نقش نوعی باکتری برای ایجاد تفاوت در شکل ظاهری ماهی‌ها

ماهی سالمون و انواع ماهی قزل آلا از جمله گونه‌های پر مصرف و محبوب ماهی‌ها در جهان محسوب می‌شوند که در برخی نژاد‌ها دارای گوشت نارنجی و یا صورتی رنگی هستند که طرفداران زیادی دارد. یافته‌های جدید پژوهشگران نشان دهنده نقش نوعی باکتری در ایجاد این شکل ظاهری است.

به گزارش مجله خبری نگار،محققان دانشگاه علم و صنعت نروژ در پی یافتن پاسخی برای این سوال هستند که آیا تولید ماهی بدون باکتری می‌تواند منجر به ارائه ماهی پرورشی سالم‌تر و تامین غذای بهتری شود؟

ماهی سالمون معمولاً در مرحله‌ای که در داخل تخم است، بدون باکتری بوده و به محض خروج از تخم توسط باکتری‌های خاصی کلونیزه می‌شود. در حقیقت بچه ماهی‌های پرورش یافته جامعه باکتریایی طبیعی ندارد. این موضوع باعث می‌شود که آن‌ها یک نمونه آزمایشی مناسب برای محققان باشند تا باکتری‌های مورد نظر خود را اضافه کرده و دقیقا ببینند چه اتفاقی می‌افتد.

در اولین مجموعه آزمایش‌های انجام شده مشخص شد که باکتری‌ها بر لایه مخاط محافظ پوست این نوع از ماهی‌ها تأثیر داشته و در حقیقت ماهی‌های قزل آلا که باکتری دریافت نمی‌کنند، لایه مخاطی نازک تری می‌سازند. بررسی‌های بعدی این تیم مطالعاتی نشان داد که این باکتری‌های خاص علاوه بر مخاط بیرونی، بر ذخایر چربی ماهی نیز تأثیر داشته و بچه ماهی‌هایی که باکتری‌های لازم را در محیط زیست طبیعی خود دریافت کرده‌اند، ذخایر چربی بیشتری تولید می‌کنند.

دکتر اینگیرید باکه (Ingrid Bakke) مدرس و پژوهشگر دانشگاه علم و صنعت نروژ در این رابطه می‌گوید: بررسی نمونه و الگو‌های فاقد باکتری برای درک تعاملات بین باکتری و جانور میزبان بسیار مهم هستند. برای نمونه کافی است در نظر بگیرید باکتری‌های روده انسان بر و برخی پستانداران در الگوی رشد و سلامت موی این موجودات تاثیر به سزایی دارند.

در این میان ماهی قزل آلا دارای ویژگی‌های منحصر به فردی است که این جانور را برای تحقیق به یک نمونه ایده آل تبدیل می‌کند. این ماهی‌ها مراحل رشد و تکامل مجزایی داشته و طول این مراحل به اندازه‌ای است که محققان می‌توانند طی این مدت زمان، مطالعات مورد نظر خود را انجام دهند.

هدف پژوهشگران تیم مطالعاتی فوق این بود که درک کنند چه فرایند‌هایی بر ترکیب جوامع باکتریایی که ماهی را بلافاصله پس از خارج شدن از تخم تحت تاثیر قرار می‌دهد، موثر است.

هم اکنون این تیم در حال بررسی چگونگی محافظت جوامع باکتریایی در برابر عفونت‌های بالقوه از سوی دیگر باکتری‌های محیطی است و تلاش می‌کند روشی برای تاثیر بر انتقال باکتری‌های محیط روی بچه ماهی‌ها پیدا کند. ایجاد چنین درمان پروبیوتیکی به این معنی است که محققان می‌توانند میکروارگانیسم‌های زنده را برای دستیابی به اثرات مفیدی مانند سلامت و رشد بهتر به ماهی‌ها اضافه کنند. هرچند در حال حاضر دستیابی به این هدف بسیار دشوار است.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری