به گزارش مجله خبری نگار، انگور انواع مختلفی دارد اهلی (کاشتنی) و وحشی (خودرو) که نامهای بعضی از آنها انگور سفید، سیاه، یاقوتی، ریش بابا، بی دانه کشمشی، فخری، لعل، انگور فرنگی خاردار، انگور فرنگی خوشهای و... میباشد و گیاهان دیگری با نام انگور وجود دارند که انگور نیستند.
نام علمی درختچه انگور.Vitis vinifera L، نام فرانسه Vigne و نام انگلیسی درختچه Grape vine، نام فرانسه میوه Raisin و نام انگلیسی میوه Grape میباشد.
نامهای دیگر آن به فارسی، عربی ودر کتب طب سنتی، مو، تاک، درخت انگور، شجره العنب، عنب، تنک وآمبوسلوقی نامیده میشود.
طبیعت میوه انگور طبق نظر حکمای طب سنتی گرم وتر است؛ و هسته انگور یکی از محصولات جانبی تفاله انگور بوده و منبع غنی از روغن، پروتئین، تانن، مواد فعال زیستی و فیبرهای گیاهی است.
خواص درمانی انگور:
تصفیه کننده خون، آنتی اکسیدان قوی و دفع کننده مواد سوداوی، خارج کننده مواد و فلزات سنگین از بدن و برطرف کننده خستگی روزانه، ضد استرس و انرژی زا، خارج کننده سنگهای کلیوی و کاهنده کلسترول، حل کننده رسوبات عروقی و دفع کننده سنگهای صفراوی، مقوی و مغذی، ضد سیاه سرفه و چاق کننده، کاهنده فشار خون و خون ساز، تحلیل برنده ورم معده و روده و ضد احتقان کبد و طحال میباشد، درضمن برای بی نظمیهای ضربان قلب، بیماریهای سینه و ریه، نقرس، سل ریوی، اسهال خونی، دیابت و امراض قلبی نیز مفید است.
تذکر مهم:
استفاده از انگور برای خانمهای باردار در چهار ماه اول بارداری مضر و زیاده روی در مصرف آن برای اشخاصی که دارای کبدی چرب و به عفونت دریچههای قلبی دچار میباشند زیان آور است.
خواص درمانی برگ درختچه انگور:
خشک شده برگ درختچه انگور به صورت دم کرده خون ساز، قابض، رفع کننده اختلالات گردش خون مربوط به زمان بلوغ و یا یائسگی، برطرف کننده دیسانتری (اسهال خونی)، ضد تهوع، قطع کننده اسهال، بند آورنده خونریزی و افزاینده ترشح ادرار میباشد. در ضمن برای نقرس، زردی و برافروختگی صورت، بینی و گونهها نیز مفید است.
ترکیبات شیمیایی ومواد موجود در انگور:
آب، پروتئین، مواد قندی، کلسیم، فسفر، آهن، سدیم، پتاسیم، ویتامین A، تیامین، رایبوفلاوین، نیاسین، ویتامین C، تانن، تارتر، اسیدهای آزاد، مواد معدنی، روغن، مواد قندی قابل تخمیر و مواد رزینی در آن تشخیص داده شده است.
غوره:
غوره میوه نارس انگور است و دارای رنگی سبز و طمعی ترش میباشد.
ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در در غوره (انگور نارس):اسیدهای آلی از جمله اکسالیک اسید، مالیک اسید، تاتاریک اسیدف قند و کمی اسانس در آن مشخص شده است.
خواص درمانی غوره و آبغوره:
لاغرکننده، قطع کننده خونریزی لثه، نشاط آور، مستحکم لثه (نرمی لثه را درمان میکند)، تحلیل برنده ورمهای مخاط دهان، رفع کننده تشنگی بیماران قندی، خارج کننده انواع کرمها از بدن خصوصا کرم روده، مقوی کبد و معده و بازکننده قاعدگی میباشد در ضمن برای روماتیسم، دردسیاتیک، زردی، پا درد و کمر درد نیز مفید است. استفاده از آبغوره برای دختران جوان باعث بلوغ زودرس در آنها میشود.
طبیعت غوره سرد و قابض است.
سرکه:
طبیعت سرکه انگور سرد و خشک است.
خواص درمانی:
برطرف کننده رطوبتهای بدن، خارج کننده کرم معده، لاغر کننده، مولد ترشحات لازمه برای کبد و معده، قطع کننده اخلاط غلیظ بدن، تسریع کننده خونمردگیهای پوستی، محرک اشتها، صفرابر و برطرف کننده اثر سمی مواد پرچرب (که در طول روز همراه با غذا وارد بدن میشود) میباشد. در ضمن برای سوءهاضمه، ورم حلق و گلو، سوزش معده، خارش پوست، ورم طحال، عطش فراوان و خونریزیهای داخلی نیز مفید است.
