یک رسانه غربی: اروپا تشکلی ضعیف، بزدل و بی دفاع در برابر روسیه

به گزارش مجله خبری نگار، نشریه "فوکوس" در مطلبی نوشت: در یک دوران تحولات و با روی گردانی آمریکا و اقدام تهاجمی روسیه، اروپا با چالش گسترش قابلیت‌های نظامی خود مواجه است. در نتیجه این شرایط کمبود‌های اروپا بیشتر و بیشتر آشکار می‌شود.

نویسنده در ادامه به شش مورد آسیب پذیری نظامی بزرگ اروپا اشاره کرده و نوشت: اروپا از نظر نظامی در یک شرایط خطرناک قرار گرفته است. از یک سو، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه آشکارا از یک جنگ طولانی مدت در اروپا نمی‌ترسد و به نظر می‌رسد نبرد رگ حیات او باشد. او رنج نمی‌برد بلکه (در سایه این جنگ) رشد می‌کند. او عقب نشینی نمی‌کند. او به پیشرفت خود ادامه می‌دهد.

دقیقاً در این دوران تاریخی است که آمریکا از اروپا رویگردان شده است و آنچه با لفاظی‌های انزواطلبانه در دوران "دونالد ترامپ" آغاز شد، در دوران ریاست جمهوری جو بایدن نیز ادامه یافت: آمریکا دیگر نمی‌خواهد قدرت محافظ دولت‌های اروپایی باشد و دوران پس از جنگ تمام شده است. این اروپا که دشمنی پیدا کرده و محافظی را از دست داده است، به زودی حال خود را خواهد دید.

نویسنده در ادامه نوشت: هر کس با رادار عقلانیت به این قاره نگاه کند، به سرعت شش نقطه ضعف نظامی بزرگ آن را تشخیص خواهد داد:

اول اینکه اروپا یک قدرت هسته‌ای نیست. یوشکا فیشر، وزیر امور خارجه اسبق آلمان بحثی را در این باره آغاز کرده و اعلام کرده است: در صورت ناپدید شدن ایالات متحده چه کسی امنیت اروپا را تضمین می‌کند؟

وی اعلام کرده که اروپا به یک قدرت بازدارندگی هسته‌ای نیاز دارد. انگلیس و فرانسه دارای تسلیحات هسته‌ای هستند، اما قاره اروپا در کل خالی مانده است. امنیت اروپا و به ویژه آلمان به ایالات متحده و تمایل آن به استفاده از سلاح‌های هسته‌ای برای دفاع از شرکای ناتو بستگی دارد. این یک تضمین است، اما قطعیت نیست.

در ادامه این گزارش آمده است: مسئله دوم این است که ناتو به آمریکا وابسته است. به گفته این ائتلاف، ۲۰ عضو از ۳۱ عضو ناتو احتمالاً به هدف دو درصدی در سال ۲۰۲۳ نخواهند رسید، از جمله فرانسه، آلمان و ایتالیا. هدف دو درصدی این بود که اطمینان حاصل شود که هر کشور دو درصد از تولید ناخالص داخلی خود را برای امنیت سرمایه گذاری می‌کند.

از آنجایی که این اتفاق نیفتاده است، توانایی ناتو برای اثبات خود همچنان به ایالات متحده آمریکا بستگی دارد. سال گذشته حدود ۷۰ درصد از هزینه‌های دفاعی به ایالات متحده اختصاص یافت. در حالی که روسیه و چین در دهه گذشته خود را برای تنش‌های جهانی آماده کرده‌اند و بودجه دفاعی خود را به ترتیب ۳۰۰ و ۶۰۰ درصد افزایش داده‌اند، طبق گزارش پارلمان اروپا، در همین مدت هزینه‌های دفاعی در اتحادیه اروپا تنها ۲۰ درصد افزایش یافته است. یعنی: اروپا به سرزمین رویا‌ها عقب نشینی کرده است.

مسئله سوم این است که ارتش آلمان هم آماده عملیات نیست. در سال ۲۰۱۱، خدمت سربازی اجباری در آلمان با حمایت گسترده مردمی به حالت تعلیق درآمد. عواقب آن امروز قابل توجه است: در سال ۱۹۹۰، پس از فروپاشی دیوار برلین بوندسوهر ۴۵۰۰۰۰ سرباز داشت - امروز کمی بیش از ۱۸۰۰۰۰ سرباز دارد.

