نداشتن یک قاتل! پاشنه آشیل سرخ‌ها باز بیرون زد

به گزارش مجله خبری نگار/ایران‌ورزشی: پرسپولیس در ورزشگاه اول پارک ریاض این فرصت را داشت که سه امتیاز با ارزش و به یاد ماندنی از النصر بگیرد، چرا که تیم میزبان از دقیقه ۱۷ بازی، ۱۰ نفره شد و شاگردان یحیی گل‌محمدی بیش از ۷۰ دقیقه وقت داشتند دروازه تیم پرستاره سعودی را باز کنند، اما سرخپوشان پایتخت برای رسیدن به این هدف، با یک مشکل بزرگ مواجه بودند و آن نداشتن یک مهاجم زهردار و گلزن بود.

این مشکلی است که قرمز‌ها بعد از رفتن یورگن لوکادیا تاکنون با آن دست به گریبان هستند، اما فصل گذشته به هر ترتیبی که بود، در اکثر بازی‌های‌شان به پیروزی رسیدند و توانستند قهرمانی لیگ و جام حذفی را جشن بگیرند. یک روز مهدی ترابی و امید عالیشاه کار را برای این تیم درمی‌آوردند و روز دیگر محمد عمری و شیخ دیاباته و دیگر بازیکنان. با این حال، این پاشنه آشیل با جدایی عیسی آل‌کثیر، بیشتر نمود پیدا کرده و در فصل جاری بشدت خودنمایی می‌کند.

در این مدت، به غیر از چند بازی که شهاب زاهدی در آن موفق به گلزنی شد، پرسپولیس به راحتی و توسط مهاجمانش نتوانسته دروازه حریفان خود را به راحتی باز کند و حضور نبیل باهویی هم نتوانسته این معضل را حل کند؛ مهاجمی سوئدی که مانند هم‌پست قبلی‌اش لئاندرو پریرا بازیکن باکیفیتی نشان نداده و نتوانسته جور خط حمله این تیم را بکشد. بازیکنی که مورد تأیید سرمربی پرسپولیس نبود و با نظر مدیریت این باشگاه جذب شد تا روند جذب مهاجمان بی‌کیفیت خارجی در این تیم ادامه داشته باشد. باهویی با حضورش در زمین در بازی با النصر، نه تنها موقعیت خاصی ایجاد نکرد بلکه مانع حرکت انفجاری ترابی در یک صحنه نیز شد تا آن موقعیت از دست برود.

در این میان، سؤالی که در ذهن بسیاری وجود دارد این است که گل‌محمدی چرا به جدایی مهدی عبدی و رفتن قرضی او به تراکتور رضایت داد؟ مهاجمی که اگر چه بیشتر در محوطه جریمه حضور داشت و پرس خوبی –آنطور که گل‌محمدی انتظار دارد– انجام نمی‌داد، اما پر واضح است که در حالت عادی هم از مهاجمی مانند باهویی بهتر است، اما پرسپولیس در روز‌هایی که در به در به دنبال مهاجم گلزن می‌گشت، او را به راحتی از دست داد و بعد هم باهویی را جذب کرد که خوب از آب در نیامده است.

این در حالی است که اگرچه پرسپولیس مهاجم خارجی گلزن می‌خواست و با توجه به سقف بودجه و نفرات باید لیست خود را خالی می‌کرد، اما می‌توانست این کار را با خارج کردن نفراتی مانند محمد‌علی احمدی انجام دهد. بازیکنی که حتی یک دقیقه هم فرصت بازی پیدا نکرده است یا حتی فرشاد فرجی می‌توانست به تیمی دیگر برود، اما یحیی در اوج نداشتن مهاجم، با جدایی عبدی موافقت کرد تا حالا جای خالی یک گلزن را در تیم خود بشدت احساس کند.

موضوعی که احتمالاً در بازی‌های آینده نیز گریبان این تیم را خواهد گرفت. مگر اینکه پرسپولیس در نیم فصل چاره‌ای بیندیشد و یک مهاجم گلزن را به لیست نفرات خود اضافه کند. بازیکنی که همانند یک قاتل عمل کند و بی‌رحمانه دروازه حریفان را باز کند. خریدی که آن هم مانند یک هندوانه در بسته است و در این شرایط، باید گفت که خود کرده را تدبیر نیست!