به گزارش مجله خبری نگار، در شرایط سخت بیابانی، حتی فرزندان ملخها نیز باید از نظر استراتژیک برای بقا آماده باشند. یک تیم بینالمللی از دانشمندان کشف کردهاند که ملخهای بیابانی ساکن صحرا، استراتژی تولید مثل خود را بسته به رطوبت و تراکم جمعیت تطبیق میدهند. در شرایط خشکسالی، لاروها با "ذخیره غذایی" در بدن خود ظاهر میشوند. این مطالعه در مجله PNAS Nexus منتشر شده است.
محققان به رهبری کوتارو اولد مائنو کشف کردند که در شرایط خشک، لاروهای ملخ تازه متولد شده با مقدار کمی زرده در رودههایشان از تخمهایشان بیرون میآیند - استراتژیای که به عنوان استراتژی "ظرف ناهار" شناخته میشود. این منبع داخلی مواد مغذی به آنها زمان و انرژی بیشتری میدهد تا در محیطی که در غیر این صورت خشک و بیحاصل بود، به دنبال غذا بگردند.
ملخها دو الگوی رفتاری دارند: انفرادی و اجتماعی. در شرایط آزمایشگاهی، محققان ملخهای ماده را به صورت انفرادی و گروهی پرورش دادند. مشخص شد که ملخهای ماده در گروهها تخمهای کمتر، اما بزرگتری میگذارند، در حالی که ملخهای ماده انفرادی تخمهای بیشتر و کوچکتری میگذارند. این ممکن است به این دلیل باشد که لاروهای بزرگتر هنگام رقابت برای غذا مزیت دارند.
با این حال، صرف نظر از رفتار، تمام لاروهایی که در شرایط خشک از تخم بیرون آمدند، کوچکتر بودند و از استراتژی «فقط ناهار» استفاده کردند. جالب اینجاست که این نوزادان «فقط ناهار» در شرایط گرسنگی به طور قابل توجهی طولانیتر زندگی کردند: طول عمر گونه انفرادی ۶۵٪ و گونه اجتماعی ۲۳۰٪ در مقایسه با گونههای از تخم بیرون آمده در شرایط مرطوب افزایش یافت.
به گفته نویسندگان، این دادهها مکانیسمهای پیچیده تخصیص منابع تولید مثلی در ملخها را نشان میدهند. در شرایطی که دسترسی به غذا یا رطوبت غیرقابل پیشبینی است، حشرات فرزندان خود را بر اساس کمبود منابع در آینده شکل میدهند و نه تنها شانس بقا، بلکه شروع زودهنگام را نیز برای فرزندان خود در روزهای اول زندگی تضمین میکنند.