کد مطلب: ۴۰۰۴۵۱
۱۷ بهمن ۱۴۰۱ - ۱۱:۱۶
طی چند روز گذشته اخبار متعددی مبنی بر شناسایی بالون‌های جاسوسی چین در آمریکای شمالی منتشر شد که حاشیه‌های زیادی در پی داشت به همین دلیل در این گزارش قصد داریم به بررسی نوع و نحوه عملکرد این بالون‌ها بپردازیم.

به گزارش مجله خبری نگار/سیناپرس: مقامات وزارت دفاع ایالات متحده روز پنج شنبه تأیید کردند؛ ارتش این کشور یک بالون جاسوسی را ردیابی کرده است که در ارتفاع حدود ۱۸ هزار و ۳۰۰ متری در حال حرکت است. روز بعد، مقامات چینی اذعان کردند که این بالون متعلق به آن هاست، اما انکار کردند که این بالون برای جاسوسی وارد حریم هوایی ایالات متحده شده است.

آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده در این رابطه گفت:شناسایی بالون فوق باعث شد او سفر خود به پکن را لغو کند. وی قرار بود در روز‌های یک شنبه و دوشنبه با وزیر خارجه چین، کین گانگ ملاقات کند. در ادامه روز جمعه پنتاگون گفت:دومین بالون مشکوک چینی را بر فراز آمریکای لاتین شناسایی کرده است.

ظهر روز شنبه، بالون جاسوسی چین به دستور رئیس جمهور بایدن در سواحل کارولینای جنوبی سرنگون شد. مقامات اداره هوانوردی فدرال قبل از سرنگونی بالون فوق، کلیه فعالیت‌های سه فرودگاه در کارولینای آمریکا را متوقف کردند.

باید توجه داشت که سابقه نظارت بر فعالیت‌های دشمن و عملیات‌های جاسوسی از طریق بالون به سال ۱۷۹۴ برمی گردد، زمانی که فرانسوی‌ها از بالون هوای گرم برای ردیابی نیرو‌های اتریشی و هلندی در نبرد فلوروس استفاده کردند. در ادامه به بررسی این موضوع می‌پردازیم که بالون‌های جاسوسی چگونه کار می‌کنند و چرا هنوز در قرن بیست و یکم از آن استفاده می‌شود.

بالون جاسوسی چیست؟

بالون‌های جاسوسی در واقع بالون‌های پر از گازی است که در ارتفاع بسیار بالایی در آسمان پرواز می‌کند. معمولا دوربین‌های پیچیده و دارای فناوری‌های مدرن تصویربرداری روی آن قرار داشته و این اطلاعات به کشور مبدا ارسال می‌شود.

اگرچه به طور کلی ماهواره‌ها روش مناسب تری برای جاسوسی بوده و ازمدار زمین قادر به تصویربرداری از اهداف تعیین شده هستند، اما همانطور که از نام آن‌ها پیداست، این ماهواره‌ها نسبتا چند صد کیلومتر بالاتر از سطح زمین بوده و بالون‌هایی که در نزدیکی زمین هستند این مزیت را دارند که به اشیا را واضح‌تر از ماهواره‌هایی که دورتر هستند ببینند.

نقطه ضعف ماهواره‌های جاسوسی در مدار پایین زمین این است که به طور مداوم در اطراف زمین در حال حرکت بوده و حدود ۹۰ دقیقه طول می‌کشد تا یک چرخش به دور زمین انجام دهند. در نقطه مقابل یک بالون از برخی جهات بهتر عمل می‌کند. این بالون‌ها بسیار بسیار نزدیکتر از هر ماهواره‌ها به زمین هستند، بنابراین می‌تواند اهداف تعیین شده را حتی واضح‌تر ببینند.

این بالون‌ها با سرعت بسیار کمی در حال حرکت بوده و به همین دلیل دارای درجه‌ای از ماندگاری و دقت بالاتری نسبت به ماهواره هستند. با این حال، این روز‌ها معمولاً جاسوسی با بالن انجام نمی‌شود، زیرا آن‌ها هدف نسبتاً آسانی برای شناسایی بوده و از سوی دیگر کاملا قابل کنترل نیستند.