توصیه: بخور سرکه بهبود بخش سنگینی شنوایی و باز کننده گرفتگیهای قوت شنوایی است.
تذکر مهم: مصرف سرکه برای اشخاص سودایی مزاج و بیماران مبتلا به بیماریهای ریوی (سرفههای خشک)، درد مفاصل وضعف احشای مضر میباشد.
زیاده روی در مصرف سرکه برای افراد بالای چهل سال باعث به وجود آمدن بیماریهای پروستات در آنها میشود.
اشک مو:
مایعی که براثر قطع تنه، شاخه و حرص کردن درختچه انگور تراوش میکند اشک نامیده میشود.
خواص آب انگور: سریع الهضم، افزاینده حجم خون سالم و برطرف کننده یبوست میباشد در ضمن برا مبتلایان به اوره خون، ورم کلیه، بیماریهای کبدی و سینه ریه و تبهای عفونی نیز مفید است مصرف انگور برای اشخاصی که براثر یک بیماری طولانی مدت ضعیف شده اند و کسانی که پس از یک عمل جراحی ترخیص شده اند، بدون آنکه دستگاه هضم آنها را خسته کند، بسیار مفید و موثر میباشد.
تذکر بسیار مهم:
برای اشخاصی که معده هایتر و نفخی دارند مضر و زیاده روی در مصرف آن برای گرفتگیهای کبد، طحال و نفخهای کلیه نیز زیان آور میباشد. خوردن آب سرد پس از مصرف آب انگور در معده فساد ایجاد کرده و مصرف مداوم آب انگور در کلیه ایجاد سنگ نموده و زیان آور است.
مویز:
مویز انگوری است که روی شاخه چههای درختچه انگور، نیمه خشک شده است. طبیعت مویز انگور سیاه خیلی گرم و خشک است.
خواص درمانی: تقویت کننده حافظه، خارج کننده اخلاط از ریه و ضد سرفههای بلغمی، مقوی کبد و تحلیل برنده ورم طحال، خارج کننده سموم از بدن و صفرابر، ضد التهاب و ضد ویروس، ضد نقرس و تقویت کننده عمومی بدن، ضد تجمع پلاکتها و خنک کننده، کاهنده چربی و فشار خون و تقویت کننده معدههای سست در اشخاص سرد مزاج میباشد در ضمن برای بیماریهای کلیه و مثانه و زخم روده نیز مفید است.
تذکر در مصرف مویز: زیاده روی در مصرف مویز برای اشخاص گرم مزاج مضر است.
کشمش:
مویز بی دانه را کشمش میگویند کشمشی که در سایه خشک شده و پرگوشت باشد (کشمش سبز) ازهمه کشمشها پرخاصیتتر است.
طبیعت کشمش گرم است.
خواص درمانی: پاک کننده سینه و قطع کننده سرفه، تقویت کننده بدن و مقوی قوه باه، رفع کننده گرگرفتگیهای ساده و برطرف کننده یبوست، خنک کننده و رفع کننده یبوست، خنک کننده و رفع کننده تشنگی میباشد، در ضمن بسیاری از خواص درمانی انگور نیز در کشمش نهفته است.
همان طور که گفته شد انگور حاوی ترکیباتی شامل چربی، پروتئین، کربوهیدرات، ترکیبات آنتی اکسیدان مثل پلی فنل است؛ که مقادیری آن بسته به گونه و جنس انگور متفاوت است ترکیبات آنتی اکسیدانی میتوانند رادیکالهای آزاد را جاروب کرده و اثرات منفی آنهار ا خنثی کنند. بخشی از متابولیسمهای عادی بدن وشرایط غیر عادی همانند استرس و تغذیه نامناسب، مصرف الکل، UV و آلودگی محیط زیست رادیکالهای آزاد در بدن تولید میشوند. رادیکالهای آزاد یا همان (Reactive oxygen species) ROS ها، بسیار فعال اند و اگر مهار نشوند باعث آسیبهای اکسیداتیو میشوند و اثرات منفی روی متابولیسم سلول دارند. انگور دارای قویترین آنتی اکسیدانهای مطرح شده است که ۲۰ بار قویتر از ویتامین C و ۵۰ بار قویتر از ویتامین E است. بررسی ظرفیت آنتی اکسیدانی عصاره هسته انگور نشان میدهد که میزان DPPH (ظرفیت از بین برندگی رادیکال آزاد)، ORAC (ظرفیت جذب رادیکال اکسیژن)، TEAC (ظرفیت اکی والان آنتی اکسیدان) هسته انگور به ترتیب ۹۲-۱۶/۸، ۴۲/۱۸ و ۲۸/۳ میلی مول بر گرم میباشد. مصرف انگور و سبزیجات تازه که غنی از ترکیبات آنتی اکسیدانی هستند میتواند از بروز بیماریهایی قلبی - عروقی، سرطان، دیابت و انواع بیماریهای جلوگیری کند.