به گزارش مجله خبری نگار، براندی واترز افسردگی شوهرش را برای مسائل زناشویی سرزنش نمیکند. او خود را سرزنش میکند.
آناپولیس، مریلند مادر دو فرزند میگوید، “تقصیر من است. من باید به خودم میگفتم، تو او را دوست داری، تو با او ازدواج کرده ای… و این دستی است که گرفته ای، بنابراین رهایش نکن. ”
این یک موقعیت غیر معمول نیست. حدود ۱۴٫۸ میلیون بزرگسال آمریکایی با نوعی اختلال افسردگی روبرو هستند و بیماری آنها اغلب به آنها و نیز همسرشان آسیب میرساند. تعدادی از مطالعات حتی اختلالات روانی مانند افسردگی را به خطر طلاق مربوط میدانند.
واترز مانند بسیاری از مردم میگوید مصمم است زندگی ۱۴ ساله خود را با همسرش حفظ کند.
جیل موری، PhD، درمانگر ازدواج و متخصص خانوادگی در Laguna Niguel، کالیفرنیا میگوید اغلب اولین کسی که متوجه افسردگی میشود، همسر فرد است. دیدن چیزی و انجام کاری در مورد آن کلیدی برای کمک به همسرتان است، در صورتی که ازدواج شما سالم باشد.
به گفته موری، تشخیص درست افسردگی، به جای غم و اندوه، که هر کسی گاهی دچار آن میشود، با یک دوره دو هفتهای از حداقل پنج مورد زیر مشخص میشود:
از دست دادن علاقه یا لذت
تغییر در اشتها یا افزایش وزن (که مربوط به رژیم غذایی نیستند)
بی خوابی یا خواب بیش از حد
احساس بی قرارگی یا کم شدن سرعت
خستگی یا از دست دادن انرژی
کاهش توانایی فکر کردن یا تمرکز، یا ناتوانی
احساس بی ارزش بودن یا گناه بیش از حد یا نامناسب
افکار مکرر مرگ یا خودکشی
اگر احساس میکنید باید با همسرتان درباره کمک گرفتن صحبت کنید، به آهستگی به او بگویید. افسردگی مثل بیماری دیابت یا سرطان یک بیماری است. حمله به کسی، افسردگی او را حل نمیکند و میتواند تاثیر منفی دراز مدتی در رابطه داشته باشد.
موری پیشنهاد میکند از برخی تراوشات این نوشته استفاده کنید، “من عاشق تو و زندگیمان در کنار هم هستم. من مدت زمان زیادی رنج کشیدن تو را نظاره گر بودم و به نظر میرسد شرایط بهتر نمیشود. میخواهم به تو و خانواده مان کمک کنم، بنابراین قصد دارم با دکتر خانوادگیمان قراری بگذارم و با هم نزد او برویم. هیچ چیزی برای خجالت کشیدن و هیچ دلیلی برای احساس ضعف وجود ندارد. من میدانم تو چقدر انسان قوی هستی و چگونه با مشکلات مبارزه میکنی. فکر میکنم با تمام قوا با این مشکل مبارزه کردهای و اکنون باید به دنبال کمک حرفهای باشیم تا دوباره خانواده ما بتوانند در کنار یکدیگر لذت ببرند.
تینا تسینا، دکترا، روان درمانگر و نویسنده، این مسئله با تو تمام میشود: رشد و خروج از شرایط سخت، میگوید:” اگر همسر در مقابل درمان مقاومت نشان داد، در نظر داشته باشید که او به اندازه کافی واضح و روشن فکر نمیکند. ” برای اولین بار میتوانید یک جلسه درمانی دو نفره داشته باشید. تاکید کنید که میخواهید نگرانیهای خود را با یک فرد حرفهای در میان بگذارید و حضور هردوی شما لازم است.
گاهی مدیریت افسردگی مانند مدیریت درد ناشی از سردرد ساده است. باید در طول فرایند درمان صبور و حامی باشید. ممکن است درمان همیشه آسان نباشد.
تسینا میگوید: “به همسر خود داروهایش را یادآوری کنید، به پزشک مراجعه کنید، و بدانید انجام ورزش، فعالیتهای داخل خانه یا اقدامات مراقبت از خود ضروری است. “تسینا میگوید هر کاری که میکنید، توجه داشته باشید که همسر شما یک فرد بزرگسال است. مطمئن شوید که این امور هنوز هم در مسئولیت همسر شما هستند. هر دوی شما احساس بهتری خواهید داشت اگر مانند یک حامی رفتار کنید، نه مانند پدر و مادر” درمان را به کارشناسان بسپرید.