نحوه عملکرد بالون‌های جاسوسی چگونه است؟

بالن‌های جاسوسی قادر به انجام چه نوع نظارتی هستند؟

امروزه عملیات تصویربرداری توسط طیف الکترومغناطیسی وسیعی انجام می‌شود. انسان‌ها در محدوده معینی از این طیف، طیف مرئی را می‌بینند؛ بنابراین اگر شما از سگ خود عکس می‌گیرید، این یک عکس قابل مشاهده است. این یکی از فعالیت‌هایی است که هواپیما‌های جاسوسی انجام می‌دهند. آن‌ها به طور منظم از سطح زمین عکس گرفته و با قابلیت زوم بسیار خوبی که دارند تا می‌توانند تصاویر مفید و واضحی در اختیار صاحبان خود قرار دهند.

علاوه بر این شما همچنین می‌توانید انواع مختلف اطلاعات را در سایر بخش‌های طیف الکترومغناطیسی جمع آوری کنید. یکی دیگر از موارد نسبتاً شناخته شده در این حوزه تصویربرداری مادون قرمز است. یک دوربین مادون قرمز می‌تواند اشیا را در تاریکی مطلق از گرمای آن هاتشخیص دهد.

این بالن‌ها چگونه حرکت می‌کنند؟

بیشتر این بالون‌ها به معنای واقعی کلمه در جایی حرکت می‌کنند که همیشه باد می‌وزد. این بالون‌ها فاقد سرنشین بوده و گاهی اوقات دستگاه هدایتی بر روی خود دارند که ارتفاع بالون را برای گرفتن باد‌هایی که در جهت‌های خاص حرکت می‌کنند تغییر می‌دهند.

محدودیت‌های حریم هوایی یک کشور چیست؟

اگرچه بر اساس قوانین بین المللی، فضای خارجی زمین متعلق به همه کشورهاست، اما در عین حال بحثی به نام حریم هوایی نیز وجود دارد. این حریم به عنوان یک مرز پذیرفته شده بین المللی به نام خط کارمان تا ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری وجود دارد. باید اذعان داشت که بالون‌های جاسوسی بسیار پایین‌تر از این ارتفاع هستند و قطعا حریم هوایی سایر کشور‌ها را نقض می‌کنند.

کدام کشور‌ها از بالن‌های جاسوسی استفاده می‌کنند؟

ایالات متحده امریکا در طول چند دهه گذشته برنامه‌هایی برای مطالعه بالون‌ها داشته است و گزارش‌های تایید نشده‌ای از به کار گیری بالون‌های جاسوسی در آسیا وجود دارد که عمدتا به چین نسبت داده شده اند.

ایالات متحده در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ میلادی بالون‌های زیادی را بر فراز اتحاد جماهیر شوروی به پرواز درآورد، و در نهایت این بالون‌ها با هواپیما‌های جاسوسی در ارتفاع بالا، U-۲، جایگزین شدند و متعاقباً ماهواره‌ها جایگزین این فناوری قدیمی شدند.

بر اساس گزارش‌های رسمی، چین سال هاست که از جاسوسی آمریکا از طریق ماهواره‌ها و کشتی‌ها شکایت کرده است از سوی دیگر آمریکا نیز ادعا‌های مشابهی را علیه چین مطرح کرده و به نظر می‌رسد این دو کشور اصلی‌ترین کشور‌های مصرف کننده این فناوری باشند.

در خاتمه گفتنی است به باور کارشناسان این بالون جدیدا کشف شده هیچ تهدید واقعی ایجاد نمی‌کند و تصور می‌شود چین فقط در حال آزمایش کارائی این بالون‌ها است تا بررسی کند چقدر می‌تواند از آن‌ها استفاده کند.

ارسال نظرات
نام:
ایمیل:
* نظر:
قوانین ارسال نظر