کد مطلب: ۴۶۳۱۵۴

درمان پسوریازیس با میوه معجزه گر منگوستین

پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است که با التهاب، پوسته پوسته شدن و پلاک‌های روی پوست مشخص می‌شود و حداقل ۳ درصد از بزرگسالان ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

به گزارش مجله خبری نگار،در حالی که هیچ درمانی برای این بیماری مزمن پوستی وجود ندارد، اما مدیریت علائم اغلب در این زمینه مفید است.

گفته می‌شود که یکی از خواص منگوستین کمک به درمان پسوریازیس است.

در حالی که برخی از تحقیقات بر پتانسیل منگوستین به عنوان یک ضد التهاب تاکید می‌کنند، توانایی آن برای کمک به درمان پسوریازیس هنوز مشخص نیست.

در ادامه این مقاله به فواید دارویی و درمانی منگوستین برای درمان پسوریازیس و همچنین عوارض و مضرات آن می‌پردازیم. با سومیتا همراه باشید.

منگوستین چیست؟ 

منگوستین میوه‌ای بومی جنوب شرقی آسیاست.

این میوه بخشی جدایی ناپذیر از طب سنتی در این منطقه است و امروزه فرم‌های مکمل آن نیز در سراسر جهان رایج شده اند. ممکن است مکمل‌های منگوستین را به شکل کپسول، قرص و نوشیدنی‌های از پیش ساخته شده پیدا کنید.

یک ماده فعال کلیدی در این میوه ترکیبی به نام گزانتون است. طبق یک بررسی تصور می‌شود که گزانتون‌ها ممکن است اثرات زیر را در انسان داشته باشند:

*قابلیت‌های ضد التهابی و آنتی اکسیدانی
*محافظ عصبی
*توانایی کاهش قند خون
*قابلیت‌های ضد سرطانی
*توانایی کاهش کلسترول خون
در حالی که مطالعات و بررسی‌های بالینی مرتبط در حال انجام است، مهم است توجه داشته باشید که تا به امروز، فواید منگوستین برای درمان هیچ بیماری ثابت نشده است.

آیا منگوستین می‌تواند به درمان پسوریازیس کمک کند؟ 

پسوریازیس باعث التهاب می‌شود که نه تنها بر سرعت طبیعی گردش سلولی پوست و علائم بعدی تاثیر می‌گذارد بلکه ممکن است بر سایر بافت‌ها و اندام‌ها نیز تاثیر بگذارد.

دلیل اینکه منگوستین این همه مورد توجه قرار گرفته است به دلیل اثرات ضد التهابی آن بر بدن است. در حالی که تحقیقات قدیمی‌تر اشاره می‌کنند که منگوستین احتمالا مسیر‌های التهابی بدن را مختل می‌کند، تحقیقات مربوط به گزانتون‌ها و بیماری‌های التهابی پوست نسبتا جدید است.

بر اساس یک بررسی جدیدتر، اثرات ضد التهابی گزانتون‌ها پتانسیل حمایت از درمان پسوریازیس را دارد. محققان همچنین خاطر نشان می‌کنند که گزانتون‌ها ممکن است برای درمان آکنه، درماتیت آتوپیک (اگزما) و سرطان پوست مفید باشند.

با این حال تحقیقات کنونی در مورد رابطه‌ی منگوستین و پسوریازیس در درجه اول بر روی جوندگان انجام می‌شود و هنوز تحقیقات بر روی انسان کامل نشده است.

یک مطالعه انسانی نشان می‌دهد که منگوستین می‌تواند التهاب عمومی بدن را کاهش دهد، اما این مطالعه فقط برای پسوریازیس نبود.

آنچه محققان دریافتند این بود که شرکت کنندگانی که به مدت ۳۰ روز یک نوشیدنی منگوستین نوشیده بودند، سطح التهاب در خون شان کاهش یافت. این شامل کاهش ۴۶ درصدی در سطح پروتئین واکنش‌گر C بود – ماده‌ای که توسط کبد در پاسخ به التهاب تولید می‌شود.

در حالی که گزانتون‌های موجود در منگوستین ممکن است به طور بالقوه التهاب عمومی را در بیماری‌های خودایمنی مانند پسوریازیس کاهش دهند، شواهدی وجود ندارد که بتواند فعالیت سیستم ایمنی را که باعث التهاب زمینه‌ای می‌شود، کاهش دهد.