هنگامی که همسر شما تحت درمان است یا دارو مصرف میکند، باید به متخصصان اجازه دهید کار خود را انجام دهد. کورتنی جانسون (PhD)، متخصص روانپزشکی در دانشکده علوم اعصاب دانشگاه ایندیانا میگوید: “چکاپ منظم به وسیله پزشک مفید است، زیرا پزشک با درمان افسردگی آشنا است و میتواند نشانههای رفتار غیر معمول همسر شما را متوجه شود. ”
موری اضافه میکند همسران گاهی اوقات دوست دارند “دکتر بازی ” کنند و به همسرشان توصیه میکنند قرص خود را عوض کند و یا مصرف قرص را متوقف کند، زیرا به نظر بهتر میآید. افراد افسرده ممکن است کمی احساس بهبود داشته باشند، زیرا قرصهایی مصرف میکنند که مواد شیمیایی مورد نیاز مغز را فراهم میکنند.
افسردگی میتواند به روابط جنسی شما لطمه وارد کند؛ در واقع ممکن است ظالمانه باشد، اما قرصهای درمان افسردگی عوارض جانبی جنسی دارند. در خصوص این مسئله همسر شما مقصر نیست – و اصلا مسئله شخصی نیست –، ولی قرصها برای رفع افسردگی و کمک به رابطه شما راهی طولانی را طی میکنند.
تسینا پیشنهاد میکند راههای مختلفی پیدا کنید تا بتوانید به همسرتان نشان دهید او را دوست دارید. او میگوید: “هر کاری که میتوانید انجام دهید تا ارتباط فیزیکی بین شما، در کنار محدودیتهای مربوط به بیماری، قوی باقی بماند. سعی کنید تا جایی که میتوانید شاد باشید و تمام شانسهای خود را امتحان کنید. یافتن راههای جدید برای لذت بردن بیشتر را به عنوان چالشی در نظر بگیرید و سعی کنید به آرامش برسید و تا میتوانید کنار یکدیگر شاد باشید و بخندید.
این چیزی است که به Brandie Waters و همسرش کمک کرده است. او میگوید: “ما هر دو باید یاد میگرفتیم که به یکدیگر گوش کنیم. او مرا متوجه این مسئله کرد که بفهمم برای یک شب رمانتیک نیازی به صرف غذا در یک رستوران فانتزی نیست و به من گفت چقدر قدردان زحمات من است، این حرف او خیلی برایم با ارزش بود. ”
تحقیقات نشان داده است هنگامی که همسر شما در حال مبارزه با افسردگی است، خطر افسردگی شما نیز بالا میرود. به همین دلیل است که جانسون میگوید مراقبت از خود بسیار مهم است؛ شاید بیشتر از همیشه. این مراقبت به شما کمک خواهد کرد سلامت روان خود را حفظ کنید و به جلوگیری از ایجاد خشم در رابطه کمک میکند.
برای خودتان وقت صرف کنید؛ میتوانید از یک دوست یا اعضای خانواده بخواهید چند ساعت با همسرتان بگذراند. اگر همسر شما به تنهایی نمیتواند به پزشک مراجعه کند، از خانواده یا دوستان بخواهید این مسئولیت را بر گردن گرفته و با او همراه شوند.
مهمتر از همه، تسینا میگوید: “هنگام زمان گذاشتن برای خودتان احساس گناه نکنید. شما قطعا به آن نیاز دارید! “
مگی میاترید، که خاطرات زندگی زناشویی ۱۵ ساله خود را با یک مرد با اختلال دوقطبی و افسردگی نوشته است، میگوید: سعی کنید با افرادی در ارتباط باشید که از مشکل همسر شما با خبر هستند. او میگوید پیوستن به یک گروه پشتیبانی یا خواندن یک کتاب که نویسنده آن در وضعیت مشابه شما بوده است، میتواند به درک بیماری و روند درمان کمک کند. او میگوید این مراحل همچنین میتواند به شما کمک کند با احساسات ناشی از خشم و سرخوردگی کنار بیایید.
درست است که افسردگی میتواند بر زندگی مشترک فشار وارد کند، اما لزومی ندارد ازدواج خود را به هم بزنید. کارشناسان میگویند هنگامی که همسر شما در حال مبارزه با بیماری روانی، راه درست را پیدا میکند، ارتباط عمیق تری بین شما و او برقرار میشود.
اگر میتوانید فکر خود را تغییر دهید و متوجه شده اید بیماری دشمن زندگی مشترک شما است، بنابراین میتوانید یک روش تیمی برای بهبود بیماری پیدا کنید و با هم تصمیم بگیرید چگونه به طور مشترک میتوانید با چالش روبرو شوید. این کار باعث میشود احساس نزدیکی بیشتری با همسر خود داشته باشید و راحتتر با مشکلات کنار بیایید.
منبع:اینفو