سود ایران از گسترش تعاملات با کشور‌های آمریکای لاتین چیست؟

  به گزارش مجله خبری نگار،حمید شهرابی در مورد سفر رییس‌جمهور به سه کشور ونزوئلا، کوبا و نیکاراگوئه گفت: یکی از ایرادات روابط ما با این کشور‌ها این است که صرفا در مواقع خواص مثلا به مناسبت همین سفر‌های رسمی مقامات عالی به یاد این روابط می‌افتیم و این در حالی است که این روابط از نوع استراتژیک است.

این کارشناس آمریکای لاتین در این ارتباط توضیح داد: استراتژیک به این معنی که ایران با این کشور‌ها نه تنها منافع مشترک دارد بلکه در رویارویی با نظام سلطه امپریالیستی با آن‌ها هم‌سنگر است. سه کشور کوبا، ونزوئلا و نیکاراگوئه در کنار بولیوی و تعداد فزاینده‌ای از کشور‌های دیگر در منطقه آمریکای لاتین امروزه نه بر مبنای سیاست‌های دیکته شده ایالات متحده بلکه بر اساس اراده مستقل ملت‌های خویش تصمیم می‌گیرند و این خود یک تحول تاریخی است، چرا که بخش عمده‌ای از تاریخ بر سلطه بدون، چون و چرای آمریکا و متحدین اروپایی‌اش بر همین کشورهاشهادت می‌دهد؛ بر غارت منابع طبیعی، استثمار نیروی کار و سرکوب جنبش‌های رهائی‌بخش و بر ده‌ها کودتای نظامی و شکنجه و قتل نیرو‌های آزادی‌خواه توسط جوخه‌های مرگ دست‌پرورده دولت‌های امپریالیستی در آن منطقه گواهی می‌دهد.
وی با بیان این که سفر آقای رئیسی به سه کشوری که در خط مقدم جبهه مقاومت ضدامپریالیستی در آمریکای لاتین قرار دارند در چارچوب تحولات تاریخ‌ساز جاری جهانی انجام می‌شود، تحولات بی‌سابقه‌ای که حاکی از شکل‌گیری نظم نوین بین‌المللی است، تصریح کرد: این نظم جدید ارکان خود را دارد و ایران و کشور‌های استقلال‌طلب در آمریکای لاتین جزئی مهم از این ارکان را تشکیل می‌دهند.
این کارشناس آمریکای لاتین در پاسخ به این سوال که گسترش مناسبات بین ایران و کشور‌های آمریکای جنوبی چه منافعی برای ایران در حوزه‌های اقتصادی و سیاسی دارد؟ اظهار کرد: در شرایطی که دولت آمریکا سعی در انزوای ایران دارد، تقویت مناسبات با کشور‌های مذکور جایگاه سیاسی ایران را تقویت می‌کند، هم‌چنین، در فضایی که دولتمردان آمریکایی به قول خودشان سخت‌ترین تحریم‌ها را بر ملت ایران تحمیل کرده‌اند، اینگونه روابط فرصتی اعلا برای کاهش تأثیرات مخرب تحریم‌ها فراهم می‌کند.
وی با ابراز این عقیده که مخالفین این روابط که عمدتا نگاهشان به طرف غرب و امیدشان به حمایت "کدخدا" است، سال‌ها اینگونه القا کرده‌اند که کشور‌های آمریکای لاتین در فقر غوطه می‌خورند و چیزی برای ارائه به ایران ندارند و تصویری که می‌سازند این است که این روابط یک سویه است و ایران منابع خود را صرفا به طور رایگان در اختیار این کشور‌ها قرار می‌دهد، گفت: در حالی که هر دو جنبه این تبلیغات عاری از حقیقت است و برخلاف این ادعا‌های کذب، هم کشور‌های آمریکای لاتین و از جمله کوبا، ونزوئلا و نیکاراگوئه سرشار از منابع طبیعی و مادی هستند و هم ایران از این روابط سود اقتصادی می‌برد.
مدیر تحقیقات خانه آمریکای لاتین در پاسخ به این سوال که عده‌ای این انتقاد را مطرح می‌کنند که روابط ایران با کشور‌های آمریکای جنوبی محدود به چند کشور خاص شده است و اقدامی برای گسترش روابط با دیگر کشور‌های این حوزه نشده است؟ اظهار کرد: بدیهی است که حجم مبادلات اقتصادی با هر یک از این کشور‌ها متفاوت است، ولی این‌گونه نیست که روابط با یکی از این کشور‌ها به قیمت گسترش روابط با کشوری دیگر در آن منطقه، نادیده گرفته شده باشد. در میان کشور‌های آمریکای لاتین حجم مبادلات ایران با برزیل نسبت به سایر کشور‌های آن منطقه نسبتا بالاتر بوده است و با ارسال مواد سوختی از ایران به ونزوئلا، حجم مبادلات با آن کشور نیز طی ۲ سال گذشته افزایش یافته است و یا این که با قرارداد مربوط به همکاری ایران و کوبا در خصوص تولید واکسن کرونا، سطح روابط اقتصادی دو کشور نسبت به گذشته بهبود یافته است.
شهرابی در همین ارتباط تصریح کرد: یک مقایسه آماری فهم بهتری در این زمینه ایجاد می‌کند. مثلا، در سال ۲۰۱۸ صادرات ایران به برزیل، آرژانتین و کوبا به ترتیب ۱۷.۳، ۱۳۱.۲ و ۶۰ میلیون دلار بوده و واردات ایران از این ۳ کشور نیز به ترتیب ۴۹۰، ۱۲۸ و ۹۷ میلیون دلار بوده است. جالب است که در همان سال برزیل به عنوان مهم‌ترین شریک تجاری ایران در آمریکای لاتین به لحاظ واردات شصت و چهارمین و به لحاظ صادرات پانزدهمین شریک تجاری ایران بوده، در حالی که ۵ کشور اروپایی در میان ۱۰ شریک اصلی تجاری ایران بوده‌اند و این بدین معنی است که اگر چه طی سال‌های اخیر روند روابط اقتصادی ایران با کشور‌های آمریکای لاتین رو به بهبود بوده است، لکن روابط موجود از سطح روابط مطلوب بسیار فاصله دارد.