به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان توضیح دادند: تقریبا ۲۰ سال است که تیم ما در حال توسعه روشهایی برای تبدیل محصولات طبیعی، مانند گلوکز به دست آمده از نیشکر یا درختان، به پلیمرهایی است که قابل تجزیه بوده و در محیط باقی نمیمانند.
با این حال، این محصولات طبیعی از منابعی که برای غذا، سوخت، و حمل و نقل نیز استفاده میشوند، برداشت میشوند؛ بنابراین محققان تصمیم گرفتند از ضایعات باقی مانده از پرورش مگسهای سرباز سیاه استفاده کنند.
لارو این مگسها حاوی پروتئینها و سایر ترکیبات مغذی است و میتواند از پسماندهای کشاورزی تغذیه کند. با این حال، حشرات بالغ پس از اتمام روزهای تولید مثل، عمر کوتاهی دارند و سپس دور انداخته میشوند. تیم تحقیقاتی از لاشههای مگسهای بالغ، برای تولید ماده اولیه محصول خود استفاده کرد.
بررسی بیشتر محققان نشان داد: کیتین یکی از اجزای اصلی لاشه مگسهای مرده را تشکیل میدهد. این پلیمر غیرسمی، زیست تخریب پذیر و مشتق شده از گلوکز، پوسته یا اسکلت بیرونی حشرات و سخت پوستان را تقویت میکند. تولیدکنندگان، در حال حاضر کیتین را از پوسته میگو و خرچنگ برای کاربردهای مختلف استخراج میکنند.
سپس پژوهشگران، کیتین به دست آمده را به پلیمری مشابه، به نام کیتوزان تبدیل کردند و پلاستیکهای زیستی مفیدی مانند هیدروژلهای سوپرجاذب را از کیتوزان ساختند. به گزارش سیناپرس، این هیدروژل ها، شبکههای پلیمری سه بعدی هستند که آب را جذب میکنند.
هیدروژل تولید شده توسط محققان، قادر است در تنها یک دقیقه، ۴۷ برابر وزن خود، آب جذب کند. دانشمندان اضافه کرده اند، این محصول میتواند به طور بالقوه برای جذب آب سیلاب در خاک زمینهای زراعی یا آزادسازی رطوبت در طول خشکسالی، مورد استفاده قرار گیرد.
در قدم بعدی، تیم تحقیقاتی قصد دارد تا از تجزیه کیتین برای ساخت پلاستیکهای زیست تخریب پذیر استفاده کند که در حال حاضر از مواد پتروشیمی ساخته میشوند. علاوه بر این، مگس سرباز سیاه، حاوی ترکیبات مفید دیگری از جمله پروتئین، DNA، اسیدهای چرب، لیپیدها و ویتامینها است که این گروه قصد دارد از آنها به عنوان مواد اولیه استفاده کند.
پژوهشگران یافتههای تحقیقاتی خود را در نشست پاییزی انجمن شیمی آمریکا (ACS) ارائه داده اند.