به گزارش مجله خبری نگار،محققان میزان تأثیر وضعیت روانی بر سلامت قلب را اندازهگیری کردند و مشخص شد که بیماریهای سلامت روان از جمله افسردگی، اضطراب و استرس باعث افزایش خطرات سلامت ضعیف قلب میشوند.
ارتباط واضحی بین سلامت روانی و خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی وجود دارد. دکتر گلن ان. لوین، رئیس کمیته نگارش سلامت روانی انجمن قلب آمریکا در سال ۲۰۲۱، گفت: این مطالعات به حجم روز افزونی از دادههای ما در مورد اینکه چگونه مشکلات سلامت روانی میتوانند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و مغزی را افزایش دهند، میافزاید.
اولین مطالعه مکانیسمی را بررسی کرد که از طریق آن مشخص شد وضعیت روانی بر سلامت قلب تأثیر میگذارد. محققان در آن مطالعه به این نتیجه رسیدند که اضطراب و افسردگی باعث ایجاد عوامل خطرناک جدید برای ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی میشود.
جیووانی سیویری، سرپرست تیم تحقیق میگوید: در حالی که مشخص است که افسردگی و اضطراب خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی، مانند حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش میدهند، مکانیسم اساسی آن هنوز به طور کامل شناخته شده نیست. ما در مطالعه خود، مکانیسمی را شناسایی کردیم که به نظر میرسد تا حد زیادی ارتباط بین این عوامل روانشناختی و بیماریهای قلبی عروقی را نشان میدهد.
سیویری و همکارانش دادههای بزرگسالانی را که بدون هیچ گونه حمله قلبی بودند، مورد مطالعه قرار دادند. زمان مورد نیاز برای ایجاد یک عامل خطرناک جدید برای ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی طی ۱۰ سال پیگیری، اندازهگیری شد.
محققان در این ۱۰ سال به نتایج زیر دست یافتند:
۳۸ درصد از تمام شرکتکنندگان در طول پیگیری، یک عامل خطرناک جدید برای ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا یا دیابت نوع ۲ را ایجاد کردند.
شرکتکنندگانی که قبلاً مبتلا به اضطراب یا افسردگی بودند، به طور متوسط شش ماه زودتر از افرادی که افسردگی یا اضطراب نداشتند، یک عامل خطرناک جدید ایجاد کردند.
افسردگی و اضطراب خطر یک رویداد قلبی عروقی مهم مانند حمله قلبی یا سکته مغزی را تا حدود ۳۵ درصد افزایش میدهد.
حدود ۴۰ درصد از ارتباط بین افسردگی یا اضطراب و حوادث عمده قلبی و سکته مغزی، با رشد سریع عوامل خطرناک ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی توضیح داده شد.
افرادی که استعداد ژنتیکی بالاتری برای استرس داشتند، اولین عامل خطرناک قلبی عروقی را در سنین پایینتر (به طور متوسط ۱.۵ سال زودتر از افرادی که نشانگر ژنتیکی نداشتند) ایجاد کردند.
سیویری گفت: توسعه فاکتورهای خطرناک ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی بیش از شش ماه، به طور متوسط طی پنج سال، زیاد است. این واقعیت که تجزیه و تحلیل ژنتیکی از یافتههای بالینی پشتیبانی میکند جالب بود و اعتماد بیشتری به نتایج ما ایجاد کرد.
محققان میگویند که به نظر میرسد افسردگی و اضطراب ممکن است تغییراتی در مغز ایجاد کنند که در بدن باعث ایجاد اثراتی مانند افزایش التهاب و رسوب چربی میشود.
این یافتهها بر اهمیت شناسایی عوامل خطرناک ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی در میان افراد مبتلا به افسردگی و اضطراب تاکید میکند.
این مطالعه نشان میدهد که متخصصان باید آگاه باشند که سلامت روانی منفی یعنی چیزهایی مانند افسردگی یا اضطراب، نه تنها بر وضعیت روحی بیمار تأثیر میگذارد، بلکه میتواند بر سلامت جسمی آنها و خطر ابتلا به بیماریهای قلبی نیز تأثیر بگذارد؛ بنابراین این بیماریها باید جدی گرفته شوند.
سیویری افراد مبتلا به افسردگی یا اضطراب را تشویق کرد تا بیشتر مورد غربالگری برای عوامل خطرناک ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی خود مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت نوع ۲ قرار گیرند. او گفت: اگرچه ما این جنبه را بررسی نکردیم، اما منطقی است که فرض کنیم درمان افسردگی و اضطراب ممکن است رشد سریع عوامل خطرناک ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی را کاهش دهد.
پیشینه مطالعه:
تجزیه و تحلیل با استفاده از دادههای ۷۱۲۶۲ بزرگسال (میانگین سنی ۴۹ سال، ۴۵ ٪ مرد) انجام شد و دادهها از دسامبر ۲۰۱۰ تا دسامبر ۲۰۲۰ جمع آوری شد.
۱۶ درصد از گروه مورد مطالعه داروهای افسردگی یا اضطراب مصرف میکردند. البته تعدیل آماری برای چنین داروهایی تأثیر قابل توجهی بر نتایج نداشت.
