باکتری موجود در خاک شنی کارولینای شمالی موجب کشف این آنتی بیوتیک شد

دانشمندان یک آنتی بیوتیک جدید احتمالی را از سویه‌ای از باکتری موجود در خاک شنی کارولینای شمالی جدا کردند. این ماده قوی به نام کلوویباکتین به تازگی در آزمایشگاه‌های شرکت دارویی نوووبیوتیک کشف شده است.

به گزارش مجله خبری نگار، کیم لوئیس (Kim Lewis) میکروبیولوژیست دانشگاه نورث ایسترن و پژوهشگر این مطالعات می‌گوید: من فکر می‌کنم این پایان راه تکامل به سوی اجتناب از مقاومت توسط آنتی بیوتیک‌ها است.

شنیدن این موضوع در بحبوحه بحران رو به رشد مقاومت ضد میکروبی که سومین علت مرگ و میر جهانی در سال ۲۰۱۹ بود و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۵۰ منجر به مرگ ده میلیون نفر در سال شود، شگفت انگیز است.

لوئیس خاطرنشان می‌کند: ما در مرحله اول هستیم، اما مهم‌ترین موضوع در مورد کلوویباکتین، این است که درک ما را از آنتی بیوتیک‌ها و آنچه ممکن است گسترش می‌دهد. توسعه آنتی بیوتیک‌های جدید تا حدی چالش برانگیز است، زیرا ۹۹ درصد از گونه‌های باکتری به طور مشترک در آزمایشگاه رشد نمی‌کنند.

با استفاده از تکنیکی که در مطالعات قبلی توسعه یافته بود، لوئیس و تیم تحقیقاتی اش باکتری تیم کلوویباکتین را از خاک جداسازی کرده و مجدد آن را کشت کردند که پس از سه ماه گونه جدید Eleftheria terrae carolina ظهور کرد.

مارکوس وینگارت (Markus Weingarth) شیمی دان دانشگاه اوترخت، توضیح می‌دهد: از آنجایی که کلووی باکتین از باکتری‌هایی که قبلاً نمی‌توانستند رشد کنند، جدا شده، باکتری‌های بیماری زا قبلاً چنین آنتی بیوتیکی را ندیده و زمانی برای ایجاد مقاومت نداشته اند.

کلوویباکتین خود را روی پوشش درونی باکتری‌ها قرار داد. در اینجا، فیبر‌های رشته‌ای از مولکول‌های پپتیدوگلیکان را جمع آوری و متصل می‌کند که باکتری‌ها از آن برای ساختن غشای سلولی که روی آن قرار دارد استفاده می‌کنند. سپس باکتری‌ها غشای خود را در تلاشی بیهوده برای از بین بردن این عامل از بین می‌برند.

لوئیس توضیح می‌دهد: مهیج‌ترین موضوع این است که این آنتی بیوتیک منحصر به فرد است و به یک هدف بسیار ساده متصل می‌شود که نمی‌تواند تغییر کند.

از آنجایی که بخش فسفات مولکول ساختمان دیواره سلولی برای انجام عملکرد مولکول بسیار مهم است، باکتری‌ها نمی‌توانند ساختار را همانطور که با موفقیت با مولکول‌های هدف آنتی بیوتیک دیگر انجام می‌دهند، بدون عواقب تغییر دهند. اما این تنها یکی از راه‌هایی است که باکتری‌ها مقاومت آنتی بیوتیکی ایجاد می‌کنند، بنابراین هیچ تضمینی وجود ندارد.

در حالی که هنوز مطالعات زیادی برای انجام دادن وجود دارد، تحقیقات نشان می‌دهد که پتانسیل تولید آنتی بیوتیک‌های با اثربخشی طولانی بسیار واقعی است.

شرح کامل این تحقیق در آخرین شماره مجله تخصصی Cell منتشر شده است.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری