به گزارش مجله خبری نگار،شاید تصور این موضوع برای شما دشوار باشد که عمر یک آدامس جویده شده که در طبیعت رها میشود میتواند به چند دهه بالغ شود. این موضوع از آن جایی دارای اهمیت است که بدانیم آمارها میگویند: در سطح جهان، مردم سالانه تقریباً ۱۰۰ هزار تن آدامس میجوند، اما پس از پایان کار و دور انداختن آن چه اتفاقی میافتد؟
قبل از پاسخ به این پرسش باید اعلام کنیم که جویدن آدامس موضوعی جدید نیست و شواهد باستان شناسی نشان میدهد، مردم بسیاری از تمدنهای باستانی رزینهای درختی مانند چیکل یا سقز و شیره درختان مختلف را میجویدند، اما در دهه ۱۹۵۰ میلادی آدامسهای مصنوعی جایگزین این مواد گیاهی شدند.
بر خلاف مواد جویده شده توسط انسانهای باستانی، آدامسهای جدید پایه مصنوعی و شیمیایی داشته و علاوه بر آن آدامسهای مدرن حاوی نرم کنندههایی مانند روغن نباتی، امولسیفایرهایی که چسبندگی را کاهش میدهند، پرکنندههایی مانند تالک برای افزایش حجم، بهعلاوه طعم دهندهها، شیرین کننده ها، نگهدارندهها و رنگها است. متاسفانه این آدامسهای مصنوعی به طور کلی تجزیه پذیر نیستند، اما در برخی موارد، میتوان آنها را به محصولات پلاستیکی جدید بازیافت کرد.
به همین دلیل هر آدامسی که وارد طبیعت میشود میتواند برای صدها سال به همان شکل باقی مانده و آسیبهای زیادی به محیط زیست وارد کند. البته باید اذعان داشت که آدامسهای جدید دارای مواد طبیعی جایگزین مانند شیره درخت هستند که میتواند ضررکمتری برای محیط زیست ایجاد کند.