانسی و در نتیجه گسترش پتانسیل کاربرد جاذب بود. برای دستیابی به این هدف، ترکیب و ضخامت هر لایه کامپوزیت را متناسب با سطح مطلوب کاهش تابش تنظیم کردیم.»
واگنر افزود که مؤثرترین ماده نوآورانه، یک کامپوزیت چند جزئی دولایه است که قادر به جذب بیش از ۹۰٪ تابش الکترومغناطیسی در محدوده فرکانس ۴ تا ۱۲ گیگاهرتز است.
او ادامه داد: «ما موفق به ساخت مادهای با ضخامت ۳ میلیمتر و طیف جذب وسیع شدهایم، چیزی که قبلاً هرگز به آن دست نیافتهایم. علاوه بر این، ما تمام اجزا را خودمان تولید میکنیم، از جمله هگزافریتها با ترکیبات و ساختارهای پیچیده که در حال حاضر به صورت تجاری تولید نمیشوند.»
نتایج این مطالعه در مجله Materials Chemistry and Physics (Q۱) منتشر شده است.