یک نشانگر ژنتیکی حساسیت به استرس برای افرادی که دادههای ژنتیکی ارائه میدادند، مورد ارزیابی قرار گرفت.
طراحی مشاهدهای و طبقهبندی نادرست کدهای تشخیصی افسردگی و اضطراب از محدودیتهای این مطالعه بود.
یافتههای مطالعه قلب دالاس (MDP۱۰۰)
در مطالعه دوم، محققان با بررسی پاسخ به پرسشنامههای تکمیلشده توسط بزرگسالان در مطالعه قلب دالاس که بیماری قلبی عروقی نداشتند، اثرات استرس تجمعی بر سلامت قلب و مغز را بررسی کردند.
جیمو الازا سرپرست تیم تحقیق گفت: در طی یک ماه، محققان استرس عمومی روزمره، استرس روانی- اجتماعی (استرس ناشی از تهدیدها برای عملکرد روانی یا اجتماعی)، استرس مالی و استرس محلی را در یک امتیاز تحت عنوان “امتیاز تجمعی استرس” گنجاندند.
این امتیاز نوآورانه پس از اعمال اصلاحات لازم برای عوامل خطرناک شناخته شده بروز بیماریهای قلبی عروقی مانند فشار خون بالا، دیابت نوع ۲، سیگار کشیدن و کلسترول بالا، همچنین درآمد فرد و تحصیلات، به طور قابل توجه با بروز بیماریهای قلبی عروقی همبستگی داشت.
حتی پس از تعدیل عوامل خطرناک مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا، سیگار کشیدن، دیابت نوع ۲ و همچنین درآمد و تحصیلات، محققان به این نتیجه رسیدند که استرس تجمعی بالاتر، باعث:
با افزایش ۲۲ درصدی خطر آترواسکلروز همراه است، که در آن پلاک در شریانها ایجاد میشود و جریان خون کافی را کاهش میدهد.
با افزایش ۲۰ درصدی خطر کلی ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی همراه است. از جمله بیماری عروق کرونر و نارسایی قلبی.
بیشتر در میان زنان، افراد ۱۸ تا ۴۵ ساله و افراد با سطح درآمد و تحصیلات پایینتر و همچنین در میان بزرگسالان سیاه پوست یا اسپانیایی تبار، بیشتر است.
علاوه بر این، نمرات استرس تجمعی در میان کسانی که تبعیض نژادی و فقدان بیمه درمانی را گزارش کردند، بالاتر بود. نمرات بالاتر با فشار خون بالا، اضافه وزن، عدم تحرک فیزیکی و سیگار کشیدن همراه بود.
این تجزیه و تحلیل نشان میدهد که استرس مداوم خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را از دو طریق افزایش میدهد: با تأثیر مستقیم بر سلامت جسمانی و همچنین افزایش رفتارهای نامناسب سبک زندگی مانند سیگار کشیدن و بی تحرکی که به نوبه خود منجر به کاهش سلامت قلبی عروقی میشود.
الازا گفت: تحقیقات قبلی نشان داده است که استرس مزمن میتواند منجر به افزایش میزان هورمونهای استرس مانند کورتیزول شود که به نوبه خود میتواند بر میزان قند خون، التهاب و سایر واکنشهای زنجیرهای بیولوژیکی تأثیر بگذارد که بر قلب تأثیر میگذارند.
در واقع یک ارتباط بین ذهن و قلب وجود دارد. مراقبت از ذهن میتواند بر سلامت جسمانی شما نیز تأثیر بگذارد. این که بیماران با پزشکان خود در مورد استرس خود صحبت کنند و پزشکان، خیلی در این زمینه مفید خواهد بود.
لوین افزود: مفهوم جدید جمع کردن و ارزیابی استرس تجمعی شخص بسیار عالی است، زیرا در برخی جنبههای زندگی ما ممکن است تا حد زیادی استرس را تجربه نکنیم، اما در بخشهای دیگر زندگی مان، مانند امور مالی یا سلامت، ممکن است استرس زیادی داشته باشیم. این مطالعه نشان داد که بهترین روش بررسی، بررسی استرس تجمعی کلی شخص است.
پیشینه و جزئیات مطالعه:
دادههای ارزیابی شده متعلق به ۲۶۸۵ بزرگسالی بود که بیماری قلبی عروقی نداشتند و در مرحله ۲ مطالعه قلب دالاس (۲۰۰۷-۲۰۰۹) که یک گروه چند قومیتی مبتنی بر جمعیت مستقر در دالاس بود، شرکت کردند.
میانگین سنی شرکت کنندگان ۴۸ سال بود. ۵۵ درصد زن بودند. ۴۹ ٪ بزرگسالان سیاه پوست بودند؛ و ۱۵ ٪ از شرکت کنندگان بزرگسالان اسپانیایی / لاتین بودند.
شرکت کنندگان به طور متوسط ۱۲.۴ سال پیگیری شدند و حوادث قلبی عروقی و مرگ و میرها توسط هیئتی از متخصصان قلب و عروق مورد قضاوت قرار گرفتند.
الازا توضیح داد که محدودیتهای این مطالعه شامل عوامل متضاد ناشناختهای است که در نظر گرفته نشده اند و اینکه امتیاز تجمعی، معیاری جدید است و به طور کامل تأیید نشده است.