عوارض و مضرات منگوستین 

مانند سایر مکمل‌های گیاهی، مشخص نیست که آیا منگوستین برای همه بی خطر است یا خیر. مهم است که قبل از استفاده از منگوستین در مورد استفاده از آن با پزشک صحبت کنید به خصوص اگر از قبل ویتامین، مکمل یا دارویی مصرف می‌کنید.

در حال حاضر اطلاعات کافی برای تعیین اینکه آیا منگوستین با دارو‌های پسوریازیس تداخل دارد یا خیر وجود ندارد. با این حال متخصصان معتقدند که منگوستین با دارو‌های زیر تداخل ایجاد می‌کند:

*دارو‌های سوبسترای سیتوکروم P۴۵۰ که شامل مهارکننده‌های پمپ پروتون خاص و دارو‌های ضد افسردگی هستند
*برخی از دارو‌های سرکوب کننده ایمنی مانند سیکلوسپورین و تاکرولیموس
*دارو‌های درمان دیابت
*دارو‌های شیمی درمانی
کارشناسان همچنین در صورت انجام پرتودرمانی نسبت به مصرف منگوستین هشدار می‌دهند.

پزشک می‌تواند به شما در مورد تداخلات بالقوه و اینکه آیا مصرف منگوستین علیرغم کمبود شواهدی که از آن به عنوان یک درمان پسوریازیس حمایت کند، بی خطر است یا خیر کمک کند.

نویسندگان مطالعه‌ای که اثرات نوشیدنی حاوی منگوستین را بررسی کردند، نشان می‌دهند که منگوستین برای استفاده طولانی مدت بی خطر است. آن‌ها خاطر نشان کردند که شرکت کنندگان در مطالعه هیچ نشانه‌ای از عوارض جانبی کبدی یا کلیوی را نشان ندادند.

با این حال برای تعیین اینکه آیا مکمل‌های منگوستین عموما بی خطر هستند، به مطالعات انسانی بیشتری نیاز است.

درمان پسوریازیس 

پسوریازیس معمولا با ترکیبی از دارو‌های تجویزی درمان می‌شود مانند:

*درمان‌های موضعی مانند کرم ها، پماد‌ها یا لوسیون‌ها 

*دارو‌های خوراکی یا تزریقی
*فتوتراپی (نور درمانی)
پزشک همچنین ممکن است برخی از دارو‌های بدون نسخه یا دارو‌های خانگی را برای تکمیل دارو‌های تجویزی پسوریازیس توصیه کند که عبارتند از:

کرم‌های هیدروکورتیزون برای کمک به کاهش التهاب و خارش
مرطوب کننده‌ها یا پماد‌های غلیظ برای کمک به مرطوب نگه داشتن پوست و پوسته پوسته شدن کمتر
سالیسیلیک اسید یا محصولات حاوی لاکتیک اسید برای کمک به کم شدن پوسته‌ها
محصولات قطران زغال سنگ برای کاهش التهاب، پوسته پوسته شدن و خارش
اگرچه علت دقیق پسوریازیس ناشناخته است، اجتناب از محرک‌های رایج ممکن است به کاهش علائم کمک کند. برخی از محرک‌های رایج عبارتند از:

*استرس
*آسیب‌های پوستی
*عفونت‌ها
*برخی از دارو‌ها
*مصرف الکل
*هوای سرد
*آفتاب سوختگی 

خلاصه 

منگوستین دارای سابقه طولانی به عنوان یک درمان ضد التهابی احتمالی است و مکمل‌های آن به اشکال مختلف در فروشگاه‌های مواد غذایی بهداشتی به فروش می‌رسند.

اگرچه برخی از کاربران ممکن است ادعا کنند که منگوستین برای کاهش التهاب مفید است، تحقیقات بیشتری باید انجام شود تا مشخص شود که آیا می‌تواند به درمان پسوریازیس کمک کند یا نه. ایمنی طولانی مدت استفاده از منگوستین نیز ناشناخته است.

اگر علاقه‌مند به اضافه کردن منگوستین به برنامه درمانی فعلی پسوریازیس خود هستید، ابتدا با یک پزشک صحبت کنید. پزشک می‌تواند به رفع هرگونه مشکل ایمنی از جمله تداخلات احتمالی با دارو‌هایی که در حال حاضر مصرف می‌کنید، کمک کند. 

منبع:سومیتا

ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر