همه چیز درباره چاپستیک!

به گزارش مجله خبری نگار به نقل از schoolofwok، تا به حال با قاشق و چنگال چینی‌ها غذا خورده اید؟ شاید هم در فیلم‌ها و سریال‌ها و مانگا‌ها دیده باشید. بله، منظورمان همان دو قاشق چوبی باریک است که مردم کشور‌های شرق آسیا مثل چین، کره شمالی و جنوبی، ویتنام، تایوان و ژاپن از آن برای غذا خوردن استفاده می‌کنند. اسم این چوبک‌ها در فرهنگ شرق آسیا «چاپستیک» است. شاید فکر کنید آن‌ها با استفاده از چاپستیک غذا خوردن را سخت می‌کنند، اما بیشتر مردم کشور‌هایی که اسم‌شان را آوردیم هنوز در خانه چاپستیک دارند و ترجیح می‌دهند به وسیله آن غذا بخورند. اگر می‌خواهید بیشتر از چاپستیک‌ها که تقریبا هم سن چنگال هستند، بدانید، اطلاعات عمومی این هفته به‌دردتان می‌خورد.

ابتکار پادشاه و تقلید کارگر‌ها

روایت‌ها و افسانه‌های زیادی درباره تاریخچه چاپستیک وجوددارد. قصه «یو کبیر» امپراتور چین بزرگ باستان یکی از آن‌هاست. می‌گویند این پادشاه وقتی خودش را مشغول یک پروژه بزرگ سدسازی کرده بود، وقت کم آورد و برای این که کمتر وقتش تلف شود، دو شاخه باریک از درختی می‌چیند و با آن غذای خود را از دیگ درنیامده می‌خورد تا به سرعت به بقیه کارهایش برسد. کارگران وقتی شیوه غذا خوردن پادشاه را می‌بینند، دست‌به‌کار می‌شوند و از او تقلید می‌کنند. این‌طور می‌شود که چاپستیک کوچه‌به‌کوچه و شهربه‌شهر در چین مد می‌شود و تا امروز استفاده از آن ادامه دارد.

عشق کنفسیوس و سرآشپزها!

اولین نمونه‌های چاپستیک به حدود ۱۲۰۰ سال قبل از میلاد برمی‌گردد. یکی از دلایل رونق گرفتن چاپستیک‌ها، سرآشپز‌ها بودند. آن‌ها متوجه شدند که اگر غذا را به قطعات کوچک تقسیم کنند، می‌توانند سریع‌تر آن را بپزند و سوخت کمتری مصرف کنند. با این روش به حضور چاقو سر میز ناهار و شام نیازی نبود و کم‌کم چاپستیک‌ها جای آن را گرفتند. شاید تعجب کنید، ولی کنفسیوس فیلسوف چینی هم نقش پررنگی در معمول شدن این چوبک‌ها داشت. او دوست نداشت از اشیای نوک‌تیز برای غذا خوردن استفاده کند و همین باعث شد همیشه به دنبال جایگزین برای انجام این کار باشد. باورش این بود که مرد شریف و درستکار اجازه نمی‌دهد چاقویی روی میزش وجود داشته باشد. با این حساب وقتی چاپستیک را دیده شاید در دلش گفته است: «همینه! خودشه! ایول چاپستیک»

چاپستیک فقط نقره‌ای!

شکل و شمایل نسخه‌های اولیه چاپستیک‌ها از گذشته تا الان تغییرات زیادی داشته است. در ابتدا چوبک‌ها به وسیله یک تکه چوب بامبو در بالا به هم وصل می‌شدند و محدود به مراسم مذهبی بودند. افراد سرشناس چینی در دوره‌ای تنها چوب‌های غذاخوری نقره‌ای را قبول داشتند؛ چون طبق یک تصور اشتباه اگر کسی قصد سربه نیست کردن‌شان را داشته باشد و غذا سمی باشد این چوبک‌ها تغییر رنگ می‌دهند. درست است که نقره در تماس با غذا‌هایی مانند سیر، پیاز یا تخم‌مرغ فاسد که سولفیدهیدروژن آزاد می‌کنند، تغییررنگ می‌دهند، اما این تصور همیشه درست از آب درنمی‌آمد. حتی بعضی‌ها می‌گفتند اگر چاپستیک را مدت زیادی نزدیک دهان‌تان نگه‌دارید، ممکن است زوج خوبی نصیب‌تان نشود!

یک تمرین کاملا ورزشی!

خیلی از شرقی‌ها معتقدند با استفاده از چاپستیک هنگام غذاخوردن یک تمرین کاملا ورزشی انجام می‌دهند. می‌بینید؟ اصلا شور همه چیز را درمی‌آورند. آن‌ها می‌گویند استفاده از چاپستیک علاوه بر این که حافظه‌تان را تقویت می‌کند اگر آن را به درستی نگه‌دارید بیش از ۵۰ عضله را در بدن درگیر‌می‌کنید و تکرار این حرکت در غذاخوردن یعنی هم غذا می‌خورید و هم ورزش می‌کنید. جالب این که حدود ۸۰ درصد چاپستیک‌های جهان در شهر «اوباما»‌ی ژاپن تولید می‌شوند و با توجه به حجم مصرف آن در دنیا این یک رقم شگفت‌انگیز است.

منبع: خراسان