همین تصویر در دیگر کشور‌های بزرگ اروپایی ظاهر می‌شود: کره جنوبی اکنون ارتشی به همان اندازه - حدود نیم میلیون نفر - دارد که مجموعاً بریتانیا، فرانسه و آلمان آن را دارند. حتی ارتش آلمان نیز به ندرت مجهز است. همانطور که وال استریت ژورنال این هفته گزارش داد، ذخایر مهمات ارتش آلمان تنها برای دفاع از این کشور برای دو روز کافی است.

مشکل چهارم این است که حتی فرانسه و انگلیس هم نمی‌توانند جایگزین آمریکا شوند.

به گزارش گلوبال فایر پاور، وب‌سایتی که از داده‌های عمومی برای انتشار رتبه‌بندی سالانه قدرت نظامی استفاده می‌کند، بریتانیا قوی‌ترین کشور نظامی اروپا و پس از آن فرانسه است.

کس کولچستر، دیوید لوهنو و بویان پانچوسکی در وال استریت ژورنال می‌نویسند، اما ارتش بریتانیا تنها حدود ۱۵۰ تانک عملیاتی و شاید ۱۲ قطعه توپ دوربرد عملیاتی دارد. به گفته این کارشناسان انبار‌ها به قدری خالی بودند که سال گذشته ارتش بریتانیا به فکر خرید چندین موشک انداز از موزه‌ها برای ارتقا و اهدا به اوکراین افتاد.

بر اساس این گزارش فرانسه، بزرگترین کمک کننده بعدی، کمتر از ۹۰ قبضه توپ سنگین دارد که تقریباً معادل چیزی است که روسیه هر ماه در میدان نبرد اوکراین از دست می‌دهد.

نویسنده در ادامه صنعت اسلحه اروپا را یک کوتوله ارزیابی کرده و نوشت: آنتونی کینگ، استاد مطالعات جنگ در دانشگاه وارویک، می‌گوید: اروپا به‌طور سیستماتیک خود را غیرنظامی کرد، زیرا نباید پول خرج می‌کرد. این موضوع در شرکت‌های تسلیحاتی اروپایی نیز مشهود است. در حالی که بزرگترین شرکت دفاعی آلمانی راین متال سال گذشته ۶.۷ میلیارد دلار فروش داشت، لاکهید مارتین در ایالات متحده فروش ۶۵.۹ میلیارد دلاری و ده برابر داشت.

پس از جنگ جهانی دوم، مردم در همه جای اروپا به سود صلح متکی بودند و تا حد زیادی صنعت اسلحه را به آمریکایی‌ها واگذار کردند. پنج اسلحه ساز بزرگ جهان که مجموعاً ۳۲ درصد از فروش این صنعت را به خود اختصاص می‌دهند، همگی در ایالات متحده مستقر هستند.

در اروپا، به ویژه در آلمان، تمایل جوانان برای سرباز شدن وجود ندارد. در سال ۲۰۲۲، سال "نقطه عطف" اعلام شده توسط اولاف شولتز، صدراعظم آلمان تقریبا ۴۴۰۰۰ درخواست برای شغل نظامی دریافت شد که یازده درصد کمتر از سال قبل بود.. میانگین سنی نیرو‌های نظامی در این کشور در حال حاضر ۳۳.۵ سال است که پنج سال بیشتر از سال ۲۰۱۰ است.

نویسنده در پایان این طور نتیجه گیری کرد که اروپا ضعیف است، تا حدی به این دلیل که نمی‌خواهد قوی باشد. مردم جنگ را چنان عمیقاً رد می‌کنند که حتی نمی‌خواهند برای آن آماده شوند. آن‌ها بازدارندگی خود را به عنوان یک تحریک برای همتای خود می‌دانند، به همین دلیل است که ترجیح می‌دهند بازی دیواری نظامی را انجام دهند. این فرهنگ چشم پوشی برای اراده دفاع خوب نبوده است.