به گزارش مجله خبری نگار،ماه رمضان معروف است به ماه خدا، در خصوص این ماه و فلسفه آن صحبتهای فراوانی است، در این خصوص در این مطلب درباره معنی رمضان، فلسفه ماه رمضان، دلیل روزه گرفتن و اینکه چرا ماه رمضان ۳۰ روز است صحبت خواهیم کرد. با ما همراه باشید.
رمضان از ماههای قمری است که در بین ماههای شعبان و شوال قرار دارد و از ریشه کلمه رمض میآید و معنای داغی سنگی را دارد که در اثر شدت حرارت تابش خورشید و به معنی شدت گرما میباشد. این ماه به دلیل همزمانی با زمان گرمای هوا به این نام نامیده شده است و البته تنها ماهی است که خداوند از آن در قرآن کریم نام برده است، «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ هُدًی لِلنّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدی وَ الْفُرْقانِ؛ ماه رمضان، ماهی است که قرآن در آن نازل شده؛ همان قرآنی که هدایت کننده مردم و دارای دلایل روشن هدایت و معیارهای سنجش حق و باطل است» (سوره بقره، ۱۸۵)
از امام باقر (ع) نیز روایت شده است که: " نگویید رمضان آمد و یا رمضان رفت. زیرا رمضان اسم خداست و خداوند همیشه هست. بلکه بگویید: ماه رمضان آمد و ماه رمضان رفت"
در خصوص فلسفه ماه رمضان از آیت الله کاظم صدیقی نقل شده است، که: " فلسفه ماه مبارک رمضان این است که خدای متعال خواسته در این یک ماه آن آینهای که در وجود ما قرار داده است و این تعلقّات مادّی آن آینه را غبار آلود کرده است، دل خدا نما نیست، امام زمان نما نیست، وحی نما نیست، حق نما نیست. چرا؟ برای اینکه غبارآلود شده است. تعلقّات این دنیا، معصیتهای این دنیا، رذایل اخلاقی، هواها و هوسها، توهمات و تخیلات جلوی آینهی قلب ما را یا مثل غبارهایی که روی هم انباشته میشود و آینه دیگر نور منعکس نمیکند، یا مثل پردههای ضخیمی که جلوی پنجره انداختی دیگر نور دیده نمیشود.
ماه مبارک رمضان را خدای متعال منّت بر ما گذاشت است، خواسته ما خدابین شویم. چطور میشود خدابین شد؟ باید بتوانیم خودبینی را کنار بگذاری. آنکه باعث میشود آدم خود را ببیند «کَلاَّ إِنَّ الْإِنْسانَ لَیَطْغی * أَنْ رَآهُ اسْتَغْنی» آدم را مال دنیا مست میکند، قدرت مست میکند، سیری آدم را مست میکند، شهوت آدم را مست میکند. خدا خواسته است آدم با تحمل گرسنگی یک مقدار ضعف خود را بفهمد، یک مقدار فقر خود را بفهمد. اندرون از طعام خالی دار/ تا درون نور معرفت بینی. "
یکی از واجباتی که خداوند در حق انسانها نهاده روزه میباشد بطوریکه هر فردی به هر دلیلی نتوانست روزه بگیرد باید کفاره و یا غذای آن را بگیرد. روزه در ادیان دیگر نیز وجود دارد و در هر دینی جزئیات و کیفیت خاص خودش را دارد که البته کاملترین آن در دین اسلام گنجانده شده است. انسان با ادای روزه به صورتی که خداوند فرموده نزدیکی به خداوند را تجربه خواهد کرد و فقر را تجربه خواهد کرد و سبب مهار شهوت و قناعت میشود.
خداوند در قرآن کریم نیز درباره روزه فرموده اند: «ای کسانی که ایمان آورده اید، روزه بر شما نوشته شد، همان گونه که بر کسانی که قبل از شما بودند، نوشته شده، تا پرهیزگار شوید.»
خداوند در خصوص ۳۰ روز بودن ماه رمضان فرموده است: " شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ ... ماه رمضان چنان ماهی است که در آن قرآن نازل شده" و " فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ ... پس آن که از شما این ماه را دریابد باید آن را روزه بدارد... "
و از پیامبر خدا حضرت محمد (ص) روایت شده است که ایشان در خصوص ۳۰ روز بودن ماه رمضان فرموده اند: " همانا هنگامى که آدم از آن درخت، خورد، تا سى روز در شکم او باقى ماند؛ پس خدا بر ذریه او واجب کرد که سى روز گرسنه و تشنه باشند؛ و آنچه آنها مى خورند (در شب) کرم و تفضل است بر ایشان و همچنین بر آدم نیز سى روز روزه واجب شد؛ و خداوند واجب کرد بر امت من همان سى روز را. "
ماه رمضان ماه صیادت و نزدیکی به خداوند است که علاوه بر خواندن نماز بر مسلمانان گرفتن روزه نیز واجب شده است که روزه بدون نماز حکم رژیم دارد و نه اطاعت از فرمان خدا.
منبع:سلام دنیا