به گزارش مجله خبری نگار، هنوز موضوعات زیادی در مورد مراحل اولیه تشکیل جنین وجود دارد که نمیدانیم و این کشف اخیر به تحقیقات آینده کمک میکند تا اطمینان حاصل شود که بهترین شانس موفقیت به بارداری داده میشود.
در حالی که همه ما در بزرگسالی از تریلیونها سلول تشکیل شده ایم، زندگی با یک سلول منفرد آغاز میشود که دوباره و دوباره تقسیم میشود. با ادامه این تقسیم، سلولها شروع به تخصصی شدن در عملکرد خود میکنند، اما در تجزیه و تحلیل فعالیت ژنتیکی جنینهای ۵ روزه، محققان سلولهای خاصی را پیدا کردند که با پروفایلهای استاندارد مطابقت نداشتند.
چیزی که این سلولها را جالب میکند این است که حاوی ژنهای پرش فعال هستند. آنها تکههای سرکش از دی انای هستند که میتوانند خود را کپی کرده، به اطراف حرکت کنند و دوباره به ژنوم وارد شده و به طور بالقوه باعث آسیب در طول مسیر شوند. با این حال، به نظر میرسد زمانی که این آسیب رخ میدهد، سلولهای تازه کشف شده سپس خود تخریب میشوند.
لورنس هرست (Laurence Hurst) محقق این مطالعات از دانشگاه باث در بریتانیا میگوید: اگر سلولی توسط ژنهای پرش آسیب ببیند بهتر است جنین این سلولها را از بین ببرد و به آنها اجازه تبدیل شدن به بخشی از کودک در حال رشد را ندهد.
به عبارت دیگر، این سلولهای جدید عمداً طوری پیکربندی شده اند که در بقای مناسبترین نبرد شکست بخورند و خود را قربانی کنند تا سلولهای سالمتر اولویت داشته و جنین شانس بیشتری برای رشد داشته باشد. به گزارش سیناپرس، این سلولهای جدید سلولهای رد نامیده میشوند، زیرا در نهایت رد میشوند. این مطالعه نشان میدهد که حدود یک چهارم سلولها سلولهای رد پنج روز پس از لقاح هستند.
محققان دریافتند: سلولهایی که پشت سر گذاشته میشوند قادرند ژنهای پرش فعال خود را سرکوب کنند و روالهای خود تخریبی مشابهی در آنها تعبیه نشده است. یافتن دقیقاً دلیل این امر و آنچه در حال وقوع است را میتوان در مطالعات آینده مورد بررسی قرار داد.
هرست میگوید: از آنجایی که این سلولها به تازگی کشف شده اند، ما هنوز در مورد مراحل اولیه این تحقیق صحبت میکنیم. با این حال، او پیشنهاد میکند که یک تفاوت بین بارداری موفق و ناموفق ممکن است نحوه رفتار این سلولهای رد یا حساسیت جنین به پیامهای آنها باشد.
ژنهای پرش برای تمام زندگی ما با ما میمانند و بدن ما باید به طور مداوم در حالت آماده باش باشند. آنچه این تحقیق جدید نشان میدهد این است که در مراحل اولیه زندگی، تأثیرگذاری آنها بیشتر از آن چیزی است که ما تصور میکردیم.