به گزارش مجله خبری نگار، ستارهشناسان میگویند بالاخره به پاسخ یک معمای مهم درباره سیاره نپتون دست یافتهاند و مسئلهای را که از چند سال پیش آنها را سردرگم کرده بود، حل کردهاند. ماجرا از این قرار است که چهار سال پیش، ابرهای شفاف و نازک و پَرسا (سیروس) این غول یخی تا حد زیادی ناپدید شدند و امروزه تنها یک تکه از آنها بر فراز قطب جنوب این سیاره معلق مانده است. این موضوع برای دانشمندان این پرسش را پیش آورد که این ابرها کجا رفتند و چرا ناپدید شدند؟
به گزارش سیانان، به تازگی مقالهای در مجله ایکاروس منتشر شده که با کمک تجزیه و تحلیلهای ۳۰ ساله سه تلسکوپ فضایی به این نتیجه رسیده که کاهش این ابرها در نپتون ممکن است به چرخههای خورشیدی ربط داشته باشد. ایمکه دی پاتر، نویسنده اصلی این مقاله، استاد بازنشسته نجوم در دانشگاه کالیفرنیای برکلی میگوید که این دادهها، قویترین شواهد به سود این دیدگاه است که پوشش ابر نپتون با چرخه خورشید همبستگی دارد.
او میگوید یافتههای دانشمندان این نظریه را تقویت میکند که پرتوهای فرابنفش خورشید اگر به قدر کافی قوی باشند، ممکن است واکنشی فتوشیمیایی به وجود آورند که ابرهای نپتون را ایجاد میکند.
به گفته ناسا، میدان مغناطیسی خورشید وقتی مانند کلاف نخ درهم پیچیده و آشفته میشود، هر ۱۱ سال یک بار تغییر میکند. هنگامی که فعالیت در خورشید افزایش مییابد، پرتوهای فرابنفش شدیدتری منظومه شمسی را تحت تاثیر قرار میدهند. دانشمندان با رصدخانه «دبلیو ام کک» در هاوایی و رصدخانه لیک در کالیفرنیا و همچنین با استفاده از دادههای تلسکوپ فضایی هابل ناسا ۲.۵ چرخه فعالیت ابرهای نپتون در یک دوره زمانی ۲۹ ساله را بررسی و رصد کردند و دریافتند که در سال ۲۰۰۲ میزان بازتابها از این سیاره افزایش و در سال ۲۰۰۷ کاهش یافت. نپتون دوباره در سال ۲۰۱۵ روشن شد و سپس در سال ۲۰۲۰ تا پایینترین میزانی که تاکنون مشاهده شده بود، تاریک شد؛ این مقارن با زمانی بود که بیشتر پوشش ابرهای این سیاره محو شد و از بین رفت.
نویسندگان این مقاله همچنین دریافتند که دو سال پس از اوج چرخه خورشیدی، ابرهای بیشتری روی نپتون ظاهر شدند و این که هرچه ابرهای بیشتری وجود داشته باشند، نپتون درخشانتر میشود؛ چرا که نور خورشید را بازتاب میدهد. به گفته ناسا، وجود این ارتباط و همبستگی برای دانشمندان علوم سیارهشناسی شگفتانگیز بود؛ زیرا نپتون دورترین سیاره اصلی منظومه شمسی است و نور خورشید را با حدود یکدهم درصد از شدتی که زمین آن را دریافت میکند، میگیرد. این یافتهها در عین حال با این ایده که ابرهای نپتون تحت تاثیر چهار فصل نپتون قرار دارند، تناقض دارد. ذکر این نکته نیز ضروری به نظر میرسد که هر فصل در نپتون حدود ۴۰ سال طول میکشد.