Nutrients: حبوبات عوامل خطر قلبی عروقی را در بزرگسالان مسن کاهش می‌دهند

به گزارش مجله خبری نگار، در مطالعه‌ای که اخیراً در مجله Nutrients منتشر شده است، محققان ارتباط بین عوامل خطر قلبی-متابولیک (CMR) و مصرف حبوبات را بررسی کردند.

بیماری‌های مزمن به طور فزاینده‌ای در بین سالمندان شایع می‌شوند. فشار خون بالا در بین سالمندان بسیار شایع است. فشار خون بالا می‌تواند منجر به گرفتگی عضلات، خستگی، درد مفاصل، بی‌خوابی، از دست دادن حافظه و مشکلات بینایی شود که برخی از آنها با میزان بالای عوارض و مرگ و میر مرتبط هستند. بنابراین، توجه به مصرف مواد مغذی در بین سالمندان می‌تواند بقای آنها را بهبود بخشد.

حبوبات سرشار از پروتئین، فیبر و مواد معدنی هستند و اثرات مفیدی بر سلامتی دارند. مصرف منظم حبوبات می‌تواند به جلوگیری از اختلالات مرتبط با سن و بهبود فاکتور‌های CMR کمک کند.

در این مطالعه، محققان یک برنامه آموزش تغذیه برای ترویج مصرف حبوبات در میان سالمندان مبتلا به فشار خون مزمن و سطح گلوکز و کلسترول بالا تدوین و اجرا کردند. این مداخله بر اساس یک بررسی مقطعی پایه انجام شد و در هر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شد.

شرکت‌کنندگان در یک ایستگاه کشاورزی بوم‌شناختی (اگرواکولوژی) به کار گرفته شدند. این منطقه شیوع بالایی از عوامل CMR و مصرف کم حبوبات در بین سالمندان داشت. شرکت‌کنندگان بر اساس تمایلشان به کشت حبوبات و رعایت توصیه‌های غذایی برای ESG انتخاب شدند.

شرکت‌کنندگان توصیه‌های تغذیه سالم دریافت کردند و روش‌های کشاورزی حفاظتی برای افزایش تولید حبوبات به آنها آموزش داده شد. حبوبات مختلفی برای مطالعه تجربی معرفی شدند.

کشاورزان در گروه آزمایش، به مدت ۱۲ هفته، سه تا پنج بار در هفته، هر وعده ۱۲۵ گرم حبوبات مصرف کردند. افراد گروه کنترل رژیم غذایی معمول خود را ادامه دادند و هیچ مداخله یا آموزشی دریافت نکردند. داده‌های آنتروپومتریک و اجتماعی-جمعیتی و همچنین نمونه‌های خون جمع‌آوری شد. سطح گلوکز و کلسترول ارزیابی شد.

دریافت غذایی با استفاده از پرسشنامه دریافت غذایی ۲۴ ساعته و پرسشنامه بسامد خوراک اندازه‌گیری شد. داده‌ها قبل و بعد از مداخله برای بررسی الگو‌های مصرف حبوبات جمع‌آوری شدند.

این مطالعه شامل ۵۳ و ۵۰ شرکت‌کننده در گروه‌های آزمایش و کنترل بود که به ترتیب میانگین سنی آنها ۶۳.۳ و ۶۷.۹ سال بود. زنان اکثریت نمونه را تشکیل می‌دادند و در مرحله پس از مداخله، مصرف انرژی به طور قابل توجهی بالاتری داشتند. اگرچه مردان نیز پس از مداخله مصرف انرژی بالاتری را نشان دادند، اما این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار نبود.

علاوه بر این، پس از مداخله، بهبود قابل توجهی در مصرف درشت مغذی‌ها (پروتئین، چربی، فیبر و کربوهیدرات) در بین زنان مشاهده شد؛ هیچ تفاوت معنی‌داری در مردان مشاهده نشد. همچنین هیچ تغییر معنی‌داری در تنوع غذایی بین مراحل قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه مشاهده نشد.

با این حال، امتیاز تنوع گروه‌های غذایی حبوبات به طور قابل توجهی از ۲.۴ در مرحله قبل از مداخله به ۵.۷ در مرحله بعد از مداخله افزایش یافت.

تفاوت معنی‌داری در فشار خون سیستولیک بین شرکت‌کنندگان در گروه‌های آزمایش و کنترل مشاهده شد. سطح گلوکز خون نیز در گروه کنترل به طور قابل توجهی بهبود یافت. علاوه بر این، میانگین سطح کلسترول تام در گروه آزمایش به طور قابل توجهی پایین‌تر بود. هایپرگلیسمی پس از مداخله از ۳۸٪ به ۹٪ کاهش یافت.

*این اطلاعات صرفاً جهت اطلاع‌رسانی ارائه شده و به عنوان توصیه‌ای برای درمان بیماری‌ها نمی‌باشد.