سندرم سروتونین و علائم آن + راه‌های پیشگیری

به گزارش مجله خبری نگار، علائم این سندرم بسیار متغیر است و عبارتند از:

• بیقراری یا اضطراب

• سردرگمی یا سرگردانی

• گفتار تحت فشار

• اسهال و استفراغ

• تعریق

• لرزش

• سفتی عضلات به خصوص در پا‌ها

• مشکل در تعادل

• لرزیدن

در معاینه فیزیکی، اگر پزشک شما به سندرم سروتونین مشکوک باشد، ممکن است به دنبال موارد زیر باشد:

• تب

• فشار خون بالا

• ضربان قلب سریع

• رفلکس‌های بیش‌فعال (هیپررفلکسی)

• انقباض غیر‌ارادی عضله (میوکلونوس)

• گشاد شدن مردمک چشم (میدریازیس)

این سندرم به سه علت ممکن است رخ دهد.

• استفاده از دو یا چند داروی سروتونرژیک (به معنی دارو‌هایی که سطح سروتونین را افزایش می‌دهند)

• مصرف بیش از حد یک داروی سروتونرژیک

• افزایش دوز یک داروی سروتونرژیک

همچنین تعدادی از دارو‌های مرتبط با میگرن وجود دارند که پتانسیل ایجاد این سندرم را دارند و شامل:

• رگلان (متوکلوپرامید)، یک داروی ضد تهوع

• تریپتان‌ها که دارو‌های حاد میگرن هستند

• والپروئیک اسید و سایر دارو‌های پیشگیری‌کننده میگرن

• برخی دارو‌های ضد‌افسردگی

این سندرم معمولاً در عرض یک روز پس از افزایش دوز دارو یا افزودن یک داروی افزایش‌دهنده سروتونین رخ می‌دهد. هیچ آزمایش تضمینی وجود ندارد که برای تشخیص این سندرم استفاده شود.

به این دلیل که سندرم سروتونین یک تشخیص بالینی است، تشخیصی که پزشک با کنار هم قرار دادن شواهد بر اساس مصرف دارو، علائم و نشانه‌ها و معاینه فیزیکی انجام می‌دهند.

برخی از یافته‌های آزمایشگاهی وجود دارد که ممکن است به پزشک کمک کند تا تشخیص را ممکن کند، از جمله:

• افزایش تعداد گلبول‌های سفید خون در آزمایش شمارش کامل خون

• افزایش کراتین فسفوکیناز که نشان‌دهنده آسیب عضلانی است

• کاهش سطح بی‌کربنات که نشان‌دهنده وضعیت اسیدوز در بدن است.

خبر خوب این است که اکثر موارد سندرم سروتونین خفیف هستند و قابل حل هستند. بیشتر موارد را می‌توان با قطع دارو (داروهای) مشکل‌ساز و مصرف بنزودیازپین برای کاهش بیقراری و کاهش فشار خون یا ضربان قلب برطرف کرد. در موارد جدی‌تر، بستری شدن در بیمارستان مورد نیاز است و اقدامات زیر ممکن است انجام شود:

• نظارت مستمر بر قلب

• تجویز اکسیژن

• تزریق داخل وریدی

• تجویز یک پادزهر برای سروتونین به نام سیپروهپتادین

بهترین راه برای جلوگیری از این سندرم این است که مطمئن شوید که پزشک شما از همه دارو‌ها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید، از جمله هر موردی که بدون نسخه دریافت می‌کنید، آگاه است. به این ترتیب می‌تواند از تجویز بیش از حد دارو‌های افزایش‌دهنده سروتونین اجتناب کند، یا حداقل به شما در مورد علائمی هشدار دهد که در صورت مصرف بیش از یک دارو که سطح سروتونین را افزایش می‌دهند، توجه کنید.